Εθισμός στην υποταγή ή χάραξη νέας πορείας;

 ΚΑΥΣΩΝΑΣ. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και σε ό,τι αφορά την πολιτική (και) στην Ήπειρο. Κακώς φυσικά ονομάζουμε πολιτική αυτό που γίνεται. Διότι αυτή πρέπει να διέπεται από κανόνες και αρχές. Αντί αυτών όμως δεν περνά ημέρα που να μη γινόμαστε μάρτυρες μιάς θλιβερής, τουλάχιστον, τακτικής. Να θεωρούνται εχθροί όσοι εκφράζουν τις διαφωνίες τους για την ακολουθούμενη «πολιτική». Λοιδορούνται ακόμη κι αν πούνε απλώς την άποψή τους, που έρχεται σε αντίθεση με όσα πρεσβεύουν οι ασκούντες τη διοίκηση, είτε στο Δήμο είτε στην Περιφέρεια.

ΠΟΛΛΑ τα παραδείγματα. Πριν από λίγες ημέρες π.χ. μιά νέα γυναίκα έχασε τη ζωή της στην εθνική οδό (στα ΤΕΙ), παρασυρθείσα από φορτηγό. Στο σημείο εκείνο έπρεπε να γίνει κόμβος (δε γνωρίζουμε αν από το Δήμο ή την Περιφέρεια), αλλά απερρίφθη δυό φορές ο φάκελος από τη Διαχειριστική Αρχή (ΕΣΠΑ) λόγω ελλείψεων. Όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα, εισέπραξαν το χλευασμό των μικροεξουσιαστών, επειδή έχουν τη βεβαιότητα ότι γνωρίζουν τι και πως να γίνει καλύτερα από κάθε άλλον. Έστω και να είναι έτσι, το να διαμαρτύρεται κάποιος και να υποδεικνύει, δε σημαίνει κιόλας ότι προσβάλλει την... αυθεντία των συμπεριφερομένων ως τοπαρχών.

ΒΕΒΑΙΩΣ δε διστάζουν να φτιάχνουν κόμβους κι εκεί που δε χρειάζονται, μέχρι όπου υπάρχει σταυροδρόμι. Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι κοστίζουν και λίγα χρήματα, αφού συνήθως ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο και φτάνουν μέχρι τα οκτώ. Αρκετοί από αυτούς ασφαλώς και είναι απαραίτητοι, αλλά δεν υπάρχει άνθρωπος (πλην των... εφαψιών της εξουσίας και όσων αναλαμβάνουν αυτές τις δουλειές) που να συμφωνήσει πως όλα καλώς καμωμένα επειδή κάποιος έτσι αποφάσισε, για δικούς του λόγους ή έστω μη επαρκώς εξηγήσιμους- τόσο που έγιναν ανέκδοτο δείχνοντας κόμβο μέσα στη λίμνη.

ΕΙΠΑΜΕ λίμνη και θυμηθήκαμε την προσπάθεια που καταβάλλεται για την αλλαγή των ορίων της. Να τη μικρύνουν για να πάρουν κι άλλα οικόπεδα οι καταπατητές. Κι αυτό το επαίσχυντο μας το παρουσιάζουν ως σπουδαίο έργο, τάχα απολύτως απαραίτητο για την... «εξυγίανση» και ανάδειξη της πολύπαθης Παμβώτιδας. «Διαλύουν» το κέντρο των Ιωαννίνων, στηρίζοντας κι άλλο την υπερτροφική του ανάπτυξη, σε βάρος των συνοικιών και των πέριξ πρώην Δήμων. Και ομιλούν καυχησιολογούντες ότι δήθεν αποσκοπούσαν στην ισόρροπη εξέλιξη. Αρλούμπες.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αναφέρουμε πληθώρα τέτοιων και σοβαρότερων, τα οποία μας αφορούν όλους. Με τη διαφορά ότι ελάχιστοι αντιδρούν και στοχοποιούνται από όσους έχουν πολλούς λόγους να συντάσσονται με εκείνους που θεωρούν τον εαυτό τους αναντικατάστατο και αλάνθαστο. Θα το πούμε και ας θυμώσετε· άσχετο με το θέμα, αλλά γενικά πολλοί έχουν εθιστεί στη διαφθορά, στη διαχείριση- νομή της εξουσίας (ή πιστεύουν ότι είναι... μη αναστρέψιμη η κατάσταση) και επιζητούν την ένταξή τους στο «κλάμπ», προσδοκώντας οφέλη. Είναι οι ίδιοι που συχνά ξιφουλκούν εναντίον εκείνων που την εκπροσωπούν, διαπρύσιοι κήρυκες ενίοτε της αναγκαιότητας της κάθαρσης. 

ΑΣΦΑΛΩΣ και δεν είναι διεφθαρμένοι όσοι διοικούν ή ασχολούνται με τα Κοινά. Ούτε όμως και η απόφαση της πλειοψηφίας των πολιτών διά της ψήφου των, μπορεί να αποτελεί άλλοθι για ετσιθελισμούς και συγχωροχάρτι για ο,τιδήποτε αποφασίσει- διαπράξει ο «εκλεκτός». Γνωστό βεβαίως ότι συχνά τα πλήθη, διαμαρτυρόμενα δήθεν, γοητεύονται από την υποσχεσιολογία, υποτάσσονται (!) σε φαύλα συστήματα διοίκησης, σέρνονται πίσω από εκείνον που κινεί τα νήματα στο γαϊτανάκι της διαπλοκής ή που αυτή τον στηρίζει. Καταλαβαίνουμε, ακούγονται κάπως βαριά όλα αυτά, αλλά να είμαστε ρεαλιστές, αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή και ακόμη χειρότερη δηλαδή.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αλλάξουμε τα πράγματα και να χαράξουμε μιά νέα πορεία; Σίγουρα. Αρκεί να μην κολλήσουμε στα στερεότυπα, να μη βουλιάξουμε όλοι στα λασπόνερα. Αν αποφασίσουμε αν θέλουμε κάτι καινούργιο ή θα μείνουμε ακόλουθοι νοσηρών καταστάσεων. Αν απαγκιστρωθούμε από το βολικό ...«εγώ θα αλλάξω τα πράγματα;». Αυτό όμως το λένε όλοι! Που αν αποφάσιζαν την αλλαγή, όλα θα ήταν διαφορετικά. Και το σημαντικότερο: να απαλλαγούμε από τη νοοτροπία, μέχρι το Σάββατο προ των εκλογών βρίζουμε πολλούς από όσους ασκούν εξουσία, την Κυριακή τους ψηφίζουμε και από τη Δευτέρα αρχίζουμε να τους ξαναβρίζουμε...