Τα μηνύματα που έστειλε η κάλπη…
Τελεία και παύλα και σε αυτές τις εκλογές. Οι πιο πολλοί αρχηγοί κομμάτων εκφράζουν την ικανοποίησή τους, άλλοι από αυτούς δικαιολογημένα και άλλοι χρυσώνοντας το πικρό χάπι, έστω και αν τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που περίμεναν.
Κερδισμένος, νικητής θα λέγαμε, είναι και πάλι η αποχή, πράγμα που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Αυτό όμως δε φαίνεται να συγκινεί τους κομματικούς μηχανισμούς και τους κομματάρχες. Και έτσι τα ποσοστά, εφόσον υπολογίζονται στους ψηφίσαντες,είναι παραπλανητικά, αφού δεν γίνεται προσμέτρηση της αποχής. Έτσι π.χ. το 41 % της ΝΔ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές αντιστοιχεί στο 20 % (με ποσοστό αποχής 50%) και το 28 % στις Ευρωεκλογές στο 9 % περίπου (με αποχή περί το 60%) του εκλογικού σώματος!
Και αν λάβει κανείς υπόψη του το διαστρεβλωτικό «δώρο» των 50 εδρών στις βουλευτικές εκλογές, πράγμα που κυρίως ωφελεί το πρώτο κόμμα, τότε η παραμόρφωση της θέλησης του κυρίαρχου λαού είναι πλήρης. Ο μεγάλος χαμένος σε αυτές τις εκλογές είναι αναμφίβολα η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού περισσότεροι από ένα εκατομμύριο γύρισαν την πλάτη στο κυβερνών κόμμα. «Πήραμε το μήνυμα» είναι η συνήθης αντίδραση, η οποία ωστόσο είναι κενή περιεχομένου. Θα μπαλωθούν τα πράγματα με επικοινωνιακά τεχνάσματα. Εξάλλου, γιατί πληρώνουμε ακριβά τον Αμερικανό επικοινωνιολόγο;
Ευχόμαστε να μην περιοριστεί ο πρωθυπουργός μόνον σε τέτοια τεχνάσματα, για να ξεγελάσει τον λαό. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερα από ότι πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και κάποια στιγμή αντιδρούν με τέτοιον τρόπο που δεν το περιμένει.
Το ότι γυρνούν την πλάτη οι πολίτες στα κόμματα οφείλεται αθροιστικά σε πολλούς και ποικίλους παράγοντες, πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς και εθνικούς, κυρίως όμως στην αναξιοπιστία που συστηματικά καλλιέργησαν με τη συμπεριφορά τους οι εκάστοτε ασκούντες την εξουσία.
Το ότι άλλα λένε προεκλογικά και άλλα πράττουν, όταν πάρουν την εξουσία, συνήθως αντίθετα από τα όσα υποσχέθηκαν. Παράδειγμα τρανό τα όσα έλεγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Συμπλήρωμα της αναξιοπιστίας είναι η αίσθηση που έχει η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών ότι οι πολιτικοί δεν τους λένε την αλήθεια. Και ότι αντίθετα προσπαθούν να την συγκαλύψουν. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η τραγωδία των Τεμπών. Όποιο αφήγημα και αν επαναλαμβάνει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να αλλάξει την πεποίθηση των πολιτών περί συνειδητής προσπάθειας συγκάλυψης.
Σε αυτά να προσθέσουμε επίσης το σκάνδαλο των υποκλοπών, που σε άλλη χώρα θα οδηγούσε σε πτώση της κυβέρνησης, τη στιγμή μάλιστα που ο πρωθυπουργός θέλησε να υπαγάγει τη διοίκησή της ΚΥΠ στον εαυτόν του!
Έντονη είναι επίσης η αίσθηση στους πολίτες για δυσλειτουργία των θεσμών, του δημοκρατικού πολιτεύματος, το οποίο λόγῳ και του ατελούς θα λέγαμε Συντάγματος της χώρας, κατήντησε πρωθυπουργικοκεντρικό σύστημα που οδηγεί, λόγῳ ταύτισης της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας και λόγῳ του ελέγχου της δικαστικής εξουσίας, σχεδόν σε απολυταρχικό καθεστώς. Επειδή και στην περίπτωση αυτή της Δικαιοσύνης η συντριπτική πλειονότητα δεν πιστεύει ότι είναι ανεξάρτητη και αδέκαστη.
Σε αυτά να προσθέσουμε την ακρίβεια που μειώνει δραστικά την αγοραστική δύναμη του Έλληνα πολίτη οδηγώντας τον ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια. Κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για αντιμετώπισή της. Και έχουμε γίνει ουραγός μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Η έλλειψη ασφάλειας και η ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, τα σοβαρά προβλήματα στην υγεία και στην παιδεία, στην απονομή της δικαιοσύνης, η πεποίθηση των πολιτών περί ατιμωρησίας και προστασίας των εγκλημάτων που διαπράττονται από πολιτικά πρόσωπα, η καταλοιδόρηση της εκκλησίας και της Ορθοδοξίας, οι αχρείαστοι νόμοι που στρέφονται κατά της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας και η προβολή του παρά φύσιν ως του κανονικού, ο ασφυκτικός έλεγχος των ΜΜΕ από την εκτελεστική εξουσία, η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος (π.χ. με τη στρατιά του πολυπληθούς υπουργικού συμβουλίου και με την επιδοματική πολιτική), τα υπέρογκα χρέη της ΝΔ που ο λαός θεωρεί δικαιολογημένα ως θαλασσοδάνεια, η αλαζονεία και η περιφρόνηση της λαϊκής κυριαρχίας, είναι επιπρόσθετα αρνητικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με μια λέξη η μετάλλαξή της ΝΔ σε συριζαϊκή παράταξη που είναι φυσικό να απογοητεύει και να απομακρύνει από αυτήν τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της.
