Πόσο πραγματική δημοκρατία έχουμε;

 Πλησιάζει ο δεύτερος γύρος των εθνικών εκλογών. Καιρός για σκέψιν, εξέταση των πραγμάτων. Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά: 

-Έχομε πραγματική δημοκρατία ή παρωδία δημοκρατίας; 

- Έχει πράγματι ο λαός, όπως ορίζει το Σύνταγμα, την κυριαρχία; 

- Οι εκάστοτε ασκούντες την εξουσία την ασκούν υπεύθυνα για το συμφέρον του λαού λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη ότι θα πρέπει να σέβονται τη λαϊκή κυριαρχία ή μήπως η εξουσία κατάντησε βήμα για την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών και μέσον πλουτισμού;

- Υπάρχει πραγματική ανεξαρτησία της Εκτελεστικής, της Νομοθετικής και της Δικαστικής εξουσίας ή μήπως Εκτελεστική και Νομοθετική ταυτίζονται και διαπλέκονται με τέτοιον τρόπο με τη Δικαστικήν εξουσία, ώστε ουσιαστικά να την ακυρώνουν στα μεγάλα και σοβαρά για τον τόπο θέματα; 

- Είναι οι πολίτες νομοταγείς και υπεύθυνοι ψηφοφόροι ή μήπως προσδένονται στα κόμματα και στους κομματικούς βουλευτές για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων, για κάποιο ρουσφέτι;

- Υπάρχει αντικειμενική κατά το δυνατόν ενημέρωση των πολιτών ή μήπως τα μέσα ενημερώσεως, δημόσια και ιδιωτικά, είτε έντυπα είναι αυτά είτε ηλεκτρονικά, είναι ελεγχόμενα και καθοδηγούμενα, είτε από τους κυβερνώντες είτε από ιδιωτικά συμφέροντα διαπλεκόμενα ή κατευθυνόμενα  με ή από  την εκτελεστική εξουσία; 

- Υπάρχει ισότητα δικαιωμάτων μεταξύ των κυβερνώντων και των απλών πολιτών ή μήπως άλλα ισχύουν για τους μεν και άλλα για τους δε; 

- Η υγεία, η παιδεία, η δημόσια διοίκηση, οι ευκαιρίες και συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές, οι συντάξεις, βρίσκονται σε ικανοποιητικά επίπεδα ή μήπως και σε αυτά η χώρα μας είναι ουραγός σε σχέση με άλλες προηγμένες χώρες ή ακόμη και χώρες του αποκαλούμενου τρίτου κόσμου; 

Για να αποφανθεί κανείς θα πρέπει να λάβει υπόψη του τουλάχιστον τα εξής δεδομένα: 

1) η χώρα μας είναι υποθηκευμένη (επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ) για 100 χρόνια στους δανειστές, και μια χώρα υποθηκευμένη δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη και κυρίαρχη,

2) το δημόσιο χρέος ξεπερνά τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ και το ιδιωτικό τα 330 δισεκατομμύρια ευρώ, 

3) η καταλήστευση της ιδιωτικής περιουσίας από τις Τράπεζες και τα λεγόμενα funds, με σκοπό να μείνουν οι περισσότεροι Έλληνες χωρίς κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, με τις γνωστές συνέπειες τόσο ατομικές όσο και κοινωνικές,

4) τα δύο μεγαλύτερα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χρωστούν συνολικά στις Τράπεζες πάνω από 660 εκατομμύρια ευρώ (343 η ΝΔ και 318 το ΠΑΣΟΚ) και εξακολουθούν να λαμβάνουν την κρατική χορηγία!

5) Η περικοπή των μισθών και των συντάξεων που σε μια δεκαετία μειώθηκαν δραστικά, σε κάποιες κατηγορίες πέραν του 50% με παράλληλη μείωση της αγοραστικής αξίας τους λόγῳ της ανεξέλεγκτης ακρίβειας (η χώρα μας είναι η τελευταία στην κατάταξη μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., ακόμα και χωρών πρώην λαϊκών δημοκρατιών της Σοβιετικής Ενώσεως!) αφ’ ενός διέλυσαν τη μεσαία τάξη και, αφ’  ετέρου, βύθισαν εκατομμύρια  Ελλήνων στη φτώχεια, 

6) αναγκάζοντας περίπου δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας, κυρίως νέους να πάρουν τον δρόμο της ξενιτειάς, και αυτή η τραγική για τον τόπο τάση φυγής δεν έχει προοπτική αναστολής,

7) και οδηγώντας χιλιάδες συμπολίτες μας, λόγῳ των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν, στην κατάθλιψη και στην αυτοκτονία. Ποιος θα δώσει λόγο για όλους αυτούς;

