Το θέατρο ΕHM και το πρόβλημά του…

Και φέτος έστω και αργά, το Καλοκαίρι ήρθε και μαζί του, οι όμορφες βραδιές στο λόφο του αείμνηστου και Μεγάλου μας Φρόντζου! Το Θέατρό του, γεμάτο συχνά από διάφορες εκδηλώσεις, μόνο που δεν είναι πάντα, ανάλογες του σκοπού για τον οποίο έγινε το θέατρο αυτό.

Είναι καθαρά εμπορικές, πολλές απ' αυτές, τις οργανώνουν απολύτως κερδοσκοπικές εταιρίες, οι οποίες δε νοιάζονται πάρα μονάχα, για το πώς θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα, από το Γιαννιώτικο λαό, ο οποίος θα σπεύσει να γεμίσει τις κερκίδες του, με όποιο τίμημα.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα για το προ ημερών φαινόμενο του τραγουδιστή της μόδας, Κωνσταντίνου Αργυρού, για τον οποίο, στο θέατρο, ήταν πάνω από πέντε χιλιάδες άνθρωποι, και πάνω από δυο χιλιάδες οι… όρθιοι!

Θέλετε να ξέρετε και την τιμή των εισιτηρίων; 35, 20 και 100! Μάλιστα ακούστηκε και αυτό το... τρελό ποσό των 100 ευρώ!

Και πότε όλα αυτά τα χρήματα, για τα τραγούδια των γνωστών δίσκων του Αργυρού; Σε εποχές που γίνεται ο... χαμός για την ακρίβεια της ζωής μας, των τροφίμων και για τη... φτώχεια που δέρνει τον κόσμο και τη χώρα μας, σύμφωνα με τα καθημερινά... διαγγέλματα των τηλεοράσεων.

Αλλά κατά τ’ άλλα, η καλλιτεχνική αυτή εταιρία, τσέπωσε πολύ παραδάκι από τους φτωχούς (!) Γιαννιώτες, που άκουσαν τον Αργυρό, γεμίζοντάς τον, χρήμα… ζεστό, τόσο, ώστε να μας δημιουργηθεί η εύλογη απορία, για το… πού τα χώρεσε, τόσα λεφτά; Λέτε να έχει και η Εφορία την ίδια απορία;

Αλλά, είναι τάχα αυτό μονάχα το κακό αυτών των εκδηλώσεων; Ας σκεφτούμε και το άλλο ενδεχόμενο: Αν, «ό μη γένοιτο ποτέ» με τόσο κόσμο, σε ένα μικρό, όπως αυτό το θέατρο, συμβεί «μια ... στραβή» που λέει ο λαός, π.χ. από μια... μπόρα ξαφνική και έναν κεραυνό, μέχρι μια... φάρσα για βόμβα ή το χειρότερο αλλά σύνηθες, δυστυχώς, την εμφάνιση ενός τρελού με ένα όπλο, τότε, τι γίνεται με όλον αυτόν τον κόσμο, σε ένα μικρό θέατρο, χωρίς εξόδους;

Ακραίες σκέψεις, ίσως, αλλά ζούμε σε καιρούς, που πλέον τίποτε δεν είναι ακραίο και απίθανο, γι’ αυτό τα πάντα πρέπει να είναι προβλέψιμα.

Πρώτα η ΕΗΜ, είναι αυτή, που πρέπει να επαναφέρει το όλο καθεστώς των εκδηλώσεων στο θέατρο της ΕΗΜ και να ελέγχει τους φορείς των εκδηλώσεων, να είναι σύμφωνοι με τους σκοπούς, για τους οποίους έγινε το θέατρο Φρόντζου και όχι για να κερδίζουν χρήματα οι ειδικές ξένες εταιρίες, ή και όποιοι άλλοι μπορεί να κερδίζουν, «ξετινάζοντας» τους Γιαννιώτες. Σίγουρα δεν ήταν αυτός, ο σκοπός του θεάτρου της ΕΗΜ. 

Πέραν δε, όλων των άλλων, ας σκεφτεί η ΕΗΜ και τους περίοικους του Θεάτρου, οι οποίοι, στις ανάλογες περιπτώσεις, αδυνατούν και να μπουν στο σπίτι τους και να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους.

Καλόν είναι λοιπόν, να τα σκεφτούμε όλα αυτά, ΕΗΜ και Γιαννιώτες και να γεμίζουμε το θεατράκι μας, και με τις ντόπιες καλλιτεχνικές μας εκδηλώσεις σαν αυτή του Λυκείου Ελληνίδων, που έγινε τις προάλλες και ήταν τόσο πλούσιο, τόσο δουλεμένο και τόσο αξιόλογο και μεγάλων απαιτήσεων έργο, που εντυπωσίασε με την αρτιότητά του, όσο ποτέ. Εκείνο δε που έκανε τεράστια εντύπωση ήταν ο μεγάλος αριθμός των παιδιών που συμμετέχουν στα χορευτικά συγκροτήματα του Λυκείου. Αριθμό που δεν είχαμε δει ποτέ. Χάρηκε η ψυχή μας, τα νιάτα της πόλης μας και τη λεβεντιά και την ποιότητα των τραγουδιών, της μουσικής και του χορού τους! Μπράβο σε όλους τους συντελεστές αυτού του εκλεκτού αυτού θεάματος! Μπράβο και στο Λύκειό μας!