Η Αλεξάνδρεια του Μιχ. Τοσίτσα και του Γεωργίου Αβέρωφ…

 Ιταλοί, Άγγλοι, Γάλλοι αλλά και σε έναν μεγάλο βαθμό Έλληνες, συνθέτουν την πόλη της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Μιας κοσμοπολίτικης πόλης…

Η Έλληνες κάτοικοι της Αλεξάνδρειας θα δημιουργήσουν την δική τους κοινότητα, γνωστή και ως Ελληνική Κοινότητα της Αλεξάνδρειας. Από το 1820 και μετά, η Ελληνική Κοινότητα της Αλεξάνδρειας θα αποκτήσει το δικό της σχολείο αλλά και το δικό της νοσοκομείο. Το Νοσοκομείο των Γραικών.

Με απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης, το 1835, διορίζεται ως πρόξενος στην Αλεξάνδρεια ο Μιχαήλ Τοσίτσας. Αυτή η απόφαση έδινε την δυνατότητα σε μια καλύτερη εκπροσώπηση των ελληνικών συμφερόντων για τους Έλληνες εμπόρους της Αιγύπτου. Ο Μιχαήλ Τοσίτσας, συνδέονταν με μακρά φιλική σχέση με τον Μωχάμετ Άλι αρκετά πριν γίνει Πρόξενος κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα το 1825, όταν έφτασαν στην Αλεξάνδρεια αιχμάλωτοι της στρατιάς του Ιμπραήμ, Έλληνες, ο Τοσίτσας να πληρώσει υπέρογκα χρηματικά ποσά για να τους απελευθερώσει.

Το 1885, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας γίνεται ο Γεώργιος Αβέρωφ. Με εράνους αλλά και με δικά του χρήματα θα εξοφλήσει τα χρέη της Κοινότητας που είχαν συσσωρευτεί σταδιακά με τα χρόνια και στη συνέχεια θα ασχοληθεί με την εκπαίδευση και την νοσοκομειακή περίθαλψη των  Ελλήνων της περιοχής. Μέχρι τότε, υπήρχαν πολλά Δημοτικά Σχολεία και ο Αβέρωφ θα ιδρύσει το πρώτο Γυμνάσιο, γνωστό και ως Αβερώφειο, το οποίο θα αναγνωριστεί από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος ως ισότιμο με τα υπόλοιπα Ελληνικά σχολεία.

Ο Γεώργιος Αβέρωφ θα χτίσει με δικά του έξοδα ένα Παρθεναγωγείο, θα εξαγοράσει πάλι με δικά του έξοδα την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Ευαγγελισμού και θα ανακαινίσει  το παλιό νοσοκομείο δίνοντας του το όνομα Άγιος Σωφρώνιος προς τιμήν του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρωνίου Δ’ καθώς είχε συμβάλει στην πρόοδο του ιδρύματος.