Όχι άλλες άδειες βιτρίνες στην οδό Ανεξαρτησίας!

Ήτανε κάποτε ο ομφαλός της πόλης. Κι’ όταν η «ενδοχώρα» κατέβαινε στα Γιάννενα για ψώνια γέμιζε η Ανεξαρτησίας με κόσμο, τα μαγαζιά με κίνηση και οι παράδρομοί της με ζωή. (Α. Μαλάμη) Κι ήρθανε χρόνια δύστυχα και το παλιό παζάρι έχασε την δύναμή του.
 Έρημη και θλιβερή η Ανεξαρτησία μας σήμερα, με ένα δρόμο φρικτό, με ένα αποτυχημένο λιθόστρωτο, κλειστά μαγαζιά και πάνω απ’αυτά ερειπωμένα παλιά αρχοντικά. Μια εικόνα ερήμωσης με κάποια μαγαζιά που επιμένουν να υπάρχουν, εξαντλημένα από έναν αγώνα άπελπι.„(Α. Μαλάμη ) 
Λανθασμένες συμφεροκεντρικές επιλογές μετέφεραν αρχικά το κέντρο βάρους της μικρής γιαννιώτικης αγοράς από την παλιά πόλη στον περίγυρο της Χαριλάου Τρικούπη. Γεγονός που σημαδεύτηκε αργότερα από την επιβολή μιας λανθασμένης δημοσιονομικής εξυγίανσης στη χώρας μας, με δομικές μεταρρυθμίσεις και εσωτερική υποτίμηση, παραβλέποντας την παραλληλότητα μιας προληπτικής επενδυτικής πολιτικής, που θα μπορούσε να εξασθενίσει τους κραδασμούς της δημοσιονομικής εξυγίανσης και την αύξηση του χρέους. 
Κουτσουρεμένοι μισθοί, ημερομίσθια και συντάξεις, μαζί και ο πρόσθετος φόβος ανεργίας περιόρισαν την ενεργό ζήτηση σε σημείο που τυχόν επιστροφή στο παλιό παζάρι της πόλης, να φαίνεται σχεδόν αδύνατη! Και όμως η Ανεξαρτησίας έχει μια ιδιαίτερη δυναμική και είναι καιρός να αναζητηθεί στην ιστορία της, στην παραδοσιακή της αρχιτεκτονική, στο είδος και στην παράθεση της σειράς των μαγαζιών της στην μεγάλη έκταση που την διακρίνει. Με βασικό κορμό την Ανεξαρτησίας και τα παρακλάδια των γειτονικών δρόμων, η δημιουργία ενός φοίνικα  πρασίνου καθιστά το κέντρο της πόλης μαγνητικό πεδίο έλξης της ανθρώπινης παρουσίας. Ένα περιπατητικό πλεονέκτημα, εμπλουτισμένο με κίνηση και την επιθυμία εκπλήρωσης των καταναλωτικών επιθυμιών του επισκέπτη. Σε μιά εποχή που ο πολιτισμός καταδικάζει τον άνθρωπο σε μια επικίνδυνη ακινησία, είναι  καθήκον της Γιαννιώτικης Δημοτικής Αρχής και ιδιαίτερα του γιατρού Δημάρχου να επιβάλλει στους σχεδιασμούς τους, τον συνδιασμό νέων οικονομικών ιδεών με  στοχεία υγείας των πολιτών. 
