Αυτή πρέπει να είναι η εξωτερική πολιτική!

 Τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία των Ελλήνων όλο και περιορίζει το ενδιαφέρον της για την εξωτερική πολιτική που ασκούσε η κάθε κυβέρνηση.

Σ’ αυτό συνέτειναν πολλοί λόγοι. Άλλοτε η αντιπαράθεση των κομμάτων σε μείζονα κοινωνικά ζητήματα και άλλοτε μεγάλα προβλήματα, όπως συμβαίνει σήμερα με την πανδημία και την οικονομία, δημιουργούν συνθήκες που δικαιολογημένα προκαλούν την προσοχή του πολίτη. Όμως η ιστορία βεβαιώνει ότι η ασκούμενη εξωτερική πολιτική έχει άμεση σχέση με τα εθνικά συμφέροντα και με την τύχη του καθενός από μας.
Για αυτό η σύγκρουση στην Άγκυρα των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και στα κόμματα και στους πολίτες. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό είναι και το πιο σημαντικό επακόλουθο της πολιτικής που εφάρμοσε ο κ. Δένδιας, αντικρούοντας εκτός έδρας τις αλαζονικές και επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος των Εθνικών μας συμφερόντων. Έπρεπε δημόσια να μιλήσει αληθινά και φανέρωσε σε κάθε ενδιαφερόμενο την πολιτική της Τουρκίας. Γιατί τον τελευταίο καιρό ο Ερντογάν, θέλοντας να κερδίσει την εύνοια των Ευρωπαίων προφασίζεται ότι έχει αλλάξει και ότι είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει την Ευρωπαϊκή πολιτική.
Ευτυχώς έπραξε το καθήκον του ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας και σε δημόσια αντιπαράθεση έδειξε με πειστικότητα επιχειρήματα ότι η Τουρκία είναι που απειλεί τα συμφέροντά μας χωρίς να λογαριάζει ούτε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ούτε το διεθνές δίκαιο. Για κάθε παρατηρητή ο Δένδιας φωτογράφισε την επεκτατική πολιτική του Ερντογάν και έδειξε την απόφαση της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τις απειλές με κάθε μέσο.
Αυτή η καθαρή ελληνική στάση έχει δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στον Ερντογάν καθώς έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις και στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στο εξωτερικό, αφού είναι τώρα περισσότερο αναγκασμένοι εχθροί και φίλοι της Τουρκίας να αναθεωρήσουν την πολιτική τους και να ξανασκεφτούν την προοπτική της τούρκικης πολιτικής. Η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και οι Η.Π.Α. δεν μπορούν πια να παραμένουν θεατές και ούτε να χαϊδεύουν τον Ερντογάν, αφού ο Δένδιας απόδειξε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο και ούτε έχει αξιοπιστία σε επίπεδο διπλωματικό. Αλλά και χώρα με ανεκτική στάση προς τον Ερντογάν όπως είναι η Ρωσία, αντιλήφθηκαν ότι στην πολιτική του Σουλτάνου δεν έχει θέση ούτε η αξιοπιστία ούτε ο σεβασμός σε κανόνες και αρχές ειρηνικής συμβίωσης των λαών.
Βεβαίως ο κ. Δένδιας με την ισχυρή και πειστική του αντίδραση δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό ούτε στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου ούτε στους πολίτες. Μας θύμισε την προτροπή του συμπατριώτη του εθνικού μας ποιητή Δ. Σολωμού που έγραψε στους «Ελεύθερους πολιορκημένους»: «Πάντ’ ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου». Γιατί πράγματι χρειάζεται ο πολίτης να γνωρίζει τι θέλει η χώρα με την εξωτερική της πολιτική και με ποια μέσα επιδεικνύει την υλοποίησή τους.
Αλλά και πάντα να έχουμε στο νου μας ότι η Ελλάδα δοκίμασε μεγάλες συμφορές για το λαό της εξαιτίας της εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε. Θυμίζω τις μεγάλες καταστροφές το 1897 (ο πόλεμος της ντροπής), το 1922 (η Μικρασιατική Καταστροφή), το 1974 (η Κατοχή της Κύπρου). Γι’ αυτό και οφείλουμε να απαιτούμε από τις κυβερνήσεις πολιτικές που υπηρετούν τους εθνικούς μας στόχους και πάντα στη βάση των ιστορικών μας δικαίων και με σεβασμό στις δεσμεύσεις που απορρέουν από τις διεθνείς υποχρεώσεις της πατρίδας.
Η Ελλάδα έχει απέναντί της ένα γείτονα λίαν επικίνδυνο και θα πρέπει να αξιοποιεί κάθε συνθήκη που ωφελεί τα συμφέροντά μας. Σ’ αυτή τη λογική εντάσσονται και εκείνες οι πολιτικές που καλλιεργούν συμμαχίες με κράτη της Μεσογείου, όπως είναι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, καθώς και ενισχύουν την Ευρωπαϊκή συνεργασία και προστασία.
Αναμφίβολα στην εξωτερική μας πολιτική πρώτη θέση έχει πάντα η συναντίληψη των πολιτικών κομμάτων και το πατριωτικό φρόνημα των ενημερωμένων πολιτών.