Ορόσημο ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας!

 Αύγουστος, ο μήνας των διακοπών και της ξεκούρασης για την πλειονότητα των ανθρώπων, φτωχών και πλουσίων, μικρών και μεγάλων, Ελλήνων και ξένων, από τις εργασίες του Χειμώνα. Άλλοι βέβαια πηγαίνουν σε θέρετρα αξιώσεων εντός ή εκτός Ελλάδος, άλλοι σε κοντινές ή μακρύτερες θάλασσες, και άλλοι, στα υπέροχα Ελληνικά μας χωριά, που τον μεν Χειμώνα πεθαίνουν στην ερημιά και τη σιωπή των ηλικιωμένων συνταξιούχων για να ξαναζήσουν το Καλοκαίρι και κυρίως τον Αύγουστο, με τον ερχομό των …ξενιτεμένων τους, με τις φωνές, τις χαρές, τους γάμους και τα πανηγύρια.

Και αυτά μεν, όσον αφορά στον πολύ κόσμο μας, που περιμένει τον Αύγουστο για να ξεφαντώσει, να  φωνάξει, να εκτονωθεί και να ξεκουραστεί. Όμως εγώ, ευρισκόμενη στην …καυτερή Αθήνα, βρέθηκα έξω από τα  «παλιά μου ...λημέρια», την Ελληνική Βουλή,  τη συνήθως πολύβουη και τώρα …χωμένη στην Αυγουστιάτικη σιγή της και σχετική της  αδράνεια ήταν φυσικό να σταθώ και να τη σκιαγραφήσω αναλογιζόμενη τις χειμωνιάτικες συνεδρίες της που παρακολουθούσα, τηλεοπτικά, και με γέμιζαν πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα, χαράς, αγανάκτησης, ντροπής και θυμού. Πόσες φορές δεν με έπνιξε η ΑΔΙΚΗ κρίση, η φρικτή, ταπεινή και τυφλή κομματική  ιδιοτέλεια! Πόσες φορές δεν με έκανε να αισθανθώ ντροπή και προσβεβλημένη σαν Ελληνίδα, από του …Πολάκη τις ύβρεις, προς κάθε κατεύθυνση…

Η αμετροέπεια, η προκλητικότητα και η περισσή αναίδεια της κ. Κωνσταντοπούλου, η σκέτη εμπορία και η υποκριτική πατριδοκαπηλεία του κακή τη μοίρα πολιτικού ανδρός Βελοπουλου και πολλών άλλων Αρχηγών και μη, αρσενικών, θηλυκών και… μουσαβέζικων, δημιουργούν  αλγεινή και  αινιγματική  εντύπωση  για το σημερινό πολιτικό μας «στάτους» στους σωστούς και ισορροπημένους Έλληνες.

Και ευτυχώς, μέσα σε όλον αυτό τον …κυκεώνα, που ζούσε η  Βουλή μας και φέτος υπήρχε και ξεχώριζε μια «σταθερή Αξία», ο Πρόεδρός της, ο δικός μας βουλευτής, ο επί δύο τετραετίες Πρόεδρος, ο κύριος Κώστας Τασούλας, τον οποίο, πολύ πετυχημένα, αποκαλούν  ειδήμονες, φυσικά και …επαΐοντες και πολύ σοβαροί πολιτικοί παράγοντες, ο «Νέστωρ» της Βουλής  μας! Και είναι εξαιρετικά τιμητικό για κείνον και για μας τους Γιαννιώτες ότι οι γνωρίζοντες καλά την πενηντάχρονη πολιτική μας ιστορία συγκρίνουν τον κύριο Τασούλα με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου, αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και ονομαστού προέδρου της τότε Βουλής. Ήταν τότε και είναι έκτοτε, σημείο αναφοράς για κάθε πρόεδρο Βουλής. Γι’ αυτό καμαρώνουμε τον κύριο Τασούλα που συγκρίνεται με τον έναν και πρώτον Παπακωνσταντίνου.

Η ψυχραιμία του, οι γνώσεις του, η σταθερότητα, η σύνεση, η ευπρέπεια, η δίκαιη συμπεριφορά προς όλους, η τέλεια γνώση του Κοινοβουλευτικού Νομικού πλαισίου,  αρετές και χαρακτηριστικά, απαραίτητα για να κοσμούν έναν άριστο Πρόεδρο Βουλής. Ευτυχώς αυτά τα πολύτιμα προσόντα κοσμούν τον δικό μας, το Γιαννιώτη μας  βουλευτή,  τον Πρόεδρο της πλέον πολυκομματικής μας Βουλής, η οποία, δυστυχώς, στη σημερινή της πολυμορφία, ομοιάζει με …φυτεία, της οποίας την  παραγωγή έπνιξαν πολλά… αγριόχορτα, τσουκνίδες και… αγριάγκαθα, για να μην τα πούμε «αλλιώς» και μας …εγκαλέσει ο Πρόεδρος κ. Τασούλας γιατί του… προσβάλλουμε τούς βουλευτές του παρ’ ότι θα το κάναμε «τοις κείνων ρήμασι και παραδείγματι, πειθόμενοι»!

Και μ’ αυτές τις σκέψεις, τους λογισμούς μου, τις κρίσεις και συγκρίσεις μου  αποχαιρέτησα την Αθήνα των σαράντα βαθμών και την άδεια Βουλή μας ευχόμενη στους βουλευτές μας καλά μπάνια σε θάλασσες και πισίνες Νόμιμες και παράνομες.