Η Εδέμ του ΣΥΡΙΖΑ…

Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε για τον κήπο της Εδέμ, τον οποίο πρόσφερε ο Θεός ως επίγειο τόπο για τους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα. Σ’ αυτόν τον κήπο μπορούσε ο άνθρωπος να χαρεί κάθε λογής λουλούδια, φυτά, φρούτα, ζώα και γενικά ό,τι χρειάζεται ο καθένας. Θυμήθηκα την Εδέμ, καθώς κάτι ανάλογο βλέπουμε σήμερα στον πολιτικό κήπο του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι πράγματι να απορείς, όταν βλέπεις ποιοι είναι υποψήφιοι και ποιοι υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρεις τελικά ποια είναι σήμερα η ταυτότητα της λεγόμενης Αριστεράς, ποιες ιδέες, ποιες αξίες και ποια οράματα πρεσβεύει ο Τσίπρας και η ομάδα του. Γι’ αυτό και όσοι έχουν κάποια αγωνιστική εμπειρία από τον χώρο της Αριστεράς ή διαθέτουν μια θεωρητική βάση «περί Αριστεράς», βρίσκονται σε απόλυτη σύγχυση με όσα καθημερινά βλέπουν και ακούν από τον Τσίπρα και τους συνεργάτες του.

Χωρίς αμφιβολία αυτό το κόμμα έχει χάσει παντελώς τον προσανατολισμό του. Σε πρόσωπα, σε ιδέες, σε συνθήματα… σκέφτεσαι το παρελθόν των αριστερών – προοδευτικών κομμάτων και θλίβεσαι. Για παράδειγμα βλέπεις τον Γεωργούλη ή την Κουντουρά στην Ευρωβουλή και αθέλητα η μνήμη σε πάει στον Κύρκο ή στον Ηλιού. Ακούς τις πεζοδρομιακές κραυγές του Πολάκη και απογοητεύεσαι καθώς ο νους σου πηγαίνει στον Παπαγιαννάκη.

Αλλά το πιο θλιβερό και απροσδόκητο στα χωράφια του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ταύτισή του με τη λεγόμενη λαϊκή δεξιά και με τους καιροσκόπους – τυχοδιώκτες του ΠΑΣΟΚ. Στελέχη της λαϊκής δεξιάς φιγουράρουν ως υποψήφιοι βουλευτές και υπόσχονται ότι με τον αγώνα τους θα φέρουν την πολιτική και κοινωνική αλλαγή! Προς επιβεβαίωση της διαπίστωσής μου θυμίζω ότι στα ψηφοδέλτια της Αριστεράς βρίσκεται ο Αντώναρος, κυβερνητικός εκπρόσωπος του Κ. Καραμανλή, και ο Παπαχριστόπουλος του Καμμένου. Αυτοί οι άνθρωποι υπηρέτησαν μια ζωή τη συντηρητική παράταξη και σήμερα παρουσιάζονται ως εμπροσθοφυλακή του Τσίπρα και προστάτες της αριστερής ιδεολογίας. Άραγε έχουν πάθει κάποια ιδεολογική παραμόρφωση ή λειτουργούν ως αχυράνθρωποι κάποιου κέντρου;

Και η μεταμόρφωση έχει βαθύτερη προέκταση, όταν σκεφτούμε ότι είναι δίπλα στην Αριστερά, φανερά ή κρυφά, στελέχη της λαϊκής δεξιάς όπως είναι ο Παυλόπουλος, ο Καμμένος, ο Παπαγγελόπουλος και τόσοι άλλοι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλος αυτός ο συρφετός επιχειρεί να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό για να μπορούν να αναλάβουν ρόλους καθοδήγησης της οικονομίας και γενικά της εξουσίας. Και αν κάποιος λογικός διαφωνεί, ας δώσει μια δημόσια ερμηνεία για την συμπεριφορά του Αντώναρου και του θιάσου του.

Η δεύτερη ομάδα στον κήπο της Εδέμ του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλά πρώην στελέχη και Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονται δίπλα από τον Τσίπρα και προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί κρατάνε τα οράματα της αλλαγής του ΠΑΣΟΚ και ότι μπορούν να συνεχίσουν την «κοινωνική μεταμόρφωση». Αυτοί οι πολιτικοί βρίσκονται παντού και θέλουν να υπάρχουν μέσα σε κυβερνητικό κόμμα, για να χαίρονται όλα τα αγαθά που τους είχε αφήσει η εξουσία. Μπορούν οι αναγνώστες να τους χαίρονται, να τους βλέπουν και να τους ακούνε και εδώ στην τοπική μας κοινωνία. Άλλοι είναι υποψήφιοι, άλλοι είναι υποστηρικτές και άλλοι θεωρητικοί της Αριστεράς.

Δυστυχώς το όλο πολιτικό μας σύστημα με τον τρόπο που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια τέτοιους πολιτικάντηδες γεννάει και καλλιεργεί, γιατί αντί να θέτει μπροστά τα μεγάλα κοινωνικά και εθνικά ζητήματα, προτιμάει την προσωπική ανάδειξη, το ατομικό συμφέρον και το κομματικό κέρδος.

Γι’ αυτό και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει μπροστά σ’ αυτό το συνονθύλευμα για αξίες και για πραγματικές ανάγκες του κόσμου και της πατρίδας. Έτσι βρίσκουν την ευκαιρία οι πολιτικοί τυχοδιώκτες να βγαίνουν στον αφρό της επικοινωνίας και να αυτοπροβάλλονται ως οι σωτήρες της κοινωνίας και προστάτες των συμφερόντων του καθενός. Όμως κανείς δεν θα είναι άμοιρος ευθυνών για τα μελλούμενα, αφού οι βουλευτικές εκλογές προσφέρουν στον καθένα την ευκαιρία να τους στείλει το μήνυμα που τους αξίζει και τους ταιριάζει.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