Το βιβλίο της υγιούς ζωής...
Ο STEVE Jobs (ιδρυτής της Apple) λίγο πριν πεθάνει στα 56 χρόνια από καρκίνο στο πάγκρεας, είπε στο κρεβάτι του Νοσοκομείου: «…Έφτασα στην κορυφή του επιχειρηματικού κόσμου. Στους άλλους η ζωή μου είναι η επιτομή της επιτυχίας. Αλλά εκτός της δουλειάς έχω μια μικρή χαρά. Στην ουσία ο πλούτος είναι απλά ένα κομμάτι της ζωής μου. Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος άρρωστος σ’ ένα κρεβάτι, αναπολώ τη ζωή μου και συνειδητοποιώ πως η φήμη, η αναγνώριση και ο πλούτος, που τόσα χρόνια περηφανευόμουν, έχουν ξεθωριάσει και δεν έχουν κάποια αξία, μπροστά στον επερχόμενο θάνατο.
Μπορείς να προσλάβεις κάποιον να σου οδηγεί το αμάξι ή να σου κάνει λεφτά, αλλά δεν μπορείς να προσλάβεις κάποιον να υποστεί την αρρώστια για σένα.
Τα υλικά αγαθά μπορούν να βρεθούν. Αλλά υπάρχει κάτι που έχει χαθεί, δεν μπορείς να το βρεις ξανά: «Η ΖΩΗ».
Όταν κάποιος μπει στο δωμάτιο για την εγχείρηση, καταλαβαίνει πως υπάρχει κάτι που δεν έχει τελειώσει να διαβάζει: «Το βιβλίο της υγιούς Ζωής».
Σε όποιο στάδιο της ζωής και να είσαι τώρα, θα φτάσει η ώρα που θα αντιμετωπίσεις τη στιγμή που κλείνει η «αυλαία» της ζωής.
Εκτίμησε την αγάπη για την οικογένειά σου, για το σύντροφό σου και τους φίλους σου. Όσο μεγαλώνουμε, συνήθως, γινόμαστε σοφότεροι και σιγά-σιγά καταλαβαίνουμε πως, είτε φοράς ένα ρολόι 300 euro είτε των 30, και τα δύο λένε την ίδια ώρα.
Είτε κρατάμε τσάντα 300 euro, είτε μια 30, το ποσό που υπάρχει μέσα παραμένει το ίδιο. Είτε οδηγούμε ένα αμάξι 150.000 euro, είτε των 30.000, ο δρόμος και η απόσταση παραμένει η ίδια και έχουμε τον ίδιο δρόμο να διασχίσουμε.
Είτε το σπίτι που ζούμε είναι 300 τετραγωνικά μέτρα, είτε 100, η μοναξιά είναι η ίδια. Θα καταλάβετε ότι η εσωτερική ευτυχία σας δεν προέρχεται από τα υλικά αγαθά του κόσμου.
Είτε ταξιδεύετε πρώτη θέση, είτε οικονομική, αν το αεροπλάνο πέσει, θα πέσετε κι εσείς μαζί…
Γι’ αυτό ελπίζω να καταλάβετε ότι, όταν έχετε φίλους, κολλητούς, παλιούς γνωστούς, αδελφούς, αδελφές, που μπορεί να μιλήσετε, να γελάσετε μαζί, να τραγουδήσετε μαζί κ.λπ., αυτό είναι πραγματική ευτυχία.
Γι’ αυτό λοιπόν, μην μαθαίνετε τα παιδιά σας να είναι πλούσια. Μάθετέ τα να είναι ευτυχισμένα, ώστε, όταν μεγαλώσουν να ξέρουν την ΑΞΙΑ των πραγμάτων και όχι την τιμή τους.
Να τρως την τροφή σου σαν τα «φάρμακά» σου. Αλλιώς θα χρειάζεται να τρως τα φάρμακα σαν την τροφή σου.
Αυτός που σε αγαπάει δεν θα σε αφήσει ποτέ για κάποιον άλλον, ακόμα κι αν υπάρχουν 1.000 λόγοι να σε παρατήσει, θα βρει ΕΝΑ λόγο για να μείνει.
Υπάρχει διαφορά στο να είσαι άνθρωπος με το να φέρεσαι ανθρώπινα. Λίγοι το καταλαβαίνουν.
Σε αγαπάνε όταν γεννιέσαι, θα σε αγαπάνε και όταν πεθάνεις. Ενδιάμεσα πρέπει να τα καταφέρεις.
Αν θες να πας γρήγορα περπάτα μόνος σου. Αν θες να πας μακριά περπάτα με παρέα. Αυτά είναι τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία της ζωής.
Οι 6 καλύτεροι Γιατροί στον κόσμο συνιστούν: 1.Ήλιος, 2.Ξεκούραση, 3. Άσκηση, 4.Υγιεινή διατροφή, 5.Φίλοι, 6. Εμπιστοσύνη στον εαυτό μας».
Αυτή, η εκ βάθους καρδίας, που λέμε συνήθως, του Steve Jobs, συνέντευξη έγινε αφού έφτασε κλείνοντας την «αυλαία» της ζωής του.
Νομίζω ότι, όταν ήταν στο απόγειο της επιχειρηματικότητας δεν θα είχε σκεφτεί ότι θα έφτανε αυτή η στιγμή, γιατί τότε συνήθως πατούσε ένα κουμπί και αυτομάτως όλα γινότανε. Τα υλικά αγαθά του εξασφάλιζαν άνετη ζωή.
Τώρα, όσο και να πατάει το κουμπί, δεν υπακούει στα κελεύσματά του και στα στερνά του κατάλαβε ότι τα υλικά αγαθά, για τα οποία έχει αναλώσει τα καλύτερά του χρόνια, δεν του προσφέρουν ευτυχία και χαρά, γιατί δεν ακολούθησε τις συμβουλές των 6 γιατρών που αναφέρει.
Πιθανόν να ήταν τόσο απορροφημένος που δεν έβλεπε ούτε την Ανατολή ούτε την Δύση του ηλίου. Ίσως δεν θα γνώριζε τι είναι ξεκούραση γιατί πιθανόν θα έπαιρνε χάπια για να είναι σε εγρήγορση πολλές ώρες του 24ώρου αλλά και χάπια για να κοιμηθεί. Άσκηση και υγιεινή διατροφή θα του ήταν άγνωστα γιατί δεν θα προλάβαινε να αφιερώσει λίγες ώρες για τον εαυτό του. Όσο για φίλους συνήθως αυτοί δεν έχουν φίλους αλλά… ανταγωνιστές.
Δεν γνωρίζω αν μετανόησε που είδε ότι τελειώνει η ζωή του και δεν χάρηκε τα μικρά που κάνουν τη ζωή μεγάλη.
Διαπίστωσε πως έζησε τη ζωή με πράγματα που δεν του έδιναν αληθινή χαρά, παρά μια επιφανειακή ικανοποίηση, μια επίπλαστη ευτυχία.
Πιθανόν να συνειδητοποίησε ότι αυτή τη ζωή που έζησε δεν ήταν η δική του, αλλά ενός άλλου μη πραγματικού, που τον κατηύθυνε.
Είχε την ψευδαίσθηση ότι, αυτή η υλιστική ζωή θα του προσφέρει την ευτυχία που όλοι μοχθούμε χωρίς όμως και να θυσιάζουμε τις μικροαπολαύσεις τις ζωής.
Είναι γνωστό, όταν η απόκτηση υλικών αγαθών γίνεται αυτοσκοπός, φθείρει τον άνθρωπο, γιατί είναι τόσο απορροφημένος, που αμελεί την υγεία του και φτάνει κάποια στιγμή που λέει «Όλα χαμένα».
Αναρωτιέμαι μήπως κάποτε η απλοϊκή μας η ζωή, αν και φτωχική, ήταν καλύτερη;
Γιατί Κ ά π ο τ ε…
- Κάποτε τα απογεύματα οι αυλές γέμιζαν με σκαμνάκια και γειτόνισσες.
- Κάποτε όλη η γειτονιά ήταν μια μεγάλη οικογένεια.
- Κάποτε οι πόρτες των σπιτιών μας ήταν ολημερίς ξεκλείδωτες.
- Κάποτε οι αλάνες γέμιζαν από παιδιά που χόρταιναν παιχνίδια.
- Κάποτε σ’ όλα τα σπίτια ζούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μαζί μας, γιατί η προσφορά τους ήταν ανεκτίμητη.
- Κάποτε κοκκινίζαμε από ντροπή όταν συναντούσαμε κάποιον μεγαλύτερο στο δρόμο.
Μερικές από τις στιγμές της ζωής μας στις μικροκοινωνίες τότε, γιατί σήμερα οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί παρ’ ότι ζούνε πολλοί μαζί σε πολυκατοικίες, που δεν λένε ούτε «καλημέρα» μεταξύ τους.
Η ζωή σήμερα είναι με το άγχος της καθημερινότητας, για την απόκτηση υλικών αγαθών που όπως διαπιστώσαμε, δεν φέρουν την ψυχική γαλήνη και την πραγματική ευτυχία.
Τελικά ποιά ζωή πρέπει να ζήσουμε και να ακολουθήσουμε, όταν βλέπουμε ότι κι αυτοί που έφτασαν στην κορωνίδα της ζωής, όπως την εμφανίζουν και την προβάλλουν σήμερα, ή την απλοϊκή τη ζωή «πού ’χει περίσσιες χάρες», που λέει ο Κρυστάλλης;
Αν δεν ακούμε το Ευαγγέλιο, τις Γραφές και τους φιλοσόφους ας ενστερνιστούμε τα ανωτέρω. Στα στερνά του κατάλαβε ότι με τα υλικά αγαθά που απέκτησε και ήταν τόσα πολλά που όμως δεν μπόρεσε να αγοράσει χρόνο για τη ζωή που είναι μικρή όπως και για τον ίδιο λίγη. Δεν είναι η φύση του χρήματος να χαρίζει ευτυχία. Το χρήμα μπορεί να αγοράσει πόθο, έλξη και εξουσία αλλά όχι αγάπη.
Αλλά και χωρίς χρήματα κι όσο φτωχός και αν είσαι:
- Με το πρόσωπο μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο
- Με το στόμα μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους
- Με την καρδιά μπορείς να δώσεις αγάπη
- Με το σώμα μπορείς να βοηθήσεις τους άλλους
Άρα η φτώχεια του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια!
Ας ευχηθούμε να μας γίνουν μάθημα τα ανωτέρω και να θυμόμαστε η ζωή είναι μικρή και λίγη και ας μην την αναλίσκουμε σε υλικά αγαθά και μόνο δεν φέρουν την ευτυχία αλλά μια εφήμερη ικανοποίηση του ΕΓΩ…
