Ένας δρόμος… δικός του!

Ας μη περιμένει ο κάθε πολίτης, να βελτιωθεί η καθημερινότητά του… ερήμην του! Το «συν Αθηνά και χείρα κίνει», πρέπει να το έχουμε κατά νου…

Ο κάθε Δήμος, με τις υπηρεσίες του, ασφαλώς έχει τον πρώτο λόγο, στο μέγα θέμα της καθαριότητας! Αλλά και ο δημότης, δεν βγαίνει «έξω απ’ το παιχνίδι», παρακολουθώντας ουδέτερος και αμέτοχος! Οι άναρθρες κραυγές του τύπου: «Πού είναι ο δήμαρχος;», «Ποιος… κυβερνάει αυτό το Δήμο;», είναι έξω από κάθε λογική! Το σπίτι μας, η αυλή μας, ο δρόμος μας, είναι και δική μας 

υπόθεση! Μη βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω! Πρέπει να είμαστε «παρόντες και δραστήριοι» στην περιοχή μας και σε ό,τι αφορά την καθαριότητα!

Το… μπάσκετ, στους κάδους απορριμμάτων απαγορεύεται! (μερικοί «βάζουν καλάθι», οι περισσότεροι αστοχούν και τα σκουπίδια μένουν απ’ έξω!). Το στρώμα… του παππού, πετιέται στο δρόμο, απ’ το μπαλκόνι, με άγνωστες συνέπειες! Τι να σου κάνει, ο εργαζόμενος στην καθαριότητα του Δήμου! Ο πολίτης λοιπόν, πρέπει να έχει… «καθαρές» κινήσεις!

Ένα λαμπρό παράδειγμα στην πόλη μας, ενεργού πολίτη και δραστήριου, με έργα και όχι με λόγια, βρίσκεται στον τελευταίο δρόμο, πριν το δάσος, πάνω απ’ την οδό Μ. Αλεξάνδρου. (οδός Πασσαρώνος). Δρόμος καθαρός «έργο» ενός ανθρώπου!

Πρόκειται για τον συνταξιούχο αστυνομικό Αχιλλέα Γόγολο, που στο θέμα καθαριότητας, όλος ο δρόμος… είναι δικός του! Είναι ο πλέον πεντακάθαρος δρόμος της πόλης μας γιατί ο Αχιλλέας είναι μερακλής και… λάτρης της καθαριότητας! (10-20 τέτοιους πολίτες αν είχε η πόλη μας, θα ήταν καθαρότερη… Φυσικά με τη μεγάλη συνδρομή του προσωπικού καθαριότητας του Δήμου!)

Αυτά τα «καλά παραδείγματα» σπανίζουν στην πόλη μας! Απεναντίας, αυτοί που ρυπαίνουν, είναι… πολυάριθμοι! Ας παραδειγματιστούμε, λοιπόν, όλοι μας από τον Αχιλλέα!

*Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.