H κυβέρνηση να προλάβει τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις στη Θράκη!

Χρόνια τώρα οι Ελληνικές κυβερνήσεις δείχνουν ασύγγνωστη αμέλεια για τη Θράκη μας και για τα όσα διαδραματίζονται εκεί. Θα μου πείτε, δεν είναι μόνον η Θράκη, αλλά και άλλες περιοχές της χώρας μας, όπως η Ήπειρος και η Μακεδονία, πολλά νησάκια του Αιγαίου, αλλά και γενικότερα η ύπαιθρος. 

Ουδεμία σχεδόν μέριμνα για την ερήμωσή της. Τη θυμούνται μόνον πάντοτε προεκλογικά, για να μοιράσουν αφειδώς

υποσχέσεις σε όλους, με σκοπό την προσέλκυση ψηφοφόρων, και αμέσως μετά τα ξεχνούν όλα.

Δυστυχώς, δεν έχουν πάρει κανένα μάθημα από όσα συνέβησαν στην Κύπρο από τη δεκαετία του 1950 και ιδιαίτερα κατά την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α κατά των Άγγλων αποικιοκρατών.

Η Τουρκία χρησιμοποίησε κάποιους φανατικούς Τουρκοκυπρίους, όπως τον Ραούφ Ντεκτάς, για να επιτύχει τον μακροπρόθεσμο στόχο της που δεν ήταν άλλος από τον έλεγχο αρχικά και την εν συνεχίᾳ ανακατάληψη της μεγαλονήσου. Και, για να το επιτύχει αυτό, τα όργανά της στην Κύπρο μεθόδευσαν έτσι τα πράγματα, με την φανερή και υποχθόνια υποστήριξη των Άγγλων, ώστε από μειονότητα του 18% του πληθυσμού, να μετονομασθεί σε κοινότητα, να αποκτήσει δυσανάλογα προνόμια με τις συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου του 1959 στην νεοϊδρυθείσα Κυπριακή Δημοκρατία, και παράλληλα να την υποσκάπτουν και να εξοπλίζονται  από την Τουρκία και να δημιουργούν παράνομες ομάδες κρούσης προετοιμάζοντας το έδαφος για σύγκρουση με τους ελληνοκύπριους.

Η αφορμή δόθηκε με τις προτάσεις του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπισκόπου Μακαρίου για τροποποίηση του Συντάγματος. Αν δεν είχε γίνει ένα τυχαίο γεγονός  στη Λευκωσία λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1963, θα είχαν αιματοκυλίσει την ημέρα των Χριστουγέννων που ο κόσμος θα βρισκόταν στις εκκλησιές όχι μόνον την Λευκωσία, αλλά και ολόκληρη την Κύπρο, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια από τον σύγχρονο οπλισμό που διέθεταν οι ομάδες τους σε όλες τις πόλεις της Κύπρου, όπου υπήρχε Τουρκοκυπριακή μειονότητα.

Το πραξικόπημα αυτό των Τουρκοκυπρίων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας βρήκε ανέτοιμο το κράτος να το αντιμετωπίσει, αφού δεν υπήρχε τότε η Εθνική Φρουρά και την αντιμετώπισή του ανέλαβαν απλοί πολίτες με τα λίγα όπλα που διέθεταν. Με τον εξαναγκασμό των Τουρκοκυπρίων από τους ακραίους εθνικιστές συμπατριώτες τους να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να μετοικήσουν στους ελεγχόμενους από τους εξτρεμιστές θύλακες εδραίωσαν τον έλεγχό τους. Η μετέπειτα εξέλιξη είναι γνωστή: εκπαίδευση και εξοπλισμός των Τουρκοκυπριακών ομάδων από την Τουρκία συχνά με την ύπουλη βοήθεια των Άγγλων. 

