Αναστοχασμός αντί για… πανηγύρια!

Εορτάστηκε, όπως κάθε χρόνο, η 23 Ιουλίου ως η μέρα που επανήλθε η δημοκρατία στην Ελλάδα. Και φέτος, το 2024 εορτάστηκαν τα 50χρονα της Ελληνικής Δημοκρατίας με ορόσημο το 1974, έτος της Τουρκικής εισβολής και κατοχής με τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξε ο Τουρκικός στρατός μαζί με τους φανατικούς οργανωμένους σε ομάδες και εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους από την Τουρκία Τουρκοκύπριους. Γιορτή λοιπόν με τα ουισκάκια μας στο Προεδρικό Μέγαρο και εκθέσεις ποικίλου υλικού για τα πενήντα αυτά χρόνια. Ξεχνούν οι Έλληνες πολιτικοί ότι η επάνοδος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα σημαδεύτηκε με μια τραγωδία, την πιο σημαντική μετά την Μικρασιατική, που οι συνέπειές της εξακολουθούν να υφίστανται. Και η τραγωδία της Κύπρου οφείλεται βέβαια σε ΑγγλοΑμερικανικούς σχεδιασμούς, δεν θα λάμβανε όμως χώρα, αν δεν υπήρχαν οι πρόθυμοι να υπηρετήσουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Πρώτα η προδοσία της χούντας με πρωταγωνιστές τον Ιωαννίδη και τους αρχηγούς των επιτελείων Αραπάκη, Παπανικολάου, Μπονάνο, και δεύτερον με την – όπως χαρακτηρίζεται από πολλούς έγκριτους συμπολίτες μας– προδοσία της Κύπρου από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον τότε Υπουργό Εθνικής Αμύνης. Και γιατί τη χαρακτηρίζουν προδοσία; Διότι την κρίσιμη στιγμή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ενώ γινόταν η Τουρκική εισβολή, είπε το «ιστορικό» εκείνο πρωτοφανές στα παγκόσμια ιστορικά γεγονότα «Η Κύπρος κείται μακράν», που δεν ήταν τίποτε άλλο από εγκατάλειψη της Κύπρου στην τύχη της ακόμα και των Ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονταν στην Κύπρο, της ΕΛΔΥΚ και όσων μεταφέρθηκαν με την επιχείρηση με τα Νοράτλας. Έτσι έδωσε το σήμα στους Τούρκους ότι η Ελλάδα δεν επρόκειτο να επέμβει και ότι μπορούσαν ανενόχλητοι να αποβιβάσουν όσο στρατό και όσο στρατιωτικό υλικό ήθελαν, ώστε να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους στο νησί. Επομένως, αποκατάσταση της δημοκρατίας με το αίμα των Κυπρίων και Ελλαδιτών να ρέει ποτάμι. Είναι λοιπόν ημέρα για γιορτές και πανηγύρια; Όταν αναλογίζεται κανείς τις 5.000 περίπου νεκρούς, τους πέραν των 1600 αγνοουμένων, τους βιασμούς και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τον βίαιο ξεριζωμό 200.000 Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες; Μήπως όμως τα επόμενα 50 χρόνια που ακολούθησαν είναι τέτοια, ώστε να δικαιολογούν τους πανηγυρισμούς; Και πρώτα - πρώτα το Σύνταγμα. Ένας καταστατικός χάρτης που αποδείχτηκε στην πράξη ότι δεν εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της χώρας. Ήταν έτσι σχεδιασμένος, ώστε ο εκάστοτε πρωθυπουργός να έχει υπερβολικές και ανεξέλεγκτες σχεδόν εξουσίες. Έτσι σχεδιασμένο, ώστε η λεγομένη «κοινοβουλευτική δημοκρατία» να μετατρέπεται σε ενός ανδρός αρχή, του πρωθυπουργού, αφού εξ αρχής η εκτελεστική εξουσία ταυτίστηκε με τη νομοθετική. Ο πρωθυπουργός, σαν άλλος ελέῳ θεού βασιλεύς, έπαιρνε όποιες αποφάσεις ήθελε, ερήμην του λαού, του οποίου η κυριαρχία περιοριζόταν στην κάθε τέσσερα χρόνια εκλογική διαδικασία. Η κύρια έγνοια των κομμάτων ήταν η κατάληψη και η νομή της εξουσίας, αφού αυτή ήταν το μέσον για πλουτισμό και διαφθορά. Και ένα μέσον για να κερδίσουν τις εκλογές ή να διατηρήσουν την εξουσία ήταν το ρουσφέτι. Γέμισαν οι δημόσιες υπηρεσίες και οι δημόσιοι οργανισμοί με υπερπληθώρα υπαλλήλων, με συνέπεια πολλοί από αυτούς να χρεοκοπήσουν. Με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου ο λαϊκισμός έφτασε στα ύψη. Θυμηθείτε τα τότε συνθήματα, ο λαός στην εξουσία, Τσοβόλα δώστα όλα, το σκάνδαλο Κοσκωτά και τα