«Κρίμα που δεν βγήκες…»

 Στις Αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου, έκανα μια προσπάθεια για τον Δημοτικό στίβο του Ζαγοριού μας, με την παράταξη «Συμμαχία για το Ζαγόρι» και με υποψήφιο δήμαρχο τον Λευτέρη Ζαρκάδα. Στο πρόσωπο του οποίου είδα ένα νέο –ηλικιακά-  αγωνιστή  με ζήλο, και όραμα όχι για ένα νέο Ζαγόρι αλλά για ένα Ζαγόρι του μέλλοντος.

Τον ευχαριστώ τα μάλα που με δέχθηκε στην παράταξή του, όμως η «δυναμική» μου εξαργυρώθηκε με ένα μικρό ποσοστό ψήφων που μπορεί να ικανοποίησε τον δικό μου εγωϊσμό αλλά που σύμπραξε λίγο περισσότερο στην γενική δυναμική της Συμμαχίας!  Τα υπέρμετρα «ΘΑ» & τα «εσύ έτσι που τριγυρίζεις στο Ζαγόρι, δείχνεις ότι το αγαπάς και ΑΞΙΖΕΙΣ» που αποκόμισα δεν αποτυπώθηκαν στο χαρτί των ψηφοδελτίων όσων μου τα πρόφεραν. 

Η «Συμμαχία για το Ζαγόρι» μας δεν είχε πολιτικό χρώμα, τουναντίον ήταν μια συμμαχία χρωμάτων που την ένωνε η αγάπη για τον τόπο (...και τους εν τω τόπο αυτό) και η αναζήτηση προκοπής και προόδου για ένα Ζαγόρι στο διηνεκές!

Το αποτέλεσμα δεν μας δικαίωσε αλλά μας ενδυναμώνει για να συνεχίσουμε συγκρίνοντας και κυρίως καταγράφοντας κάθε παράπονο των συνδημοτών μας (ήδη κάποιοι πιστεύουν ότι παραπλανήθηκαν) και προτάσσοντας σθεναρή και εποικοδομητική αντιπολίτευση από τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ζαγοριού! 

Είμαι σίγουρος ότι σύντομα, πολλοί είναι εκείνοι που θα διαπιστώσουν «τι έχασαν» με την ΜΗ υποστήριξη μιας «Συμμαχίας» με πραγματικό ΟΡΑΜΑ για αυτό το άλμα στο μέλλον. Συγχαρητήρια σε όλους και όλες τους/τις νέους/νέες εκλεγμένους αλλά και στους παλιούς. Τα προβλήματα του Ζαγοριού απαιτούν λύσεις  και όχι υποσχέσεις λύσης!

(Βραδέτο Ζαγοριού)