Είναι γνωστό ότι το εμπόριο ακολουθεί τον άνθρωπο με τις ανάγκες του και όχι ο άνθρωπος το εμπόριο. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο αγοραστής αλλά και επισκέπτης, που θα θελήσει μεν να ψωνίσει αλλά και να περάσει τον χρόνο του ευχάριστα σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα προσεγμένο με αντιολισθητικά πλακοστρωμένο πεζόδρομο, με πράσινες λουλουδιασμένες νησίδες και αυστηρή απαγόρευση οποιασδήποτε ηχορύπανσης και μηχανοκίνησης. Ησυχία και σημεία συνάντησης με φίλους και γνωστούς, καφέ ή γλυκό και κάποια μικρά μαγειρία με γιαννιώτικες σπεσιαλιτέ είναι ζωντανά σημεία κοινωνικότητας που θα πρέπει να προσφέρονται, παράλληλα με το έργο της προσφοράς ειδών ιματισμού και υπόδυσης. Η παράλληλη δυνατότητα επίσκεψης μιας μικρής αλλά ενδιαφέρουσας γκαλερί, είναι επίσης ένα σημείο που ενδιαφέρει την συνάντηση. 
Σημαντική είναι η ανάγκη να γίνει η Ανεξαρτησίας ένας δρόμος ζωντανός, όπου ο άνθρωπος θα ξαναβρεί τον εαυτό του. Όπου δεν υπάρχει κίνηση, οι δρόμοι είναι άδειοι. Κι αυτό είναι μια σοβαρή αιτία προβληματισμού που αποδεικνύει ότι κάτι δεν πάει καλά. Στην Ανεξαρτησίας κρύβεται ένα τεράστιο κεφάλαιο δράσεων, που θα πρέπει να αξιοποιηθεί και να εξαπλωθεί σιγά σιγά σε όλη την έκταση της πόλης. Στόχος, η ανάδειξη της πόλης σε μιά μοντέρνα μητρόπολη, εμπλουτισμένη με στοιχεία του ορεινού πολιτισμού, μια μοντέρνα... χωριατούπολη. Πρόθεση ενός τέτοιου σκεπτικού δεν είναι η αντιπαραγωγική αντιπαράθεση, αλλά η δημιουργία ενός εργαστηρίου ιδεών με βασικές προτεραιότητες, για ανάδειξη της πόλης των Ιωαννίνων σε μια πόλη που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες του ανθρώπου για άνεση, ηρεμία, γαστρονομική γιαννιώτικη απόλαυση και ιδιαιτερότητες, που να προσελκύουν και ξένους επισκέπτες. 
* * *
Σε μια εποχή που οι οικονομικές δυνατότητες της χώρας είναι περιορισμένες, η απαίτηση για προτεραιότητες στην κατασκευή των έργων είναι ιδιαίτερα επιτακτική. Η προτεραιότητα της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης,  θα πρέπει να ξεκινάει από το κέντρο προς την περιφέρεια και όχι από την περιφέρεια προς το κέντρο. Μια εμπειρία που οδηγεί στην σύγχιση και στην δημιουργία επιπλέον προβλημάτων και είναι ανάγκη να ληφθεί υπ’ όψιν στους μελλοντικούς σχεδιασμούς της Δημοτικής Αρχής.
Επενδυτικές προτεραιότητες με προστιθέμενη αξία, που να στηρίζει την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την επανακύκλωση της καταναλωτικής δυναμικής στην οικονομία της πόλης  και όχι την απομάκρυνσή της, θα πρέπει να προτιμώνται, έναντι των κατασκευών του τσιμέντου και της ασφάλτου. Θα ήταν επιπόλαιο να ισχυριστεί κανείς, ότι ο προγραμματισμός π.χ σύνδεσης του Πανηπειρωτικού με την Λίμνη είναι λάθος. Λάθος δεν είναι. Η προτεραιότητα όμως και η σημαντική δέσμευση κεφαλαίων σε μιά επιλογή ενός έργου με μηδενική σχεδόν προστιθέμενη αξία, δεν είναι... επίκαιρη. Ιδιαίτερα σε εποχές «ισχνών αγελάδων» κάθε ευρώ του Δήμου Ιωαννιτών που επενδύεται θα πρέπει να σημαίνει για την πόλη θέσεις εργασίας, εισόδημα, ευημερία και υγεία.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΩΝΙΤΗΣ