Η επόμενη φάση...

42 ολόκληρες μέρες, εξ’ αιτίας του «αόρατου εχθρού», έγινε... αόρατος και ο μπαρμπα Μήτσος, από την πλατεία του χωριού! Πού να έβγαινε ο άνθρωπος;
Καφενείο ανοιχτό δεν υπήρχε, η εκκλησία κλεισμένη! Προχτές που «έφυγε» ο γέρο–Ναπολέων, μόνος του πήγε στο μνήμα με... συνοδούς τον παπά και τη γριά του! (Υπήρχε... απαγορευτικό!)
Όλο αυτό το διάστημα, ο Μήτσος, τήρησε με... ευλαβική προσοχή, τις εντολές Χαρδαλιά! Δεν.. ξεμύτησε καθόλου...
Το ψωμί το... πετούσε ο φούρναρης στην αυλή του, για να αποφευχθεί... ο συγχρωτισμός!
Και τώρα που ξεκίνησε σταδιακά η δεύτερη φάση, τώρα γίνονται... πολλές φάσεις!
Γέμισε η πλατεία του χωριού, από... γεροντικές φωνές! Ο Μήτσος, κοτσονάτος και... ασυμπτωματικός, χαιρετάει τους φίλους του!
Πάει... η αγκωνιά σύννεφο! (Τώρα όλοι, από μακριά... κι αγαπημένοι!)
Αλληλοσυγχαίρονται... Μπράβο μας, λένε όλοι τους! Το χωριό μας, δεν είχε κανένα κρούσμα!
Το μόνο που φοβούνται, είναι πως κάποια ΜΚΟ, στα κλεφτά, αυτές τις μέρες, έφερε κοντά στο χωριό, λίγους μετανάστες, δημιουργώντας μία μικρή δομή, χωρίς... υποδομή! (Έτσι δουλεύουν οι ΜΚΟ, στη ζούλα!)
Να το προσέξουμε το θέμα, είπαν όλοι τους. Να «κρατήσουμε αποστάσεις», για να μην... τους κολλήσουμε τους ανθρώπους, αν τυχόν είμαστε φορείς του ιού!
Γιατί μετά θα έχουμε ιχνηλάτιση, θερμομετρήσεις και καραντίνα!
Και εμείς, τηρούμε όλα τα μέτρα, για να πάμε γρήγορα στην τρίτη φάση, στην... απελευθέρωση και στην κανονικότητα!
Και να έχουμε «χαιρετούρες» κανονικές, χωρίς γάντια και μάσκες!
Προχτές που χαιρέτησα με... τον αγκώνα, είπα: γειά σου Θύμιο, ενώ ήταν... ο Στέλλιος!
Τις προάλλες, ένας... από τη «δομή», που είδε το χαιρετισμό μας, με τον αγκώνα, παραξενεύτηκε και μου είπε, τι κάνεις εκεί; Τι να του απαντήσω;
Κάνω... κεφαλοκλείδωμα στον ιό!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.