Ένα debate το 1986 στα Γιάννινα με τους υποψηφίους δημάρχους...

ΕΓΙΝΕ και το πολυσυζητημένο debate (ο Θεός να το κάνει) μεταξύ όλων των αρχηγών των κομμάτων που σήμερα είναι στη Βουλή και που διεκδικούν εκ νέου την ψήφο μας.

Ουδείς όμως εκ των επί τρίωρο καταπονηθέντων τηλεθεατών έγινε σοφότερος. Ερωτήσεις «κονσέρβα» και μονόλογοι, με όσα χιλιοειπωμένα κατά την προεκλογική περίοδο ακούγονται. Η απορία όλων είναι για ποιό λόγο έγινε και ακόμη χειρότερα για ποιό λόγο δέχτηκαν οι δημοσιογράφοι- παρουσιαστές να παίξουν αυτόν τον άχαρο και εξευτελιστικό ρόλο του κομπάρσου. ΑΝ δεν επιτρέπεται οι δημοσιογράφοι να ρωτήσουν και να πιέσουν τους πολιτικούς αρχηγούς, για να σχηματίσουν άποψη οι πολίτες, τότε γιατί να συμμετέχουν σε μιά κακόγουστη κωμωδία; Τι θα πει από μιά ερώτηση μόνο και μιά ακόμη διευκρινιστική; Πού στον κόσμο γίνεται να λένε ό,τι θέλουν οι πολιτικοί και να μην τους ερωτούν οι δημοσιογράφοι εξαντλητικά; Και που αλλού δεν πρέπει (!) οι πολιτικοί αρχηγοί να συνομιλούν μεταξύ τους και να αντιπαρατίθενται; Πουθενά, εκτός από τη χώρα μας.

 ΓΙΑ την ιστορία, πραγματικό dedate ήταν αυτό που έγινε στα Γιάννινα το 1986, εν όψει των δημοτικών εκλογών. Υποψήφιοι για τη δημαρχία οι Χαρίλαος Τόλης, δήμαρχος τότε μετά το θάνατο του Σπύρου Κατσαδήμα, Θεόδωρος Γεωργιάδης (ΝΔ), Αλέκος Σόφης, που τον στήριζε το ΠΑΣΟΚ (για να διεκδικεί ο Τόλης τη δημαρχία ως ανεξάρτητος) και ο Φίλιππας Φίλιος (ΚΚΕ). Η αντιπαράθεση σκληρή, με τους «μονομάχους» να εντείνουν τον αγώνα τους όσο πλησίαζε η Κυριακή των εκλογών.

ΕΚΔΟΤΗΣ- διευθυντής τότε της καθημερινής εφημερίδας «Ελευθερία», βολιδοσκόπησα τους υποψηφίους αν προτίθενται να συμμετάσχουν σε μιά «ζωντανή»  συζήτηση σε κάποιο χώρο, με ελεύθερη την είσοδο στους πολίτες. Άλλοι επιφυλακτικοί, ο κ. Φίλιος πρόθυμος έως ενθουσιασμένος και μετά από συζητήσεις όλοι συμφώνησαν. Επιλέχτηκε η αίθουσα του κινηματοθεάτρου «Παλλάδιο», αλλά να που η πρώτη διαφωνία ήταν για τον συντονιστή. Καθένας πρότεινε κάποιον, τον απέρριπταν και πήγαινε λέγοντας. Μέχρι που συμφώνησαν στο πρόσωπο του δικηγόρου Σπύρου Σπέγγου, που απολάμβανε της αποδοχής και εμπιστοσύνης όλων.

ΤΟ «Παλλάδιο» γέμισε ασφυκτικά, μαζί και ο δρόμος της 28ης Οκτωβρίου, με μεγάφωνα να έχουν εγκατασταθεί για την μετάδοση. Στο πάνελ των δημοσιογράφων, ο εκδότης Λευτέρης Τζάλλας  και ο Γιώργος Κυρούσης (Ηπειρωτικός Αγών), ο Γιάννης Ζώης (Πρωινός Λόγος), η Αρετή Μαλάμη (Πρωινά Νέα), ο υπογράφων και η Αγνή Βραβορίτου από την «Ελευθερία» και από τις εβδομαδιαίες εφημερίδες ο Μιχάλης Γιάννενας (Πατρίς) και ο Χάρης Παπασταύρου (Η Έρευνα)-  ενδεχομένως να ήταν και κάποιοι ακόμη συνάδελφοι, δεν είμαι σίγουρος. Από την άλλη πλευρά, οι υποψήφιοι που προανέφερα με τον Σπέγγο ως συντονιστή της συζήτησης.

ΟΙ ερωτήσεις ελεύθερες, χωρίς περιορισμούς και μεταξύ των υποψηφίων αντιπαράθεση χωρίς «διαμεσολαβητή», για να υπάρχει ένταση αρκετές φορές, που κορυφώθηκε όταν κάποια στιγμή ο κ. Φίλιος, παίρνοντας το λόγο, είπε «...από όσα άκουσα, είμαι ήδη δήμαρχος», για να τον χειροκροτούν οπαδοί του. Τότε αντέδρασε ο κ. Γεωργιάδης που σηκώθηκε να φύγει κι αυτό δεν ήταν ό,τι καλύτερο για αυτόν, αλλά επέστρεψε και η συζήτηση συνεχίστηκε, με συνολική διάρκεια δύο και πλέον ωρών. Τότε τις εκλογές τις κέρδισε ο κ. Φίλιος στην επαναληπτική εκλογική διαδικασία της δεύτερης Κυριακής.

ΚΑΠΩΣ έτσι, έστω και πιο «σφιχτά» και αυστηρά θα έπρεπε να γίνονται τα debate ή άλλως πως τηλεμαχίες, αλλά βλέπετε οι πολιτικοί αρχηγοί φοβούνται τον ελεύθερο διάλογο και τους δημοσιογράφους, μην τυχόν και κάνουν κάποιο ολέθριο λάθος. Όμως, ούτε οι πολίτες ενημερώνονται επαρκώς, ούτε η δημοκρατία τιμάται όπως της αξίζει, αλλά και η δημοσιογραφία ευτελίζεται. Αν κάποτε γίνει μιά πραγματικά ελεύθερη συζήτηση, θα αξίζει τον κόπο. Δεν πιστεύουμε φυσικά ότι θα συμβεί γρήγορα, οπότε οι πολίτες καλούνται να γίνουν μάντεις των προθέσεων των κομμάτων...