Οι κλητοί και οι… εκλεκτοί των Ευρωπαϊκών εκλογών!

Οι ερχόμενες Ευρωπαϊκές εκλογές πολλά στοιχεία φανερώνουν από το γενικό μας πολιτικό σύστημα, από τα ενδιαφέροντα των πολιτών και προπαντός από την σχέση του κόσμου με την πολιτική. Όλα δείχνουν ότι χωλαίνουν και οι κρατικοί θεσμοί, αλλά και η ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι πολίτες δείχνουν μικρό ενδιαφέρον και οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι διαλέγονται ελάχιστα για την Ευρώπη και περισσότερο για τα εσωτερικά μας θέματα.

Είναι γεγονός ότι η Ενωμένη Ευρώπη με τη σημερινή της ταυτότητα δύσκολα προκαλεί την εκτίμηση των πολλών και περιορίζει την ενασχόλησή μας με το μέλλον. Έτσι εξηγείται το ότι τα ακροδεξιά σχήματα βρίσκουν απήχηση στους ψηφοφόρους και απειλούν τη συνοχή και το δυνάμωμα της Ευρώπης. Και συμβαίνει αυτό γιατί δεν μπόρεσαν τόσα χρόνια τώρα οι ηγέτες της Ευρώπης να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, οι οποίοι πίστευαν ότι η Ε.Ε. θα μπορούσε να εδραιώσει την οικονομική σύγκλιση, την άμυνα της Ευρώπης και την αποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού. Αυτή η ανεπάρκεια έχει παγιώσει τις αμφιβολίες και τον ευρωσκεπτικισμό στην πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών.

Παρόλα αυτά, η κοινή λογική και η πολιτική διαίσθηση μας πείθουν ότι η Ευρώπη και κάθε κράτος χωριστά μόνο μέσα από τη συνένωση, πολιτική και οικονομική, έχουν μέλλον. Ιδιαίτερα σήμερα, όπου η ρωσική επιθετικότητα και η συνεργασία ισχυρών χωρών της Ανατολής αμφισβητούν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό και σχεδιάζουν την Ισλαμοποίηση της Ευρώπης. Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τις ηγεσίες της Ευρώπης, οι οποίες δεν μπόρεσαν να προτάξουν την Ευρωπαϊκή στρατηγική και στην πράξη αποδείχτηκαν ανεπαρκείς και εξαρτημένοι από τη λογική της κρατικής οντότητας.

Αυτή την πραγματικότητα διαπιστώνουμε και από τις πρακτικές που ακολουθούν τα δικά μας κόμματα. Εκείνο που πρωτίστως τα ενδιαφέρει είναι να αυξήσουν τις δυνάμεις τους ώστε να μπορούν στην εσωτερική πολιτική να έχουν λόγο και παρουσία. Γι’ αυτό και η συμπεριφορά κάποιων προκαλεί και τη λογική μας και την νοοτροπία μας.

Για παράδειγμα, ήταν δυνατόν στο παρελθόν αρχηγός αριστερού κόμματος να μιλάει σε προεκλογική συγκέντρωση και με το ένα χέρι να κρατάει το σκυλάκι του! Ή πώς να ανεχτούμε ηγέτες που στο λόγο τους δεν υπάρχει ίχνος από ιδεολογία, από αξίες και από ευρωπαϊκή αναφορά;

Και το πλέον προκλητικό για όλους μας είναι τα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Η πλειοψηφία των υποψηφίων δεν έχουν καμιά σχέση με το πολιτικό γίγνεσθαι, αλλά με το θέαμα. Άρα, τα κόμματα ενδιαφέρονται όχι για την κρίση και τη σκέψη του πολίτη, αλλά για το συναίσθημα, για την εικόνα και γενικά για το θεαθήναι. Ας μετρήσουμε τους ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές και θα αντιληφθούμε τι επιδιώκουν τα κόμματα.

Μήπως ξεχάσαμε ως Έλληνες ψηφοφόροι πόσες χιλιάδες νέοι, σπουδαίοι και με πολλά προσόντα, ζουν και εργάζονται στην Ευρώπη; Άραγε δεν θα ήταν χρήσιμο και για την πατρίδα και γι’ αυτούς να χρησιμοποιηθούν ως υποψήφιοι αντιπρόσωποι στην Ευρώπη; Δηλαδή, έχουμε ανθρώπινο δυναμικό μεγάλο με επιστημονική κατάρτιση, με ευρωπαϊκή εμπειρία και τους διαγράφουμε; Ας σταματήσουμε λοιπόν να κλαψουρίζουμε γιατί τάχα μας έφυγαν τα καλύτερα μυαλά.

Ευτυχώς σε κάθε ψηφοδέλτιο εντελώς τυχαία υπάρχουν και λίγοι εκλεκτοί ανάμεσα στους κομματικούς κλητούς. Τώρα έχουμε υποχρέωση να συμμετέχουμε στις εκλογές και να αναζητήσουμε τους λίγους εκλεκτούς και να αδιαφορήσουμε για τους γνωστούς και ονομαστούς.

Η Ευρώπη είναι μονόδρομος και εξαρτάται από εμάς να επιβάλλουμε στους εκλεγμένους ώστε να εδραιωθεί ένα Ευρωπαϊκό σύστημα που να υπηρετεί τις ανάγκες των Ευρωπαϊκών λαών στη βάση της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνη.