π. Αθανάσιος, ένας αληθινός καθοδηγητής των ψυχών...

Την ζωή και την ιστορία της αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας κοσμούν, φωτίζουν και ανυψώνουν πολλές φωτισμένες και αξιοσέβαστες προσωπικότητες, που προασπίστηκαν την αξιοπρέπεια και την τιμή μας, την ίδια της Ορθοδοξία.
Τέτοια προσωπικότητα, γεμάτη από πνευματική λάμψη, σπάνιο στολίδι και πιστό τέκνο της Εκκλησίας μας, φλογερός κήρυκας του ευαγγελικού ήθους, είναι και ο πατήρ Αθανάσιος στη Μονή του Δουραχάνη, στύλος σπάνιων χαρισμάτων της Ορθοδοξίας, γνωστός ευρύτερα στην Ελλάδα και τον Ορθόδοξο κόσμο.
Δεν πρόκειται βέβαια για οντότητα εξωγήινη. Απεναντίας: Είναι άνθρωπος όπως όλοι μας, με την ίδια ουσία, αδερφός μας, που ωστόσο δόθηκε όλος στο Θεό και δεσμεύτηκε με το Χριστό. Να μιλήσει κανείς για τη ζωή και το έργο του πατρός Αθανασίου είναι ευθύνη, είναι τολμηρό εγχείρημα, διότι όλη του η ζωή είναι ένα θαύμα και δύσκολα μπορείς να βρεις τα χαρακτηριστικά της ψυχής του σε άλλους κληρικούς ώστε να βγάλεις το ίδιο συμπέρασμα.
Να μιλήσεις για τη ζωή του πατρός Αθανασίου, του όμορφου στεφανιού αυτού του Ορθόδοξου κόσμου, είναι δύσκολο και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις. Η ζωή του μοιάζει με μια δυνατή πνευματική γεννήτρια, που κινείται από τη μεγάλη αγάπη για το Χριστό και για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο για τους Χριστιανούς, αλλά σε όλη την κοινωνία, πιστούς ή μη.
Ο πατήρ Αθανάσιος είναι ένας ιεραπόστολος του Θεού, αφοσιωμένος στην Εκκλησία και το λαό, που με πάθος και αυτοθυσία εργάστηκε και εργάζεται για να κρατήσει καθαρό και δυνατό το πνεύμα πίστεως του λαού, στον οποίο εξ άλλου αφιέρωσε τη ζωή του. Σε κάθε θεία Λειτουργία προσευχόμενος για μας τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, απ' τα χείλη του βγάζει συνεχώς τη γλύκα της Ορθόδοξου πίστεως. Το στόμα του είναι λίρα αίνου στο Θεό αλλά και για την αγαπημένη μας Πατρίδα, την Ελλάδα, που πάντα θα είναι δοξασμένη και ακατανίκητη διότι έχει την Ορθόδοξη πίστη λόγχη και την Εκκλησία ασπίδα.
Αισθάνομαι μεγάλη την προσωπική οφειλή προς τον πατέρα Αθανάσιο, για τις συμβουλές και τις ευχές που διαρκώς μου δίνει στις πολλές ευκαιρίες συναντήσεων μαζί του. Ιδιαίτερη τιμή αισθάνομαι καθώς γράφω όσα μπορώ για τον πατέρα Αθανάσιο, τον μεγάλο αγωνιστή της Ορθοδοξίας, τον αξιοσέβαστο ιερέα του Θεού, που έβαλε βαθιά στην ψυχή και την καρδιά μου την Ορθόδοξη πίστη, που είναι η μόνη αληθινή, δια της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να λατρεύσει το Θεό. Ο μεγάλος αυτός ιεραπόστολος του Θεού μου έμαθε και μια άλλη μεγάλη αλήθεια: παντού όπου κάνουμε το σημείο του Σταυρού, το διαβολικό κακό δεν βρίσκει πεδίο να δράσει.
