Τι παιχνίδι παίζει ο Ράμα με Χιμάρα και Ελλάδα…

 Η προ αρκετών ετών εκλογή του Έντι Ράμα στην πρωθυπουργία επανέφερε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις στον αστερισμό της έντασης. Επρόκειτο για σχεδόν αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής.

Ο τυχοδιωκτικός χαρακτήρας του Ράμα, όμως, τον παρόξυνε, όπως φάνηκε στη Χιμάρα. Η σύλληψη του δημάρχου της Φρέντη Μπελέρη πριν ένα χρόνο εντάσσεται σ’ αυτό το πλαίσιο. Το ίδιο και η ομιλία του Ράμα σε συγκέντρωση Αλβανών μεταναστών στο Γαλάτσι ακριβώς την επέτειο της σύλληψης Μπελέρη. Το μήνυμα που στέλνει στην αλβανική κοινή γνώμη είναι αυτό που λέει με έκδηλη υπερηφάνεια στους συνεργάτες του, αλλά και σε Αλβανούς πολιτικούς, ότι στις σχέσεις με την Ελλάδα έχει αυτός το πάνω χέρι. Και η Χιμάρα είναι το μέτωπο που το αποδεικνύει.

Η πολιτική κατευνασμού των Τιράνων που ακολούθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποτύχει παταγωδώς. Υπενθυμίζουμε τη διοργάνωση έκθεσης έργων ζωγραφικής του Ράμα στο Ζάππειο (!) από το υπουργείο Εξωτερικών επί Δένδια. Πίστευε αφελώς ότι με τέτοια θα έφερνε πιο κοντά την υπογραφή συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο, ή τουλάχιστον την παραπομπή στη Χάγη. Αντί, όμως, γι’ αυτό παρόξυνε τις προκλήσεις Ράμα.

Η υπόθεση Μπελέρη εντάσσεται στις κινήσεις αφελληνισμού της Χιμάρας που έχουν ακολουθήσει –με διαφοροποιήσεις στην ένταση– όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις. Το καθεστώς Ράμα, όμως, υπερέβη κάθε όριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοδική κατεδάφιση αποκλειστικά ελληνικών περιουσιών σε παράκτιες περιοχές «φιλέτα», τα οποία αρπάζουν οι μαφιόζοι που κινούνται στον κύκλο του Αλβανού πρωθυπουργού. Μην ξεχνάμε και την ωμή δολοφονία του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα από την αλβανική αστυνομία, όπως και την αναγόρευση της απαίτησης των Αλβανοτσάμηδων σε κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής των Τιράνων.

Αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και Αλβανοτσάμηδες

Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός συντηρήθηκε σε χαμηλή ένταση από το καθεστώς του Χότζα και αναζωπυρώθηκε όταν η Αλβανία εισήλθε στην μεταψυχροπολεμική εποχή. Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου τροφοδότησε τον αλβανικό εθνικισμό και του προσέδωσε μία επιθετικότητα. Οι Αλβανοί θεώρησαν τότε ότι ήταν η ώρα να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν όσα περισσότερα μπορούσαν από τις γειτονικές χώρες.

Ο τότε πρωθυπουργός Μάϊκο είχε δηλώσει με νόημα ότι οι εκτός Αλβανίας Αλβανοί έχουν δικαίωμα στη συλλογική αυτοάμυνα! Ουσιαστικά, δεν έκανε τίποτα λιγότερο από το να περιγράψει εμμέσως τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος, αν και απουσίαζε από την επίσημη διπλωματική ρητορική, βρισκόταν στο επίκεντρο όλων των άτυπων συζητήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ο τότε πρόεδρος της Αλβανίας Μεϊντάνι είχε αρνηθεί να απαντήσει σε ερώτηση που του είχε γίνει στο φόρουμ του Νταβός εάν στόχος της χώρας του είναι η δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας».

Από τους αλβανικούς λεονταρισμούς δεν εξαιρέθηκε η Ελλάδα. Οι Αλβανοί εθνικιστές θέτουν τα νότια σύνορα της «Μεγάλης Αλβανίας» στον Αμβρακικό κόλπο! Σχετικοί χάρτες κυκλοφορούν εδώ και χρόνια στα Τίρανα, στην Πρίστινα και στο Τέτοβο. Οι εθνικιστικές αυτές φαντασιώσεις είναι τόσο παράλογες, που δεν θα άξιζε τον κόπο να αναφέρεται κανείς σ’ αυτές. Διδάσκονται, όμως, στα αλβανικά σχολεία και επιπροσθέτως ο αλβανικός εθνικισμός έχει αποδείξει ότι ρέπει στον τυχοδιωκτισμό.

Τα Τίρανα χρησιμοποιούν το Αλβανοτσάμικο σαν μοχλό για να εξισορροπήσουν την υποχρέωσή τους να σέβονται τα δικαιώματα της αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας. Εντάσσοντας οι Αλβανοτσάμηδες την κίνησή τους στο πλαίσιο του αλβανικού εθνικισμού, κατάφεραν σταδιακά να μετατραπούν από μάλλον περιθωριακός σύλλογος σε κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Και κυρίως σε παράγοντα που επηρεάζει σημαντικά το πολιτικό κλίμα έναντι της Ελλάδας και κατ’ επέκτασιν τις διμερείς σχέσεις.

Το 2004, με την έγκριση σχετικού ψηφίσματος από τη Βουλή, οι απαιτήσεις τους κατέστησαν επίσημη θέση της Αλβανίας. Η 27η Ιουνίου, μάλιστα, ορίσθηκε ημέρα εθνικής μνήμης για τη «Γενοκτονία των Τσάμηδων»! Οι Αλβανοτσάμηδες υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως και από την Άγκυρα, η οποία τους θεωρεί ένα χρήσιμο μοχλό πίεσης σε βάρος της Ελλάδας. Ας σημειωθεί πως όταν ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί παλαιότερα την Αλβανία, είχε συναντήσει όχι μόνο τον Αλβανό ομόλογό του, αλλά και τον πρόεδρο του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων Ιντρίζι!

 

Το σχέδιο για τη Χιμάρα

Από την εποχή που ο Ράμα ήταν δήμαρχος Τιράνων, είχε καλλιεργήσει για τον εαυτό του την εικόνα ενός διανοούμενου ευρωπαϊστή πολιτικού, ο οποίος δεν διστάζει να συγκρούεται με οργανωμένα συμφέροντα. Ως αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ως πρωθυπουργός, όμως, αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής της θλιβερής αλβανικής πολιτικής παράδοσης. Έχει βουτήξει για τα καλά στη διαπλοκή και στη διαφθορά.

Επί των ημερών του η καλλιέργεια του χασίς έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αν και επισήμως, η κυβέρνηση εμφανίζεται διώκτης των κυκλωμάτων ναρκωτικών, στην πραγματικότητα τα προστατεύει. Τα ναρκωτικά μεταφέρονται οδικώς προς την Ελλάδα και προς την Ιταλία με ταχύπλοα και μικρά αεροπλάνα. Δημοσιεύματα διεθνών ΜΜΕ βοούν για τα δίκτυα που έχει στήσει το αλβανικό οργανωμένο έγκλημα σε χώρες της Ευρώπης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Βρετανία.

Στο πλαίσιο της πολιτικής του για πυροδότηση ακραίου εθνικισμού, ο Ράμα έχει κλιμακώσει την προσπάθεια αφελληνισμού της Χιμάρας. Καμπή σ’ αυτή την προσπάθεια ήταν η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας, μέσω της οποίας η Χιμάρα και άλλες μειονοτικές περιοχές τεμαχίσθηκαν και προσκολλήθηκαν σε περιοχές με αλβανικό πληθυσμό, ώστε να υπονομευθεί η δυνατότητα της ελληνικής μειονότητας να εκπροσωπείται στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ακόμα και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Εκτός αυτού, με πρόσχημα την ανάπλαση της παραθαλάσσιας αυτής περιοχής έχει αρπάξει ελληνικές περιουσίες, κατεδαφίζοντας με συνοπτικές διαδικασίες σπίτια και καταστήματα Ελλήνων μειονοτικών, ακόμα και ενός ναού στις Δρυμάδες. Όργανο της ανθελληνικής αυτής επιχείρησης υπήρξε ο ηττημένος από τον προφυλακισμένο Μπελέρη, κατά το ήμισυ ελληνικής καταγωγής, τέως δήμαρχος της περιοχής Γκόρος, πρώην στρατιωτικός επί καθεστώτος Χότζα, συνδεδεμένος με τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες και κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου!

