Λέξεις που πληγώνουν…

 Είναι γνωστό πως το ελληνικό λεξιλόγιο είναι πολύ πλούσιο (κάτι που δεν συμβαίνει με τους Έλληνες…). Έτσι ο νεοέλληνας έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται… ποικιλοτρόπως (αν το «πεζοδρόμιο» μπορούσε, θα… έφτυνε πολλούς πεζούς και εποχούμενους!).

Η δημοφιλέστερη λέξη στην καθομιλουμένη μας, είναι η γνωστή που αρχίζει από -μα και τελειώνει σε -κας! Ακούγεται στο δρόμο, στα αυτοκίνητα, σε κάθε παράβαση οδηγού! Κοίταξε ο μα… κας προσπερνάει από δεξιά! Μα πόσο μα… κας είναι!

Όταν μάλιστα ο άλλος οδηγός, ο νορμάλ, του κάνει κόσμια μια παρατήρηση, ξεσπαθώνει! Χωρίς να έχει χρησιμοποιήσει ποτέ… μολύβι και χαρτί, γράφοντας, του λέει με αγριοφωνάρα: σε έχω γραμμένο… στους όρχεις! (στα δίδυμα, κατά τον Καραγάτση!)

Δυστυχώς ακούγονται και άλλες βωμολοχίες! Αλλά, πέρα από αυτές τις λέξεις, που τις χρησιμοποιούν απαίδευτοι άνθρωποι (υπάρχουν τέτοιοι και με… μεταπτυχιακό), υπάρχουν και άλλες λέξεις «βαριές και σκληρές»!

Λέξεις που πληγώνουν τον άνθρωπο και… το πορτοφόλι του! Λέξεις που παρουσιάζουν ανοιχτά μέτωπα, που ανοίγουν πληγές και αιμορραγούν! Είναι οι λέξεις που ακούμε στην καθημερινότητά μας και αλλάζουν τη διάθεσή μας! Όπως φτώχεια, χρέη, ενέργεια, ανασφάλεια για το μέλλον και κυρίως οι λέξεις τιμές και ακρίβεια!

Όσες τιμές προϊόντων και υπηρεσιών που βρίσκονται πολύ υψηλά, κατορθώσει κάποιος να τις φέρει χαμηλά, με χαρές θα του στήσουν άγαλμα… οι καταναλωτές! (και θα λένε γι’ αυτόν, μόνο… καλές λέξεις!)

Αλλά, πού να βρεθεί τέτοιος άνθρωπος… 

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.