Καλογιάννη–Μπέγκας: Το αφύσικο δίδυμο…

on .

Θα ζήλευε ένας σεναριογράφος το ρόλο του Θ. Μπέγκα και της Τατ. Καλογιάννη σε λόγο και πράξεις στη σκηνή του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων.

Και οι δύο εντυπωσιάζουν, αφού κατάφεραν σε μικρό χρονικό διάστημα στα έδρανα του Δήμου να λειτουργούν σαν δίδυμο πολιτικό ον, και ας μην προέρχονται από την ίδια πολιτική – ιδεολογική φύτρα. Ο πρώτος λέει ότι είναι «Αριστερός» και η δεύτερη έχει την ταμπέλα του φιλελευθερισμού.

Αν οι ιδεολογικές τους ταυτότητες στην πράξη έχουν το περιεχόμενο των επιλογών τους, τότε πρέπει να ισοπεδωθούν τα πάντα, κόμματα, παρατάξεις, συμβούλια, ιδέες, αξίες και οράματα. Και οι δύο δείχνουν ότι ο Δήμος ως θεσμός οφείλει μονίμως να τους υπηρετεί και να τους έχει σε πρώτο στασίδι. Έτσι είχαν μάθει, ο ένας Δήμαρχος και η δεύτερη Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου. Συνήθισαν στα χειροκροτήματα και νιώθουν άσχημα που ο λαός τους έταξε στην Αντιπολίτευση.
Δυστυχώς για τον τόπο μας, ο κόσμος συχνά επιβραβεύει ανθρώπους που προτάσσουν την ιδιωτική τους υπόσταση και αδιαφορούν για το γενικό καλό. Πρόκειται για μια παγιωμένη συμπεριφορά στο πολιτικό μας σύστημα, που ζημιώνει το κοινωνικό σύνολο και μυαλό δε βάζουμε.
Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι με 23 ψήφους υπέρ και 22 κατά οι δύο παρατάξεις της Αντιπολίτευσης καταψήφισαν προγραμματική σύμβαση του Δήμου Ιωαννίνων με την Περιφέρεια Ηπείρου για «ενεργειακή αναβάθμιση του οδοφωτισμού» της πόλης και των χωριών. Υπόψη ότι το κόστος του έργου δεν θα επιβάρυνε το Δήμο, δηλαδή τους πολίτες ούτε ένα ευρώ. Φαίνεται απίστευτο και όμως αληθινό.
Γι’ αυτό και προβληματίζει ή μάλλον εξοργίζει τους δημότες αυτή η πράξη της Καλογιάννη και του Μπέγκα, καθότι η ερμηνεία οδηγεί σε σκέψεις που στο παρελθόν δεν έχουν εκδηλωθεί σε αιρετούς άρχοντες των Ιωαννίνων. Είναι η δεύτερη φορά που τα ίδια πρόσωπα εκμεταλλεύονται τους συσχετισμούς της απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ και εμποδίζουν να ψηφιστεί ένα τόσο σημαντικό έργο. Την πρώτη φορά αρνήθηκαν να συνεργαστεί ο Δήμος για την αποκομιδή των σκουπιδιών σε περιοχές του Δήμου, όπως ακριβώς γινόταν επί Δημαρχίας Μπέγκα. Και τώρα ξανά σταματάνε ένα έργο που θα εξασφάλιζε στους πολίτες φωτισμό ποιοτικής μεγάλης διάρκειας και με κόστος μηδενικό.
Τα επιχειρήματά τους περί «αδιαφάνειας» βρίθουν από υποκρισία και σκοπιμότητες. Οι άνθρωποι θέλουν να μην παραχθεί έργο ώστε να έχουν λόγο στις επόμενες εκλογές. Άρα η προσωπική τους φιλοδοξία καθοδηγεί και τους δύο, ενώ το δημόσιο συμφέρον τους είναι ασήμαντο.
Και η στάση τους πέραν από προβληματισμούς προκαλεί και θυμηδία, όταν σκεφτόμαστε ότι η μεν Καλογιάννη είχε βάλει την υπογραφή της στη σχετική μελέτη του έργου ως Αντιπεριφερειάρχης, ενώ ο Μπέγκας ποτέ ως Δήμαρχος δεν ήταν αντίθετος να συνεργαστεί με ιδιώτες. Γι’ αυτό και υποψιαζόμαστε βαθύτερα από τα επιφαινόμενα κίνητρα στη συμπεριφορά τους, τα οποία πολλοί κατανοούμε, αλλά αποφεύγουμε να τα φωνάζουμε.
Δύο ερωτήματα: 1) Νομίζει αυτό το αφύσικο δίδυμο ότι οι πολίτες είναι λωτοφάγοι και πάσχουν από αμνησία της ιστορίας τους; 2) Μήπως δεν αρκούν τα επώνυμα για εξουσιαστικούς ρόλους, αλλά χρειάζεται και το προσωπικό όνομα του καθενός;
Ας είναι, λοιπόν, βέβαιοι και οι δύο ότι οι πολίτες δοκιμάζουν τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή τους από τη στάση τους και θα τους δώσουν μόνιμο «εξιτήριο» από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Γιατί είναι αδύνατο να ανέχονται για πολύ αυτόν τον εμπαιγμό στο βωμό της προσωπικής ματαιοδοξίας. Αλλά από δω και πέρα η ευθύνη ανήκει στους Δημοτικούς Συμβούλους που τους ακολουθούν. Πέραν από την παραταξιακή εξάρτηση υπάρχει και η προσωπική αξιοπρέπεια. Θα λογοδοτούν απολογούμενοι για τους αρχηγούς τους και θα αδιαφορούν για τις ανάγκες των συμπολιτών τους;
Άλλωστε εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς των δύο η πόλη και τα χωριά μας έχουν κυριολεκτικά βρωμίσει από τα σκουπίδια, τα χόρτα και τα άχρηστα αντικείμενα.
Επιτέλους ας υπάρξει μια οργανωμένη συλλογική αντίδραση, γιατί δεν ταιριάζει στην πόλη του πολιτισμού και του τουρισμού να βασιλεύει η υποκρισία, η εγκατάλειψη και η αδιαφορία. Τα πρόσωπα οφείλουν να υπηρετούν από θέση ευθύνης τον κόσμο και όχι να τον ταλαιπωρούν.