Η κατάρα των χημικών και πυρηνικών όπλων…
Κάθε φορά που μια χώρα απειλεί να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά και χημικά όπλα τα οποία διαθέτει, μας έρχεται στο νου η δαμόκλειος αυτή σπάθη, που επικρέμαται πάνω από τον «τράχηλο» ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Ένας απ’ τους πρωτεργάτες της διάσπασης του ατόμου, ο μέγας Γερμανός φυσικός, μαθηματικός και αστρονόμος Αλβέρτος Αϊνστάιν (1879 – 1957), ο οποίος θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ανθρώπινου γένους, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι εκτός από τα μεγάλα οφέλη που θα έφερνε στην ανθρωπότητα η ανακάλυψη αυτή, θα δημιουργούσε κι ένα μεγάλο μόνιμο φόβο καταστροφής της (ανθρωπότητας)· αυτό φάνηκε μετά τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα που προκάλεσε η ρίψη των πυρηνικών βομβών, από τους Αμερικανούς, στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, το 1945. Τις πυρηνικές αυτές βόμβες είχαν κατασκευάσει οι Αμερικανοί επιστήμονες, στο πλαίσιο του προγράμματος Μανχάταν.
Ο Αϊνστάιν έγινε ο «πατέρας» όχι μόνο της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής, αλλά και σύγχρονης πολιτικής και στρατηγικής και των δυνάμεων που ρυθμίζουν σήμερα τα πεπρωμένα της ανθρωπότητας.
Τα ανατριχιαστικά αποτελέσματα, που προκάλεσαν οι πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι διακρίνονται ακόμη και σήμερα, ύστερα από 79 χρόνια και μόνον αυτά θα έπρεπε να είχαν οδηγήσει την πολιτισμένη ανθρωπότητα, να αποδυθεί σ’ ένα συνεχή αγώνα, για την εξαφάνιση των πυρηνικών όπλων από προσώπου της γης· κατά καιρούς έχουν γίνει προσπάθειες για το σκοπό αυτόν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Ο Γάλλος ανθρωπιστής, γιατρός, θεολόγος και μουσικός Αλβέρτος Σβάϊτσερ (1875 – 1965), πρωτοστάτησε στην κίνηση των επιστημόνων όλου του κόσμου, τον Απρίλιο του 1957, για την κατάργηση των ατομικών όπλων· ιστορικό παραμένει το μήνυμά του προς όλους τους ισχυρούς της γης: «Για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων, πρέπει αυθόρμητα, σθεναρά και δίχως καθυστέρηση, να κινηθεί σύσσωμη η ανθρωπότητα, αν θέλει απλούστατα να υπάρξει. Οι φόβοι μας για έναν ατομικό πόλεμο στηρίζονται αδιάσειστα στα πράγματα, γι’ αυτό πρέπει, δίχως χρονοτριβή, να λάβουμε σθεναρή στάση μπροστά στον κίνδυνο που απειλεί με εξαφάνιση την ανθρωπότητα. Τη συμφορά αυτή, πρέπει, με κάθε θυσία, να την εμποδίσουμε. Παραβλέποντας ή αποσιωπώντας τη σημασία και τις συνέπειες που μπορούν να προκύψουν απ’ αυτόν τον κίνδυνο, διαπράττουμε ασυγχώρητη παραφροσύνη, που δυνατόν να στοιχίσει πολύ ακριβά στο ανθρώπινο γένος».
Ο Μπέρτραν Ράσελ (1873 – 1970), μαθηματικός και φιλόσοφος, στο βιβλίο του «Κοινός νους και πυρηνικός πόλεμος», βλέπει την ανθρωπότητα στο χείλος του κρημνού και προοιωνίζεται τα δεινότατα, αν δεν επικρατήσει η σύνεση: «Όλα φαίνονται να εξαρτώνται από το τυχαίο γεγονός. Αν ένας άνθρωπος για μια στιγμή παραφρονήσει, αν ένα λάθος συμβεί, δεν είναι απίθανο να καταστραφεί το ανθρώπινο γένος».
Νέος τρόπος σκέψης λοιπόν επιβάλλεται από τους ισχυρούς της γης και κυρίως των χωρών οι οποίες διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Το δυνατόν γρηγορότερο, πρέπει να καθίσουν σ’ ένα τραπέζι και να πάρουν τη μεγάλη και ιστορική απόφαση, που θα στηρίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, για την κατάργηση των πυρηνικών και χημικών όπλων, αν θέλουν η ανθρωπότητα και ο πολιτισμός της να σωθούν.
Ο Α. Αϊνστάιν είχε κάποτε πει: «Η δύναμη που αποδεσμεύθηκε από το άτομο, έχει αλλάξει τα πάντα· μπροστά στη φοβερή στιγμή που ετοιμάζουν επιστήμονες και περιμένω, εγώ ωρύομαι και θα ωρύομαι με όλη μου τη δύναμη, ακόμη και μέσα από τον τάφο».
Οι επιστήμονες και οι πνευματικοί άνθρωποι ολόκληρης της πολιτισμένης ανθρωπότητας, πρέπει να «ωρύονται», μέχρι να πραγματοποιηθεί η καταστροφή των πυρηνικών και χημικών όπλων, για να απαλλαγεί ο πλανήτης από το φόβο της εξαφάνισής του.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΚΗΣ
