Το Ζαγόρι θα ανέβει κλίμακα με την ένταξη στην UNESCO!
Η σύλληψη της ιδέας για την ένταξη του Ζαγορίου στον κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς ήταν πολύ τολμηρή και ελάχιστοι πίστευαν ότι το «όνειρο» θα γινόταν πραγματικότητα.
Η ωραία αυτή ιδέα προφανώς ξεκίνησε από τις Αρχές της αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια Ηπείρου, Δήμος Ζαγορίου) που με την στήριξη και άλλων κρατικών υπηρεσιών πίστεψαν ότι θα επιτύχουν τον σκοπό τους.
Ενήργησαν και υπέβαλαν προς τις αρμόδιες Αρχές (ΥΠ.ΠΟ και UNESCO) όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζονταν για να πείσουν τους αρμόδιους ότι το Ζαγόρι μπορούσε να ενταχθεί. Οι απλοί κάτοικοι του Ζαγορίου ακούγαμε για UNESCO αλλά λίγοι πιστεύαμε ότι το ποθητό είναι και εφικτό.
Με την επίσκεψή της στα Γιάννινα στις 15 Δεκεμβρίου η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ανακοίνωσε και επίσημα, αφού ήταν ήδη γνωστό, στον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρο Καχριμάνη και στον Δήμαρχο Ζαγορίου Γιώργο Σουκουβέλο την ένταξη του Ζαγορίου στον κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς και παρέδωσε στον Δήμαρχο την γραπτή πιστοποίηση ένταξης, της οποίας η επίσημη τελετή θα γίνει στις 24 Μαϊου 2024.
Είναι ιδιαιτέρως τιμητική αυτή η διάκριση γιατί, όπως είπε η Υπουργός Πολιτισμού, ο Δήμος Ζαγορίου είναι ο μοναδικός σε όλη την ελληνική επικράτεια που είναι ολόκληρος μνημείο UNESCO. Έχουμε σε 18 άλλους Δήμους μνημεία UNESCO, εδώ όμως έχουμε όλον τον Δήμο ως μνημείο UNESCO.
Το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και η αρχιτεκτονική του Ζαγορίου συνετέλεσαν στην επιτυχία της ένταξης στην UNESCO. Η πλούσια χλωρίδα και πανίδα του, η απεραντοσύνη των δασών, τα βουνά, τα ποτάμια και η περίφημη χαράδρα του Βίκου, αποτελούν μια απαράμιλλη φυσική ομορφιά ασύγκριτη σε πολυμορφία και χρώματα. Όμως, η δόμηση και η αρχιτεκτονική των κτισμάτων του είναι από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ζαγορίου. Παλιά μοναστήρια, επιβλητικές εκκλησίες, πελεκητά διδακτήρια και αρχοντικά, καλντερίμια, μεσοχώρια, βρύσες, δρόμοι, γεφύρια έχουν ένα δικό τους «χρώμα» και «ρυθμό». Τα πάντα είναι πέτρινα και χτισμένα με την ίδια αρχιτεκτονική.
Αυτά όλα τα φτιάξανε τους περασμένους αιώνες οι παλιοί Ζαγορίσιοι της ξενιτιάς που γύριζαν στον τόπο τους. Με πνεύμα προσφοράς και ευεργεσίας -δεν υπήρχε χωριό στο Ζαγόρι χωρίς ευεργέτη- έχοντας τα προνόμια αυτονομίας και αυτοδιοίκησης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι το 1868, οργάνωσαν τα χωριά τους, έφτιαξαν σχολεία και έμαθαν τα παιδιά τους γράμματα και δημιούργησαν τον ζαγορίσιο πολιτισμό, που άφησαν σαν κληροδότημα στους απογόνους τους. Αυτή την πολιτιστική κληρονομιά καλείται να τη διαφυλάξει το Ζαγόρι τώρα που εντάχθηκε στην UNESCO με περισσότερο ζήλο. Και είναι σίγουρο πως το Ζαγόρι θα ανέβει κλίμακα και πολιτιστικά και τουριστικά.
Η Πασχάλειος Σχολή Καπεσόβου θα είναι η έδρα των γραφείων της UNESCO. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή από αυτό το θαυμάσιο διδακτήριο των γραμμάτων. Η Πασχάλειος Σχολή χτίστηκε το 1861 με δαπάνες των αδελφών Κωνσταντίνου και Παύλου Πασχάλη, ξενιτεμένων Καπεσοβιτών στη Ρωσία. Είχα την εύνοια της τύχης ν΄ αρχίσω το λειτούργημα του δασκάλου από αυτή την περίφημη σχολή το 1962. Έχει 14 αίθουσες, εκτός των βοηθητικών χώρων και μια βιβλιοθήκη στην οποία βρίσκεται η Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου στο πρωτότυπο. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί πιστεύω πως θα αναβαθμιστεί το Καπέσοβο, κάτι που αξίζει στους λιγοστούς κατοίκους του που είναι τόσο ευγενικοί και πολιτισμένοι.