Στην περίοδο 1964-1967 λαμβάνουν χώρα σοβαρότατα γεγονότα, όπως είναι η επέμβαση της Τουρκικής αεροπορίας στις μάχες της Τηλλυρίας το καλοκαίρι του 1964, η αποστολή στην Κύπρο της Ελληνικής μεραρχίας από τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Γεώργιο Παπανδρέου με συναίνεση των Αμερικανών και η πρόταση για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα από τις ΗΠΑ και η ακατανόητη απόρριψή της από τον Μακάριο, η απόσυρση της Ελληνικής μεραρχίας από τη χούντα των Αθηνών το 1967 μετά από τις επί τούτο προσχεδιασμένες  (από ποιους;) επιχειρήσεις στην Κοφίνου, ο διχασμός που ακολούθησε μεταξύ Μακαριακών και Γριβικών, το προδοτικό πραξικόπημα του Ιουλίου το 1974 (και η ομιλία του Μακαρίου στο Συμβούλιο Ασφαλείας που ουσιαστικά καλούσε την Τουρκία να επέμβει για να σώσει τους Τουρκοκυπρίους που δήθεν κινδύνευαν) και η εισβολή και κατοχή της Κύπρου από τα Τουρκικά στρατεύματα τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974.

Σοβαρότατα, εγκληματικά θα λέγαμε λάθη, εκ μέρους του Μακαρίου  και όχι μόνον, ο οποίος με την πολιτική του στην περίοδο του ψυχρού πολέμου, έδωσε την εντύπωση στις Η.Π.Α ότι είναι κάτι ανάλογο με τον Κάστρο της Κούβας (Κάστρο της Μεσογείου τον αποκαλούσαν) και για να προφυλάξουν τα συμφέροντά τους έναντι της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, οι ΗΠΑ οργάνωσαν πρώτα τη δικτατορία στην Ελλάδα και αργότερα, ίσως επειδή ο Παπαδόπουλος προέβαλλε κάποιες αντιστάσεις, ανετράπη από πιστό όργανό τους, τον Ιωαννίδη, που πρόθυμα οργάνωσε το πραξικόπημα για ανατροπή του Μακαρίου, που έδωσε την αφορμή για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, τις σφαγές και όλα τα άλλα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε, την εθνοκάθαρση και την κατοχή του 37% του Κυπριακούς εδάφους, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή έδωσε το πράσινο φως στην Τουρκία με το «Η Κύπρος κείται μακράν» να αποβιβάσει όσο στρατό και οπλισμό ήθελε και να υλοποιήσει τους από πολλού χρόνου σχεδιασμούς της στην Κύπρο.

Με τον συστηματικό εποικισμό και την αλλοίωση του δημογραφικού στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού μετέτρεψε τους Τουρκοκύπριους σε μειονότητα, αφού οι έποικοι υπολογίζονται σε περισσότερους από μισό εκατομμύριο, μετέφερε ανενόχλητα στην Κύπρο δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα εξοπλισμένα με τα πιο σύγχρονα όπλα, αναγνώρισε το ψευδοκράτος που ανακήρυξε ο Ντεκτάς και ελέγχει με τους εγκάθετούς της και διεκδικεί τώρα αναγνώριση κυριαρχίας de jure   από τη διεθνή κοινότητα και συνεταιρισμό με τους Ελληνοκύπριους, ώστε σε πρώτη φάση να ελέγχει πλήρως γεωστρατηγικά όλη την Κύπρο, αντιλαμβανόμενη τη μεγάλη σημασία που έχει αυτό, ενώ η πολιτική ηγεσία της Κύπρου παραπαίει μη γνωρίζοντας πού θα σταματήσουν οι υποχωρήσεις της και οι ελληνικές κυβερνήσεις αδιαφορούν στην ουσία, σαν να μην αφορά αυτό το πρόβλημα τον ελληνισμό.