σχετικά με δωροδοκίες, τον διαχωρισμό των πολιτών σε γαλάζιους και πράσινους, την κατάργηση των έμπειρων προϊσταμένων στις δημόσιες υπηρεσίες και την αντικατάστασή τους με άλλους, φτάνει να είχαν την πράσινη κομματική ταυτότητα, και πολλά άλλα. Η νοοτροπία του λαϊκισμού συνεχίστηκε όχι μόνον από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της δεξιάς παράταξης, της ΝΔ. Και για να είναι πιο αποτελεσματικός ο λαϊκισμός ένα πρώτης τάξεως μέτρο ήταν να μοιράζονται χρήματα, χρήματα δανεικά όμως. Και ένα άλλο ήταν η διαφθορά, η οποία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη. Ας θυμηθούμε μόνο το τεράστιο σκάνδαλο με το χρηματιστήριο, στο οποίο χιλιάδες συμπολίτες μας έχασαν τις περιουσίες τους. Για να μην μακρηγορούμε, η σπατάλη του δημοσίου χρήματος και ο υπέρμετρος εξωτερικός δανεισμός οδήγησαν, με ένα συνωμοτικό τρόπο επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου, στο ΔΝΤ και στη συνέχεια στα μνημόνια που επεβλήθησαν στον Ελληνικό λαό επί κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και αργότερα ΣΥΡΙΖΑ από τη Γερμανία και τη Γαλλία πρωτίστως, για να σώσουν τις τράπεζές τους και, επὶ ΣΥΡΙΖΑ στην υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές για έναν αιώνα. Η δεκαετής περίοδος της σκληρής λιτότητας οδήγησε στη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, μειώσεις που έφθαναν και το 50%, την απότομη φτωχοποίηση των πολιτών, πολλοί από τους οποίους μη αντέχοντας το οικονομικό αδιέξοδο, χιλιάδες από αυτούς, αυτοκτόνησαν. Αποτέλεσμα, η χώρα μας να γίνει αναφορικά με το βιοτικό επίπεδο η τελευταία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας έχουν ξεπεράσει από πολλού χρόνου οι χώρες που ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση. Και τα μνημόνια καλά κρατούν. Και η ακρίβεια που ξεκίνησε με την κυβέρνηση Σημίτη, με την ακατανόητη πρώτον ισοτιμία του ευρώ με δύο αντί ενός Γερμανικού μάρκου και την ανεξέλεγκτη μετατροπή των τιμών από δραχμές σε ευρώ, συνεχίζεται και έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτά σχετικά με την πολιτική και την οικονομία. Στην πολιτική αυταρχισμός, ανευθυνότητα, ατιμωρησία, περιφρόνηση του λαού, αλαζονεία, νεποτισμός με τα πολιτικά αξιώματα να γίνονται κληρονομικά (τρεις οικογένειες μας κυβερνούν από το 1950), με τη βουλευτική έδρα να κληρονομείται στους απογόνους σαν να είναι ιδιωτική περιουσία, με ισόβια πολλές φορές κατάληψη βουλευτικής έδρας, κ.ά. Στην οικονομία δανεισμός, μνημόνια, σπατάλη, θαλασσοδάνεια στα κόμματα, φτώχεια, ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας στους ξένους, Γερμανούς, Ιταλούς, στα λεγόμενα funds… Δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα σε ελληνικά χέρια. Ξεπουλήθηκαν λιμάνια, αεροδρόμια και ότι άλλο πολύτιμο έχει αυτή η χώρα. Και με τη «χρυσή βίζα» ξεπουλιέται και επίσημα η Ελληνική γη στους ξένους! Και όλα αυτά χωρίς ΠΟΤΕ να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Όλοι οι κρατούντες έγιναν ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ, σαν τους ελέῳ Θεού βασιλείς. Δεν θα αναφερθούμε στα χάλια της παιδείας, της υγείας, των μεταφορών, στην βαρύτατη φορολογία, και γενικώτερα στην άθλια καθημερινότητα των πολιτών, ή στη μετατροπή της χώρας μας σε αποθήκη εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που αλλοιώνουν τη δημογραφική σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού, την ανασφάλεια, την αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας. Και βέβαια, ένα ακόμα πολύ σοβαρό θέμα, το brain-drain, η μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων κυρίως προσοντούχων σε χώρες της Ε.