8) Η λαϊκή κυριαρχία φαίνεται να ισχύει μόνον για τις εθνικές εκλογές, για την ανάδειξη των αντιπροσώπων. Μετά από αυτές όλες οι κυβερνήσεις την γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Ουδέποτε ζητείται η βούληση του κυρίαρχου υποτίθεται λαού για τα μεγάλα και κρίσιμα θέματα και προβλήματα, είτε οικονομικά είναι αυτά είτε κοινωνικά εθνικά είτε άλλα. Ο πρωθυπουργός έχει την απόλυτη εξουσία να κάνει ότι θέλει σαν απόλυτος μονάρχης, εφόσον έχει δεδομένη τη στήριξη των βουλευτών του κόμματός του για όλα τα θέματα. Επιπλέον, όταν οι πολίτες θελήσουν να διαμαρτυρηθούν με κάποια διαδήλωση, για να εκφράσουν τη βούλησή τους, καταστέλλονται συνήθως βίαια, αφού προηγουμένως κάποιοι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι κάνουν τη «δουλειά» τους. 

9) Στη Βουλή εργάζονται περισσότεροι από 2.000 υπάλληλοι, οι περισσότεροι, για να μην πούμε όλοι τους, παιδιά, συγγενείς και φίλοι βουλευτών και υπουργών, των οποίων υπαλλήλων οι αποδοχές είναι μεγαλύτερες και από τον μισθό Καθηγητού Πανεπιστημίου! Αυτή είναι η αξιολόγηση της προσφοράς του καθενός! 

10) Αυτήν τη χώρα από το 1960 μέχρι σήμερα την κυβέρνησαν με ελάχιστες εξαιρέσεις τρεις οικογένειες, του Μητσοτάκη, του Καραμανλή και του Παπανδρέου!   Αν αυτό δεν είναι νεποτισμός, τι είναι; Και κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τους βουλευτές: κληρονομική διαδοχή! Τα παιδιά και τα εγγόνια τους κληρονομούν  τη βουλευτικήν έδρα!! Κάποιοι από αυτούς δεν έκαναν άλλη δουλειά στη ζωή τους, είναι ισόβιοι βουλευτές!  Όπως σωστά παρατηρεί ο Αριστοτέλης, «όταν κληρονομείται η εξουσία από πατέρα σε γιο και έχουν την εξουσία της νομοθεσίας, αυτό το πολίτευμα είναι ολιγαρχικώτατον».

11) Για τη χρεοκοπία της χώρας και την υποθήκευσή της στους δανειστές κανένας δεν τιμωρήθηκε, κανένας πρωθυπουργός ή υπουργός ή τραπεζίτης δεν παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη, για να λογοδοτήσει! Ακόμα και για πράξεις και παραλείψεις που οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα, θεωρείται ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης ξεπλένει τα τυχόν ποινικά αδικήματα!

12) Στα πιο πάνω δεδομένα, κυρίως λαμβάνοντας υπόψη ότι η χώρα μας είναι χρεοκοπημένη, να προσθέσουμε την αναντιστοιχία των μισθών και των προνομίων του ΠτΔ, των στελεχών της κυβερνήσεως και των βουλευτών με τους μισθούς και τις αμοιβές των εργαζομένων. Κάτι που μόνον ως ΠΡΟΚΛΗΣΗ μπορεί να εκληφθεί. 

Μια ολιγαρχία τρώει, όπως λέει ο λαός μας, με χρυσά κουτάλια! Ο μισθός του ΠτΔ είναι 11.500 ευρώ μηνιαίως και αν προσθέσει κανείς και όλα τα άλλα έξοδα, είναι μεγαλύτερος από την αμοιβή των Προέδρων των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου, και σίγουρα μεγαλύτερος συνολικά από μια σύγχρονη βασιλεία. 

Ο μισθός των 300 βουλευτών μαζί με διάφορες ατέλειες (δηλαδή αφορολόγητα επιδόματα: δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια, δωρεάν τηλεφωνικά τέλη, δωρεάν μετακινήσεις, δωρεάν πολυτελές αυτοκίνητο με δωρεάν καύσιμα και με ένα χωροφύλακα και τέσσερεις μετακλητούς υπαλλήλους της αρεσκείας του και ένα επιστημονικό συνεργάτη, όλους αυτούς  να πληρώνονται από το δημόσιο, δωρεάν γυμναστήρια, σάουνα, κ.ά) συμποσούται σε 10 με 12.000 ευρώ μηνιαίως, δηλαδή όσο είναι το συνολικό ετήσιο εισόδημα ενός εργαζομένου για περισσότερο από ένα έτος! Επιπλέον, μετά από μια βουλευτική θητεία σύνταξη 4.800 ευρώ, ενώ ο απλός εργαζόμενος πολίτης θα δουλεύει μια ζωή για να πάρει σύνταξη που δε θα τον φτάνει για να επιβιώσει! Και φυσικά κανένας αρχηγός κόμματος δεν διανοείται να προτείνει ούτε τη μείωση του αριθμού των βουλευτών ούτε τον εξορθολογισμό των αμοιβών και κατάργηση των προνομίων. Τρελοί είναι; 

Με αυτά τα εξωφρενικά και προκλητικά προνόμια, είναι φανερό ότι θα σκοτώνονται κυριολεκτικά ποιος θα έχει την εύνοια του κόμματος και του αρχηγού του κόμματος, για να χριστεί υποψήφιος και να εκλεγεί βουλευτής. Και φυσικά δεν είναι διατεθειμένος να εκφράσει διαφορετική γνώμη και άποψη από αυτήν του πρωθυπουργού και να χάσει αυτά τα προνόμια. Έτσι εξηγείται εν πολλοίς η συμφωνία τους με όλα όσα θέλει ο πρωθυπουργός να νομοθετήσει και ουδέποτε σχεδόν τολμούν να διαφωνήσουν. Έτσι όμως καταστρατηγούν τον ρόλο τους και τον ρόλο της Βουλής και της νομοθετικής εξουσίας και στρεβλώνουν τη λειτουργία του πολιτεύματος.

13) Και τι να πει κανείς για την τραγική υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας με τις αλλεπάλληλες ανεύθυνες «μεταρρυθμίσεις», για τα προβλήματα που αφορούν τον πολιτισμό, τα πλήγματα που δέχτηκε και δέχεται η γλώσσα μας τόσο από τη δεξιά όσο και από τις λεγόμενες «προοδευτικές» δυνάμεις, πλήγματα που απέκοψαν τους νεοέλληνες μαθητές από την γλωσσική παράδοση αιώνων, το πολυτονικό σύστημα γραφής και την καθαρεύουσα. Σε τέτοιο σημείο οδήγησαν τη γνώση της ελληνικής γλώσσας που βρίθει βαρβαρισμών και σολοικισμών.

14) Στα όσα αναφέραμε πιο πάνω να προσθέσουμε: 1) το σοβαρώτατον πρόβλημα για την εθνική επιβίωση, την ερήμωση της υπαίθρου και τον υδροκεφαλισμό της πρωτεύουσας με τη συγκέντρωση του μισού πληθυσμού της Ελλάδος σε αυτήν! Περιοχές όπως η Θράκη, η Δυτική Μακεδονία, η Ήπειρος, πολλά νησιά μας και άλλες περιοχές λίγο ή περισσότερο μακριά από τις πόλεις ερημώνονται και κανένα ενδιαφέρον δεν επιδεικνύεται από τους κυβερνώντες. Και για να συντελεστεί γρηγορώτερα η ερήμωση, κλείνουν παραρτήματα Τραπεζών και αστυνομικά τμήματα. 2) τη συνειδητή αλλοίωση της δημογραφικής συνθέσεως του πληθυσμού με την αθρόα είσοδο και νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων (κανένας δεν γνωρίζει πόσοι είναι!) ισλαμιστών παράνομων μεταναστών. Και αυτή η αλλοίωση γίνεται συνειδητά από τους κυβερνώντες!

15) Όσο για τα εθνικά θέματα, καλύτερα να μη μιλήσουμε. Οι πολιτικοί ταγοί αποδείχτηκαν και αποδεικνύονται όχι μόνον άβουλοι και ανίκανοι να υπερασπιστούν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά παραχώρησαν το όνομα και την ταυτότητα της Μακεδονίας και του Μακεδόνα στους σλάβους των Σκοπίων και είναι πρόθυμοι και διατεθειμένοι να τα θέσουν στην κρίση ξένων παραγόντων, για να συγκαλύψουν την υποχωρητικότητά τους. Όσο για την Κύπρο και τα μοναδικά γεωστρατηγικά συμφέροντα που θα είχε η Ελλάδα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, για τους Έλληνες πολιτικούς «κεῖται μακράν».

Αν λάβει κάποιος υπόψη του όλα αυτά, πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να μιλήσει για μια ευνομούμενη πολιτεία.  Και θα πρέπει να ντρεπόμαστε, γιατί σε αυτήν την χώρα γεννήθηκε η δημοκρατία. Δυστυχώς, η σύγχρονη δημοκρατία μας μόνον το όνομα έχει κρατήσει από την αρχαιοελληνική δημοκρατία. Τέλος, αντί με σοβαρότητα και σύμπνοια και συναίσθηση της ευθύνης οι πολιτικοί ηγέτες να αντιμετωπίσουν και να λύσουν με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο όλα αυτά τα σοβαρά προβλήματα, «σκιαμαχοῦσι τε πρὸς ἀλλήλους καὶ στασιάζουσι περὶ τοῦ ἄρχειν».