Όλα όσα αναφέραμε σε ένα σκοπό αποβλέπουν:  την αφύπνιση των ελληνικών κυβερνήσεων για τα όσα τεκταίνονται από την Άγκυρα στη Θράκη και ποιος είναι ο απώτερος στόχος της. Οφείλει η Ελληνική κυβέρνηση να προλάβει τα γεγονότα, προτού γίνουν ανεξέλεγκτα. Προτεραιότητά της η ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου στη Θράκη και τη Μακεδονία με κάθε τρόπο, ενθαρρύνοντας με γενναία οικονομικά μέτρα κατοίκους της υδροκέφαλης Αθήνας να μετοικήσουν στη Θράκη και επιχειρήσεις να εγκατασταθούν εκεί, για να δημιουργηθούν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Δεύτερο, να προστατεύσει τους μουσουλμάνους Πομάκους, που περηφανεύονται για την ελληνικότητά τους, ώστε να μην τους καταπιεί η Τουρκική προπαγάνδα και η Τουρκική πολιτική που θέτει στη διάθεσή της και άφθονα οικονομικά μέσα. 

Να απαγορεύσει την παράνομη δράση του Τουρκικού προξενείου και, αν δεν συμμορφωθεί, να καταργήσει το προξενείο, το οποίο υποθάλπει και οργανώνει τους ακραίους εθνικιστές μουσουλμάνους που δηλώνουν Τούρκοι. Να απαγορεύσει τη συμμετοχή του μειονοτικού ρατσιστικού κόμματος ΚΙΕΦ να συνεχίσει τη λειτουργία του και την τυχόν συμμετοχή του στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Να ελέγξει τη διδακτέα ύλη στα μειονοτικά σχολεία, ώστε να μην προπαγανδίζεται η νεο-οθωμανική θεωρία του Ερτογκάν και να μη διαμορφώνονται μελλοντικοί μισέλληνες. Το ίδιο πρέπει να κάνει και με τη δράση των ιμάμηδων και των μουφτήδων.

Να δραστηριοποιηθεί η ΚΥΠ και να ελέγξει κατά πόσον γίνεται μυστική εκπαίδευση εξτρεμιστών και οργάνωση ομάδων κρούσης στη Θράκη, ώστε, αν υπάρχουν, να τις διαλύσει έγκαιρα και προληπτικά. Κάθε εφησυχασμός θα είναι επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια, την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.

Τα σχέδια της Τουρκίας είναι πια φανερά για τη Θράκη, όπως είναι γνωστά και για το Αιγαίο. Σε πρώτη φάση οι μουσουλμάνοι που δηλώνουν Τούρκοι θα οργανωθούν και θα συσπειρωθούν διαδίδοντας ψέματα ότι δήθεν καταπατούνται τα δικαιώματά τους, ενώ συγχρόνως θα προσπαθήσουν να φιμώσουν με κάθε τρόπο  (τόσο με απειλές, όσο και με οικονομικούς εκβιασμούς) κάθε έντιμο φιλήσυχο μουσουλμάνο, όπως συνέβη στην Κύπρο, όπου ο Ντεκτάς και η τρομοκρατική του ομάδα δεν δίστασαν να δολοφονήσουν όποιους διαφωνούσαν φανερά με τα σχέδιά του.

Σε δεύτερη φάση θα προπαγανδίσουν για τη δημιουργία της Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης (έχουν ήδη τέτοιες αφίσες, δεν τις κρύβουν) και σε μια τρίτη φάση, δοθείσης ευκαιρίας, είτε θα προκαλέσουν επεισόδια με αφορμή κάποια σκηνοθετημένα από Τούρκους πράκτορες που θα τα αποδώσουν σε Έλληνες (προβοκάτσια) όπως συνέβη στην Κύπρο πολλές φορές, και θα προσκαλέσουν την μητέρα Τουρκία να τους προστατέψει.

Αυτά δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας, αλλά προβλέψιμες πιθανές εξελίξεις και οφείλει μια υπεύθυνη κυβέρνηση να τα λάβει σοβαρά υπόψη και να λάβει από τούδε τα δέοντα προληπτικά μέτρα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