Τέλος, και όχι λιγότερο σημαντικό, είναι η βεβαιότητα που έχει η πλειονότητα των πολιτών ότι ο πρωθυπουργός δεν υπηρετεί πρωτίστως τα εθνικά συμφέροντα, ως όφειλε και αυτός και κάθε άλλος πρωθυπουργός της χώρας, αλλά έχει ευήκοον οὖς στις επιθυμίες και εντολές των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο της Ουκρανίας με την αποστολή οπλισμού που χρησιμοποιείται κατά της Ρωσίας μπορεί να εξυπηρετεί τους Αμερικανικούς σχεδιασμούς, είναι όμως δημιουργός σοβαρών κινδύνων για την πατρίδα μας. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια τεράστια Αμερικανική βάση, χωρίς μάλιστα κανένα ουσιαστικό αντάλλαγμα, όπως π.χ. η εγγύηση της εθνικής κυριαρχίας μας.
Οι Έλληνες είναι ένας λαός υπερήφανος για το παρελθόν του και δεν ανέχεται τις προσβολές της εθνικής του αξιοπρέπειας. Ο τρόπος που ασκεί την εξωτερική πολιτική ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εντελώς προσωπικός και μυστικός, εν αγνοίᾳ του κυρίαρχου λαού, όπως συνέβη και με την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργεί σκιές και φόβους για παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας παρά τα όσα λέει ο πρωθυπουργός, λόγῳ της αναξιοπιστίας του και στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών και η αυτοπαγίδευση της χώρας με τη Διακήρυξη των Αθηνών, η προσβολή της εθνικής αξιοπρέπειας από τον Αλβανό πρωθυπουργό μέσα στην ίδια την πατρίδα μας με όσα είπε στην ανεπίτρεπτη προεκλογική δήθεν συγκέντρωση στην Αθήνα, η σιωπή και ίσως η συναίνεση στο κόμμα που οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης διακηρύττουν ότι είναι Τουρκικό, κόμμα που απειλεί την ίδια την κυριαρχία και την εθνική ασφάλεια του Ελληνικού κράτους στη Θράκη, οι αντιφατικές δηλώσεις και πράξεις σχετικά με τα περιβαλλοντικά πάρκα στις Κυκλάδες και το Ιόνιο, τα όσα συμβαίνουν στις βραχονησίδες στην περιοχή της Αστυπάλαιας, η απουσία οποιασδήποτε σοβαρής αντίδρασης στις προκλήσεις των Σκοπιανών, η παντελής απουσία εθνικής στρατηγικής για το πρόβλημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου. Όλες αυτές οι προσβολές και ταπεινώσεις της εθνικής αξιοπρέπειας δίνουν την εντύπωση μιας χώρας αδύναμης και άβουλης που είναι έρμαιο στις διαθέσεις των ξένων.
Σοβαρότατα επίσης προβλήματα, τα οποία δε φαίνεται να απασχολούν σοβαρά τον πρωθυπουργό, είναι η ερήμωση της υπαίθρου, η μειωμένη γεωργική παραγωγικότητα, η αποβιομηχάνιση της χώρας, η έλλειψη εργατικού δυναμικού που οφείλεται και στην επιδοματική πολιτική, η μετανάστευση των νέων προσοντούχων κυρίως νέων μας στο εξωτερικό (το λεγόμενο brain-drain), και η μετατροπή της Ελλάδος σε αποθήκη μεταναστών.
Και πάλι η αίσθηση του λαού είναι ότι τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εμφορούνται από εθνομηδενιστικό πνεύμα και ότι έχουν αποφασίσει να «λύσουν» δήθεν το δημογραφικό πρόβλημα με την νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών, τον αριθμό των οποίων δεν θέλουν να αποκαλύψουν στον λαό.
Όταν λοιπόν ακούμε ότι πήραν δήθεν το μήνυμα που τους στέλλει ο λαός στις εκλογές αυτές, μειδιούμε αντί να κλαίμε, επειδή είμαστε βέβαιοι ότι το μόνο που θα γίνει είναι κάποια εντυπωσιακά επικοινωνιακά τεχνάσματα και τίποτε περισσότερο. Μακάρι να διαψευσθώμεν!
Εν κατακλείδι, απαιτείται επειγόντως, όπως έχουμε τονίσει και άλλοτε, πρωθυπουργός Έλλην, που με αρετή και τόλμη θα επανιδρύσει το κράτος και θα θέσει πάνω από το προσωπικό συμφέρον και την ιδιοτέλεια, το εθνικό συμφέρον, το οποίο υπηρετείται μόνον με την αλήθεια και όχι με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ο οποίος θα δώσει ένα νέο όραμα στον καταπονημένο από τα μνημόνια και τις εξαρτήσεις λαό μας, που θα εξασφαλίσει την πραγματική και όχι την εικονική ευημερία του λαού μας, ο οποίος θα αναλώσει τις δυνάμεις του για ανασυγκρότηση του έθνους, που κινδυνεύει να γίνει μετά από χιλιετίες, μειονότητα στη γη των πατέρων του.
