Για μια Νέα Κανονικότητα…

on .

Όλα τα συστήματα έχουν στη ζωή τους τις περιόδους: α) της δημιουργίας, β) της κανονικής λειτουργίας, γ) της κρίσης και τέλος δ) της προσπάθειας επαναφοράς στην κανονικότητα. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και με το δικό μας πολιτικό σύστημα (μετά το 1974).

Στην πρώτη περίοδο το πολιτικό μας σύστημα επικέντρωσε τις προσπάθειές του στην εδραίωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Τα επιτεύγματα ήταν εντυπωσιακά: η χώρα μας έζησε τη μακροβιότερη περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας, έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε., ενίσχυσε την κοινωνική συνοχή και καλλιέργησε την ελπίδα για μια ισχυρή Ελλάδα. 

Η δεύτερη περίοδος, η μεγαλύτερη, είχε διακυμάνσεις και χαρακτηρίστηκε από την ενίσχυση των υποδομών και την έλλειψη μελλοντικής προοπτικής στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Ο λαϊκισμός κυριάρχησε και η πλασματική ευημερία του ελληνικού λαού αποτελεί τη σφραγίδα της. Είναι απορίας άξιον το πώς η στοιχειώδης λογική απουσίασε από εκείνους που κυβέρνησαν τον τόπο και από εκείνους που δίδαξαν στα πανεπιστήμιά μας οικονομικά. Η ενίσχυση του δημόσιου χρέους ήταν ο όφις που ζεσταινόταν στη μασχάλη μας. το δάγκωμα ήταν θέμα χρόνου. Στην περίοδο αυτή, οι απομακρύνσεις του συστήματος από την κατάσταση ισορροπίας ήταν τέτοιες που μπορούσαν με κάποιες αλλαγές στη λειτουργία του να το επαναφέρουν σε μια κατάσταση ισορροπίας, έστω και μεταβλητή. 

Η τρίτη περίοδος χαρακτηρίστηκε από την τροφοδότηση του συστήματος με ενέργεια που το οδήγησε σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας. Η ενέργεια αυτή είχε πηγή της τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, το λαϊκισμό, την έλλειψη πολιτικής υπευθυνότητας, την υπέρμετρη κατανάλωση…Έτσι, το πολιτικό μας σύστημα, αναπόφευκτα, έφθασε σε μια θέση τόσο μακριά από εκείνη της ισορροπίας, ώστε ήταν αδύνατο να λειτουργήσει με κανονικούς ρυθμούς. Ενώ πριν ανακτούσε, έστω και με δυσκολία, μια κατάσταση ισορροπίας, τώρα οι ταλαντώσεις του γίνονταν δριμύτερες και χαοτικές και η κατάσταση αστάθειας ήταν αναμενόμενη… Σ’ αυτήν ακριβώς την κατάσταση βρέθηκε το πολιτικό μας σύστημα, δηλαδή σε σημείο διακλάδωσης (bifurcation point). 

Το σύστημα αναζήτησε μια νέα κανονικότητα. Στη νέα κατάσταση άλλαξαν οι παράγοντες που διαδραματίζουν ρόλο στη διαμόρφωση της νέας πραγματικότητας: οι υποχρεώσεις, οι δυνατότητες, το διεθνές περιβάλλον, η λειτουργία της δημοκρατίας, τα κληρονομημένα ημαρτημένα…

Το πρόβλημα για τη χώρα ήταν η μείωση σε τροφοδότηση με ενέργεια αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος. Με θυσίες του ελληνικού λαού και κάποια εκλογίκευση των πολιτικών μας έγιναν θετικά βήματα απομάκρυνσης από το χάος και η χώρα σιγά-σιγά βρήκε χώρο να αναπνεύσει…

Τα βήματα προς μια νέα κανονικότητα άρχισαν δειλά-δειλά. Για να ελπίζουμε σε σταθερό βηματισμό απαιτούνται: α) η μείωση της εντροπίας του συστήματος (οι κοινωνικές αναταραχές αυξάνουν την εντροπία), β) η αξιοποίηση του αξιόλογου ανθρώπινου δυναμικού, γ) το βλέμμα των κυβερνώντων στο γενικό καλό, δ) η θεσμική θωράκιση από τις γνωστές παθογένειες, ε) ο ενεργός πολίτης,…

Η μείωση της εντροπίας μπορεί να επιτευχθεί με ένα ειλικρινές μήνυμα (και στάση) ελπίδας από τον πολιτικό κόσμο της χώρας (και πρωτίστως των κυβερνώντων). Μια τέτοια ενέργεια θα τροφοδοτήσει την αισιοδοξία, γιατί θα είναι η πρώτη φορά που το «συγνώμη» του πολιτικού κόσμου προς τους πολίτες είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο. Χρειαζόμαστε μια νέα αρχή…

Το ανθρώπινο δυναμικό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας. Η αξιοκρατία πρέπει να έχει μέλλον…

Εδώ και πολλά χρόνια το «κοινό καλό» ξεχάστηκε και ο ιδιωτικοποιημένος κόσμος αναδύθηκε. Πρέπει να γίνει σαφές ότι το μερικό καλό πρέπει να είναι μέρος του γενικού καλού.

Οι παθογένειες που κυριάρχησαν για πολλά χρόνια πρέπει να αποτρέπονται τόσο με τη βοήθεια των θεσμών, όσο και με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη στη λειτουργία τους.

Συμπέρασμα: Οι δυνατότητες να αποφευχθεί η εκτροπή του συστήματος σε απρόβλεπτους δρόμους υπάρχουν. Η υπευθυνότητα  πολιτικών και πολιτών κρίνεται και μαζί το μέλλον της χώρας. 

* E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.