Ε. ή στις ΗΠΑ, πράγμα που στερεί την πατρίδα μας από εκείνες τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην καινοτομία και την πρόοδο της χώρας. Τι να παραλείψει κανείς, για να μην κουράζει τους αναγνώστες του; Την τραγωδία στο Μάτι; Την τραγωδία των Τεμπών και την προσπάθεια συγκάλυψης; Το σκάνδαλο με τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις; Τη διαρροή των ηλεκτρονικών διευθύνσεων ομογενών του εξωτερικού; Το ότι ουσιαστικά μας κυβερνά ένα κόμμα πού εκπροσωπεί το 9% του εκλογικού σώματος; Την παρωδία με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας; Τις κυβερνήσεις με τα πολυπληθή Υπουργεία; Θα αναφερθούμε όμως εν συντομίᾳ στα εθνικά θέματα. Μιλήσαμε για την Κυπριακή τραγωδία. Η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής δημοκρατίας δεν έπραξε σχεδόν απολύτως τίποτα. Όλες οι κυβερνήσεις με την πολιτική υποτέλειας στον ξένο παράγοντα και την πολιτική του κατευνασμού έναντι της ιμπεριαλιστικής νέο-οθωμανικής Τουρκίας οδήγησαν την Ελλάδα σε σημείο να δίνει την εντύπωση του αδύνατου κρίκου των Βαλκανίων. Η Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη είναι υπεύθυνη για την παράδοση του ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν στην Τουρκία και, ακόμα χειρότερα, στο «γκριζάρισμα» των Ιμίων. Η Αλβανία, όπως έδειξε με την ομιλία του Έντι Ράμα στην Αθήνα, εγείρει θέματα περιουσιών των εγκληματιών συνεργατών των Γερμανών Τσάμηδων, αρπάζει τις περιουσίες των Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι εγκαταλείφθησαν στη μοίρα τους από όλες τις Ελληνικές κυβερνήσεις. Τα Σκόπια περιφρονούν και καταπατούν την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η Κυβέρνηση Τσίπρα παραχώρησε στους Σλάβους την ταυτότητα και τη γλώσσα του Μακεδόνα, παρά την αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών κατά της συμφωνίας αυτής. Και ο Μητσοτάκης ολοκλήρωσε την παράδοση αυτή, αντίθετα από ότι διαβεβαίωνε προεκλογικά. Στο Αιγαίο η Τουρκία όλο και περισσότερο αυξάνει τις διεκδικήσεις της με την πολιτική των γκρίζων νήσων και βραχονησίδων και της γαλάζιας πατρίδας, και η Ελλάδα δίνει την εντύπωση ότι αδυνατεί να υπερασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς τα σχετικά με τα θαλάσσια πάρκα και τα πρόσφατα γεγονότα έξω από την Κάσο και την Κάρπαθο. Στη Θράκη η μουσουλμανική μειονότητα σήκωσε κεφάλι και οργανώνεται με τη στήριξη και καθοδήγηση της Άγκυρας. Η σημερινή κυβέρνηση ενέπλεξε την πατρίδα μας στον πόλεμο της Ουκρανίας πρωτοστατώντας στην αποστολή στρατιωτικού υλικού, υπακούοντας στις εντολές των ΗΠΑ, ενώ θα μπορούσε λόγῳ των καλών σχέσεων με τη Ρωσία να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο. Επομένως, και από εθνικής απόψεως δεν έχουμε να επιδείξουμε κάτι σημαντικό, ακριβώς το αντίθετο. Η αμυντική μας βιομηχανία εγκαταλείφθηκε στην τύχη της, σε αντίθεση με την Τουρκία. Όλα αυτά που αφορούν την διακυβέρνηση της χώρας, την οικονομία, την εθνική πολιτική, την παιδεία, την υγεία, την ακρίβεια, την ατιμωρησία, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, την ανασφάλεια, τον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ από την εκτελεστική εξουσία, το λαθρομεταναστευτικό και άλλα δίνουν το δικαίωμα να πει κανείς ότι, αντί πανηγυρισμών για τα 50 χρόνια της Ελληνικής Δημοκρατίας από την αποκατάστασή της το 1974, θα έπρεπε να γίνεται μια ημερίδα των πολιτικών όλων των κομμάτων για στοχασμό και αναστοχασμό, κριτική και αυτοκριτική, μήπως έτσι κατανοήσουν τα λάθη και τις παραλείψεις τους και ξυπνήσουν από τον πολιτικό λήθαργο και την αυτό-ικανοποίησή τους για το καλό της πατρίδας μας και για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας και την επανίδρυση του κράτους.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