Από καταγωγή ο Ράμα δεν έχει τουρκαλβανική παράδοση, αλλά ο καιροσκοπισμός του τον ώθησε να επενδύσει στο τουρκικό χαρτί. Δεν είναι μόνο ότι θαυμάζει ειλικρινώς τον Ερντογάν και όπου μπορεί μιμείται τις αυταρχικές μεθόδους του. Θεωρεί ότι η Ελλάδα, όχι μόνο δεν μπορεί να του προσφέρει πλέον όπως παλαιότερα, αλλά και ότι είναι εύκολος στόχος. Η πείρα τον έχει πείσει ότι χωρίς κόστος μπορεί στο εσωτερικό να πουλάει ανθελληνισμό για να αντλεί εκλογικά οφέλη, υποτιμώντας τις αντιδράσεις της Αθήνας, που –όπως προανέφερα– μέχρι πρότινος είχε προσδοκίες πως θα υπέγραφε συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με τον Ράμα! 

Ομολογίες Ράμα και Μπερίσα

Υπενθυμίζω ότι ήταν ο Ράμα (τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), που είχε προκαλέσει πολιτικό θόρυβο και είχε προσφύγει στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο για να ακυρωθεί η υπογεγραμμένη συμφωνία των κυβερνήσεων Καραμανλή και Μπερίσα για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο (2009). Έτσι και έγινε. Ο ίδιος ο Μπερίσα έχει πει ότι ο τορπιλισμός εκείνης της συμφωνίας έγινε με παρέμβαση και για λογαριασμό της Άγκυρας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αθήνα δεν είχε τότε προχωρήσει σε αντίμετρα. Όχι μόνο δεν είχε θέσει όρους, αλλά και είχε διευκολύνει την αναγόρευση της Αλβανίας σε υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα! Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, τα Τίρανα τη μόνη γλώσσα που σέβονται είναι τη γλώσσα της ισχύος και του δούναι και λαβείν. Όταν η Ελλάδα τους προσφέρει δωρεάν, όπως κατά κανόνα συμβαίνει από το 1990, εκλαμβάνουν τη στάση της σαν ένδειξη αδυναμίας. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να κλιμακώνουν τις προκλήσεις τους. Η ελληνική διπλωματία έχει την τάση να διαβάζει την αλβανική πολιτική με ευρωπαϊκούς όρους, γεγονός που την οδηγεί σε λάθος κινήσεις. Με κλασική ανατολίτικη νοοτροπία, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, οι Αλβανοί αξιωματούχοι «γλείφουν» τους Έλληνες συνομιλητές τους, δημιουργώντας τους τη λάθος εντύπωση ότι είναι μετριοπαθείς και διατεθειμένοι να λύσουν προβλήματα.

Αναφορικά με την επιχείρηση αφελληνισμού της Χιμάρας, είναι αξιοσημείωτο ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι Ράμα και Μπερίσα είχαν ανταλλάξει το 2016 αλληλοκατηγορίες, οι οποίες αποδεικνύουν τις μεθοδεύσεις του αλβανικού κράτους σε βάρος της ελληνικής μειονότητας. Ο Ράμα, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε καταγγείλει ότι «έχουν πάρει τα κτήματα των Χιμαραίων με πλαστογραφίες και διαφθορά, άτομα που δεν έχουν καμία σχέση η καταγωγή από την περιοχή». Πράγματι, αυτά τα άτομα είχαν τότε αρπάξει από τους ιδιοκτήτες τους 50.000 στρέμματα στην παραθαλάσσια περιοχή των Αγίων Σαράντα και της Χιμάρας.

Η απάντηση Μπερίσα στη Βουλή είναι αποκαλυπτική: «Εγώ έχω δουλέψει με πρόγραμμα. Στους Αγίους Σαράντα έχω κατεβάσει Λάμπηδες και μόνο Λάμπηδες». Οι Λάμπηδες είναι μουσουλμάνοι που ζουν σε περιοχή ανατολικά της Χιμάρας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι επιβεβαιώθηκε στο ανώτατο επίπεδο και επισήμως η επιχείρηση αλλοίωσης του πληθυσμού της Χιμάρας. Η επιχείρηση στηρίζεται στην αρπαγή των περιουσιών που υποχρεώνει τους Έλληνες μειονοτικούς να αποκόπτονται από τις πατρογονικές εστίες τους.

Για να μπορεί αυτό να συμβεί το αλβανικό κράτος δεν δίνει τίτλους ιδιοκτησίας στους Έλληνες, αλλά διευκολύνει την πώληση των ελληνικών περιουσιών σε Αλβανούς. Και βεβαίως φυλάκισε έναν δήμαρχο, ο οποίος είχε αποδείξει πως ήταν αποφασισμένος να βάλει φραγμό στο παιχνίδι του Ράμα και των ευνοούμενών του, οι οποίοι για να αρπάζουν ευκολότερα θέλουν να έχουν και την υπογραφή του δημάρχου, όπως συνέβαινε με τον Γκόρο.

(στο SLpress.gr)