Το παραμύθι της φοροδιαφυγής και η κοροϊδία του «πόθεν έσχες»

Δύο ανακοινώσεις που έγιναν την περασμένη εβδομάδα από τα Μ.Μ.Ε., μπορεί προς στιγμήν να προκάλεσαν κάποια εντύπωση -σε ορισμένους ίσως και οργή- πολύ φοβάμαι όμως πως γρήγορα θα λησμονηθούν -όπως συμβαίνει με τη δύναμη της συνηθείας- και πάλι θα συνεχίσουμε όπως κάνουμε χρόνια τώρα - να ζούμε - σύμφωνα με την προειδοποίηση του Γρυπάρη- «σε βαθιά άκραχτα μεσάνυχτα, μέσα σε μια Πολιτεία (δηλαδή πολίτες και πολιτικοί) κοιμισμένη». Η πρώτη ανακοίνωση έγινε από την «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων», τη γνωστή μας ΑΑΔΕ, σύμφωνα με την οποία οι επτά στους δέκα ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν. Θέλω να πιστεύω ότι η ανακοίνωση αυτή στηρίζεται σε συγκεκριμένα στοιχεία, γιατί δεν είναι μια συνηθισμένη και χωρίς σημασία για τους πολίτες.

Η δεύτερη ανακοίνωση προέρχεται από την αρμόδια επιτροπή - που γίνεται σε ετήσια βάση - και έχει σχέση με το περιβόητο και άνοστο πια για τους πολίτες «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών.

Η πρώτη ανακοίνωση συνοδεύτηκε στη συνέχεια από δήλωση του αρμόδιου υπουργού ότι θα φέρει στη Βουλή νόμο για την πάταξη της φοροδιαφυγής!

Αυτό πια είναι ένα σκέτο παραμύθι που το ακούμε από όλες τις κυβερνήσεις της εποχής της μεταπολίτευσης. Και είναι παραμύθι γιατί αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνάνε ούτε θέλουν -αλλά και να θέλουν -ούτε μπορούν να πατάξουν τη φοροδιαφυγή. Και δεν μπορούν γιατί δεν είναι σε θέση να τα βάλουν με το κατεστημένο, το οποίο δεν δίνει λόγο σε κανέναν, αλλά ακολουθεί τη δική του προδιαγεγραμμένη πορεία που έχει σχέση και με τη φοροδιαφυγή.

Και δεν θέλουν, γιατί ξέρουν και αυτό φαίνεται καθαρά από τα «Πόθεν Έσχες» τους, τα οποία είναι γεμάτα από εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ, και από δεκάδες ακίνητα, και μάλιστα και εκείνων που δεν άσκησαν στη ζωή τους άλλο επάγγελμα εκτός από το επάγγελμα της πολιτικής. Και αυτό που ονομάζουν «Πόθεν έσχες», δεν δηλώνει το «Πόθεν», αλλά απλώς το «έσχες», αν βέβαια δηλώνεται από όλους, όπως ακριβώς είναι. Και αυτό το παραμύθι δεν είναι πρόσφατο αλλά μας συνοδεύει από τις πρώτες μέρες που γίναμε «ανεξάρτητο» Κράτος. Αυτός είναι και ο λόγος που μόλις άκουσα τις δυο προαναφερόμενες ανακοινώσεις, θυμήθηκα και ξαναδιάβασα το σχετικό απόσπασμα στα «Απομνημονεύματα» του αγνού εκείνου αγωνιστή Μακρυγιάννη, που διεκτραγωδεί την κατάσταση η οποία επικράτησε στην πατρίδα μας με τους αντιβασιλείς του Όθωνα, με τούτα τα, διαχρονικά ισχύοντα, λόγια: «Για τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά, και εκείνους που θυσιάσαν το εδικό τους στον αγώνα της πατρίδας, και ήταν νοικοκυραίοι και τώρα είναι διακοναραίοι, δεν έχει ψωμί η πατρίδα •γι’ αυτούς όλους είναι φτωχή• για τον Αρμασπέρη (=τον αντι βασιλιά του Όθωνα) έχει οπούρθε ψωργιασμένος κόντης κι έφυγε μ’ένα μελιούνι τάλλαρα κι αγόρασε στην πατρίδα του (τη Βαυαρία) έναν τόπο και τον έβγαλε «Ελλάς» και μουτζώνει εμάς τους ανόητους Έλληνες, αυτός και οι άλλοι Μπαυαρέζοι και οι φίλοι τους οι εδικοί μας».

Προσέξτε την τελευταία φράση: «και οι φίλοι τους οι εδικοί μας» γιατί έχει τη σημασία της.

Και για να επανέλθουμε στις μέρες μας και στις δυο ανακοινώσεις της περασμένης εβδομάδας, όπως έχουν τα πράγματα «Πόθεν Έσχες» και φοροδιαφυγή σχετίζονται και για να εξαλειφθούν - για να μην κοροϊδευόμαστε - Θα πρέπει:

Για να υπάρχει πόθεν έσχες, χωρίς εισαγωγικά, μια πραγματική ανεξάρτητη αρχή να εξετάσει, όλων όσοι ασχολήθηκαν ή ασχολούνται με την πολιτική, ή έχουν καταλάβει δημόσια αξιώματα και διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, τις φορολογικές δηλώσεις που είχαν καταθέσει στην Εφορία πριν αναλάβουν οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα, και να θεωρήσει ότι αυτά που υπάρχουν, από τότε μέχρι σήμερα εντάσσονται στη φοροδιαφυγή και πρέπει, εφόσον δεν προκύπτουν από κάποια φορολογητέα εργασία, να παταχθούν.

Για να περιοριστεί επίσης η φοροδιαφυγή από τους ελεύθερους επαγγελματίες θα πρέπει να ισχύσει η ηλεκτρονική χρήση του χρήματος, να καταργηθούν οι πληρωμές με τρέχον χρήμα και όλες οι πληρωμές των φορολογούμενων πολιτών να απαλλάσσονται από τη φορολογία.

Αυτές οι δυο προτάσεις, για να θυμηθούμε λίγο και τον Ελύτη, αποτελούν «το δέον γενέσθαι», ενώ αυτό που ισχύει επί χρόνια και σήμερα αποτελεί «το γε νυν έχον», και πάλι για να μην κοροϊδευόμαστε, θα ισχύει, όσο χρόνο θα υπάρχει το ισχύον πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό που μας κυβερνάει, και αποτελεί και αυτό μέρος του συστήματος, θα εξακολουθεί να συμπεριφέρεται κατά τον ίδιο τρόπο. Απλώς υποκρίνεται ότι προσπαθεί να αλλάξει τα κακώς έχοντα, χωρίς να έχει καμιά διάθεση να αλλάξει τον κακό εαυτό του, και μάλιστα σε πράγματα απλά και αυτονόητα. Πάρτε ένα παράδειγμα: Όλοι διαμαρτύρονται, ακόμα και βουλευτές, για τον τρόπο που λειτουργεί η Βουλή…

ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