Πόσο γλυκιά, ήρεμη και με θεία ευωδιά είναι η καθημερινή βιωτή του πατρός Αθανασίου! Ζει απλά, χωρίς να φαίνεται και αποφεύγει τους ανθρώπινους επαίνους. Είναι άνθρωπος που έχει γίνει ένα με τον Κύριο της Δόξης!
Ο πατήρ Αθανάσιος έχει ιδιαίτερη αγάπη και ταπείνωση προς τα ανθρώπινα πρόσωπα, ειδικά προς τους φτωχούς και τους δυστυχισμένους, και ακόμη πιο ευαίσθητος είναι για τα παιδιά σε ένδεια, όπου γι’ αυτά αισθάνεται έως το μεδούλι την πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι τους.
Ας μην μας διαφεύγει ότι στο Μοναστήρι, όπου διακονεί, ιδιαίτερα και με τρόπο υποδειγματικό μεριμνά για εξήντα παιδιά, ομογενείς και μη, που ζουν κι εκπαιδεύονται υπό πολύ κανονικές συνθήκες εξίσου ίδιες με αυτές των Ελλήνων συνομήλικων τους. Γι’ αυτό και τα παιδιά αυτά έχουν φλογερή αγάπη για τον πατέρα Αθανάσιο και φυλάσσουν το λόγο του ως πολύτιμο μαργαριτάρι στις ψυχές τους.
Πολυαγαπημένε και σεβαστέ πατέρα μας Αθανάσιε,
Εμείς οι Ορθόδοξοι πιστοί με ευγνωμοσύνη κλίνουμε τον αυχένα μας, μπροστά στην προσωπικότητα και το πολύτιμο έργο σας, διότι όλη την αναγνώριση δικαιούστε ως υπόδειγμα άξιου ανθρώπου για το κήρυγμα του ιερού λόγου του Θεού. Είναι αυτός ο λόγος που η Εκκλησία μας είναι υπερήφανη για το βίο και το έργο σας, πάτερ Αθανάσιε, διότι εσείς σε κάθε στιγμή της προσωπικής σας ζωής μεταδίδετε στον πιστό λαό μας με αγάπη και ειλικρίνεια το θείο ζωοφόρο μήνυμα του Ευαγγελίου και των αγίων πατέρων.
Εσείς πατέρα Αθανάσιε πάνω απ' όλα σπείρατε και φροντίσατε να μεγαλώσει το σπόρο της Ειρήνης στις ταραγμένες απ' τις δυσκολίες της ζωής ψυχές μας και με άκαμπτο ζήλο μας διδάξατε και μας μαθαίνετε αδιάκοπα ώστε τα βήματα μας να οδηγούν στα γλυκά μονοπάτια του Χριστού.
Πάντα έτσι θα πορεύεστε, αγαπητέ πατέρα Αθανάσιε, ως ένας πνευματικός διακεκριμένος καθοδηγητής, διότι εσείς γνωρίζετε ότι στον κόσμο τούτο υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, άνθρωποι σαν παγωμένοι, με πρόσωπα που αντανακλούν άγχος, αλλά που η ελπίδα ζει ακόμη στα χείλη τους, εφόσον ζείτε εσείς.
Γι’ αυτό και ας παραδειγματιστούμε όλοι μας απ' την καθημερινή συμπεριφορά και τη βιωτή του πατρός Αθανασίου, του δέντρου αυτού του ισχυρού της Ορθοδοξίας, που ποτέ δεν γκρεμίζεται, να μαθητεύουμε διαρκώς απ' την αγάπη που έχει για το Θεό, να μαθαίνουμε απ' την φλογερή αγάπη του για την γλυκιά μας Πατρίδα, κι έτσι η ζωή μας θα γίνεται πιο όμορφη.
Εσείς πατέρα Αθανάσιε θα λάμπετε πάντα ως φωτεινό αστέρι στον πνευματικό ουρανό. Ακόμη μια φορά απ' τα βάθη της χριστιανικής ορθόδοξης ψυχής μου, σας εύχομαι θερμά υγεία και μακροημέρευση για την πρόοδο της αγίας εκκλησίας μας και της Ορθοδοξίας παντού στον κόσμο.

(Αυλώνα, Αλβανίας)