Υδρογόνο, το καύσιμο του μέλλοντος…

Αναμφισβήτητα η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, η ενίσχυση των οικονομιών και η γεωστρατηγική πολιτική αποτελούν σήμερα τις κορυφαίες προτεραιότητες για τη χώρα μας.

Σίγουρα όμως το θέμα της ενέργειας είναι πολύ σημαντικό επηρεάζοντας το περιβάλλον, την Εθνική οικονομία αλλά και την τσέπη των καταναλωτών. Στην Ελλάδα έχει γίνει πρόοδος στην ηλεκτροπαραγωγή. Το μερίδιο των ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) το 2013 ήταν μόλις 29% και το υπόλοιπο 70% ήταν λιγνίτης και πετρέλαιο, ενώ σήμερα οι ΑΠΕ είναι στο 60%, αλλά δεν είναι αρκετό και ο στόχος είναι ως το 2030 να φτάσει στο 82%. Αντίστοιχα αποκλιμακώθηκαν βέβαια και οι εκπομπές αερίου στη χώρα μας από την ηλεκτροπαραγωγή από 33 εκ. τόνους στους 11 εκ. τόνους, αλλά ο στόχος είναι ως το 2030 να φτάσει στους 2,9 εκ. τόνους βάζοντας περισσότερα καθαρά καύσιμα στο μείγμα. 

 Ποιο καύσιμο όμως μπορεί να έχει τελείως μηδενικούς ρύπους και να είναι οικονομικό; Το πράσινο υδρογόνο μηδενικών ρύπων προορίζεται να γίνει το καθαρό καύσιμο του μέλλοντος που θα αντικαταστήσει το πετρέλαιο, τον άνθρακα και το φυσικό αέριο. Με σύμμαχο τον ήλιο και τον άνεμο η Ελλάδα έχει πολύ καλές προοπτικές για την παραγωγή υδρογόνου έχοντας ήδη ώριμη τεχνολογία και ικανό επιστημονικό δυναμικό.

Η Ευρώπη θα αποφασίσει για το θεσμικό πλαίσιο και τις χρηματοδοτήσεις των υποδομών και για το πόσο γρήγορα θα είναι έτοιμο το καθαρό καύσιμο της ενεργειακής μετάβασης. Στόχος εφικτός σύμφωνα με την Ε.Ε. είναι ως το 2030 η παραγωγή υδρογόνου να είναι τουλάχιστον 20 εκ. τόνοι καθαρού καυσίμου. 

Η Ελλάδα είναι εξαιρετική ως χώρα διέλευσης του υδρογόνου και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη παραγωγή του στη ΝΑ Μεσόγειο λόγω του ήλιου και του ανέμου. Πιο συγκεκριμένα, η ηλιακή και αιολική ενέργεια θα μπορεί να αποθηκεύεται σε μορφή υδρογόνου και να μεταφέρεται με τον αγωγό. Ως το 2035 θα δούμε το υδρογόνο στη χώρα μας να μπαίνει στο μείγμα και να χρησιμοποιείται στη βιομηχανία, στις μεταφορές, στη θέρμανση και στην ηλεκτροπαραγωγή αντικαθιστώντας το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Για να μπει όμως το υδρογόνο στο ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης θα χρειαστούν υποδομές, νέοι αγωγοί ή ανασχεδιασμός των παλιών. Ήδη στην Ολλανδία και τη Γερμανία δημιουργείται βάση παραγωγής και διανομής υδρογόνου στα νοικοκυριά και σε υποδομές γενικότερα.

Είναι καιρός λοιπόν η Ευρώπη να εντείνει τις προσπάθειές της για την ενεργειακή μετάβαση. Επιταχύνοντας την κλιμάκωση του πράσινου υδρογόνου και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, η Ε.Ε. μπορεί να επιτύχει τους κλιματικούς στόχους της και να γίνει κυρίαρχος του πεπρωμένου της ενεργειακής ασφάλειας.

Είναι επιτακτική ανάγκη να εργαστούμε όλοι από κοινού σε αυτό το συλλογικό εγχείρημα για την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος. 

Σπύρος Κωνσταντόπουλος