Η κερδοσκοπία σε βάρος των φοιτητών…
Η κερδοσκοπία σε βάρος των φοιτητών…
➤ Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ
ΘΑ δυσαρεστήσουμε πολλούς, αλλά η αλήθεια δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ειπωθεί. Καιρός ήταν να αρχίσουν να ανησυχούν οι ιδιοκτήτες ακινήτων και οι επιχειρηματίες (μικροί- μεγάλοι) των Ιωαννίνων, μήπως και συνέλθουν. Η μείωση του αριθμού των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο τους πανικόβαλε. Άλλωστε χίλιοι διακόσιοι και πλέον φοιτητές λιγότεροι δεν είναι και μικρή υπόθεση. Οι ανησυχίες εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως και σε δραματικούς τόνους από το Επιμελητήριο, την Ένωση Ξενοδόχων, μέχρι και από τον δήμαρχο κ. Θωμά Μπέγκα, που και μέσω της ΕΡΤ 3 απηύθυνε (και πολύ σωστά) έκκληση να μειωθούν οι τιμές των ενοικίων.
ΗΤΑΝ αναπόφευκτο να συμβεί το «κραχ», έστω και σε μικρή κλίμακα προς το παρόν- και σε άλλες πόλεις της Ηπείρου, όπου υπάρχουν σχολές. Η εκμετάλλευση των φοιτητών έχει ξεπεράσει κάθε όριο, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να δηλώσουν ως σχολές προτίμησης αυτές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δεν φταίει λοιπόν η «ελάχιστη βάση εισαγωγής», που κατά την άποψή μας καλώς θεσπίστηκε. Διότι δεν είναι λογικό να εισάγονται φοιτητές με βαθμό σχεδόν μηδενικό- και με την απορία όλων τι σόϊ «επιστήμονες» θα γίνουν. Πουθενά στον κόσμο δεν ισχύει κάτι τέτοιο και αποτελεί μέγιστη πρόκληση σε όσα παιδιά μοχθούν διαβάζοντας.
ΟΥΤΕ οι «βραχυχρόνιες μισθώσεις» διαμερισμάτων είναι ο λόγος της εκτίναξης στα ύψη των ενοικίων, αλλά η βουλιμία των ιδιοκτητών να εισπράττουν όσο γίνεται περισσότερα από τα παιδιά που έρχονται να σπουδάσουν. Νομίζουν ότι έχοντας ένα διαμέρισμα, ακόμη και μιά «τρύπα», θα μπορούν να ζουν από αυτά, αφού για μιά γκαρσονιέρα ζητούν 350 ευρώ και για ένα δυάρι (ο θεός να το κάνει) μέχρι και… 670 ευρώ, όπως έγραφε ο «Πρωϊνός Λόγος». Αυτές οι τιμές είναι εξωφρενικές και αν υπολογιστούν και τα άλλα έξοδα που απαιτούνται (φαγητό, ένδυση, ένας καφές …), τότε καθίσταται αδύνατη η διαμονή στα Γιάννινα των φοιτητών- και όχι μόνο αυτών.
ΤΟ πρόβλημα αγγίζει και όλες τις επιχειρήσεις, κυρίως της εστίασης και διασκέδασης, που πολλές στηρίζουν την ύπαρξή τους στα παιδιά που σπουδάζουν, αλλά κι αυτοί ας… πρόσεχαν. Αδιανόητο να τα βλέπουν ως την αγελάδα που την αρμέγουν, διότι- και στην πραγματικότητα- το γάλα κάποια στιγμή στερεύει. Τους ξεζούμισαν, όπως λέμε και ήταν θέμα χρόνου να το συνειδητοποιήσουν οι «αρμεχτάδες»- χωρίς να είμαστε σίγουροι ότι συνέβη. Βεβαίως έχει ευθύνες και η Πολιτεία, η οποία κωφεύει στην αδήριτη ανάγκη για τη δημιουργία φοιτητικών εστιών, με την νέα ηγεσία του Πανεπιστημίου να αποφασίζει επιτέλους, μόλις πριν από λίγο καιρό, να εκκενώσει δωμάτια που είχαν καταληφθεί από τους λεγόμενους «αιώνιους φοιτητές»- και μπράβο της που το τόλμησε.
ΤΟ Πανεπιστήμιο με τους φοιτητές, τους υπαλλήλους και το διδακτικό προσωπικό, ασφαλώς και έχει «οικονομικό ενδιαφέρον», λογικό είναι. Πάνω από όλα όμως είναι μιά πνευματική κυψέλη, όπου διδάσκονται και αναπτύσσονται επιστήμες, χώρος για ζύμωμα ιδεών και πολιτισμών. Αυτό κατά τη γνώμη μας είναι το σημαντικότερο, ένας πλούτος ανεκτίμητος και για τις επερχόμενες γενιές. Είναι κρίμα λοιπόν αυτά να μπαίνουν στη ζυγαριά της απληστίας και της αναίσχυντης κερδοσκοπίας. Αν δεν αλλάξει κάτι στη νοοτροπία, τότε θα βλέπουμε κάθε χρόνο και ολοένα λιγότερους φοιτητές, μέχρι την τελική απαξίωση του Πανεπιστημίου της Ηπείρου και της πόλης των Ιωαννίνων.
ΔΕΝ πρόκειται να μας πείσουν μιλώντας για ελεύθερη αγορά και άλλα τέτοια, διότι κι αυτή πρέπει να διέπεται από κανόνες, κυρίως δε από συναίσθηση του τι είναι εφικτό και μέχρι πότε. Στην προκειμένη περίπτωση έχουν στενέψει -αν δεν εξαντλήθηκαν όλα- τα περιθώρια ασύδοτου κέρδους. Αν δε θέλουν να μείνουν να… καμαρώνουν τα σπίτια τους αδειανά και οι επιχειρηματίες τα καταστήματά τους χωρίς πελάτες, ας αλλάξουν τακτική όσο είναι καιρός. Αρκετά κέρδισαν στο όνομα του Πανεπιστημίου και των φοιτητών, αλλά δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση.
