Οι εσφαλμένες επιλογές και πράξεις οδηγούν σε καταστροφή την Παμβώτιδα!

ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ, ένα έργο που έλειπε, που έπρεπε να γίνει στην περίμετρο της Λίμνης μας, έχει γίνει πλέον έργο καταστροφής της.
Το 2003 η Περιφέρεια Ηπείρου, μετά από πολυετείς πιέσεις του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος, προκήρυξε  διαγωνισμό για την ανάθεση εκπόνησης μελέτης «Ανάπλασης-Αξιοποίησης-Προστασίας Λίμνης Παμβώτιδας». Τον Νοέμβριο 2005 υπεγράφη ΣΥΜΒΑΣΗ με την επιλεγείσα

ομάδα μελετητών, η οποία ανέλαβε την εκπόνηση σειράς μελετών, μεταξύ των οποίων και μελέτη κατασκευής πεζόδρομου – ποδηλατόδρομου στην περίμετρο της Λίμνης  στα φυσικά της όρια.
Τα ανωτέρω ο τότε Νομάρχης Ιωαννίνων κ. Καχριμάνης τα γνώριζε, πλήν όμως με μία περίεργη βιασύνη, κατά τα τέλη του 2006, χωρίς τις απαιτούμενες μελέτες και τεχνικές προδιαγραφές, ξεκίνησε την κατασκευή πεζο-ποδηλατοδρόμου επάνω στο ανάχωμα Ανατολής – Κατσικά. Το έργο έγινε με απ’ ευθείας ανάθεση, αλλά και με παράβαση των  σχετικών διατάξεων των άρθρων 8, 14 του Ν. 2971/2001. Σύμφωνα με αυτές «απαγορεύεται κάθε εργασία στην ακτή πρίν γίνει η οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίας και απαιτείται άδεια της Κτηματικής Υπηρεσίας» η οποία και δεν χορηγήθηκε.
Επίσης γνώριζε, από επιστημονικές μελέτες και από τις Δημόσιες Υπηρεσίες, ότι τα αναχώματα ήταν άχρηστα και η παρουσία τους άκρως καταστρεπτική για την Λίμνη, γι’ αυτό και μελετούνταν η απομάκρυνσή τους. Στο «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΛΙΜΝΗΣ ΠΑΜΒΩΤΙΔΑΣ», το οποίο συντάχθηκε από την  Γεν. Γραμ. Περιφέρειας (Γ΄Κ.Π.Σ.-ΠΕΠ ΗΠΕΙΡΟΥ) προς εφαρμογή του, κυρίως από την Νομαρχία, η απομάκρυνση των αναχωμάτων αναφέρεται, ως το σημαντικότερο από τα μέτρα διαχείρισης της Παμβώτιδας. Την απομάκρυνση των αναχωμάτων ζητούσαν τότε ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης, το Τ.Ε.Ε.- ΤΗ , η Επιστημονική Κοινότητα των Ιωαννίνων, ο Γιαννιώτικος Τύπος και οι Πολίτες των Ιωαννίνων.
Όταν τον Ιούλιο του 2006  επισκεφτήκαμε και  ζητήσαμε, ως Σύλλογος,  από τον κ. Καχριμάνη να περιμένει την μελέτη της ΣΥΜΒΑΣΗΣ,  η απάντηση του ήταν: «Εσείς καλά τα λέτε, αλλά εγώ θα κάνω αυτό που νομίζω». Με αυτό το πνεύμα και την εμμονή του, τα  αναχώματα παραμένουν μέχρι σήμερα και δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, οδηγούν την Παμβώτιδα στην καταστροφή.
Με πείσμα δημιούργησε και δημιουργεί καταστάσεις στήριξης της μονιμότητας των αναχωμάτων:
1) Με γραπτή εντολή του υποχρέωσε  τους μελετητές της ΣΥΜΒΑΣΗΣ να τροποποιήσουν  την μελέτη τους, ώστε ο Πεζο-ποδηλατόδρομος να διέρχεται επάνω στο ανάχωμα Αμφιθέας και όχι από τα παραλίμνια όρια του Οικισμού, που είχαν καθορίσει στη μελέτη τους. Με την αρχική θέση του ποδηλατόδρομου είχαν συμφωνήσει ο Δήμος Ιωαννιτών, ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης και άλλοι Φορείς.
2) Με την δημιουργία του δήθεν εφεδρικού στίβου θαλασσίου σκί στο ανάχωμα Αμφιθέας, καταστρέφοντας τον αξιόλογο υγροβιότοπο της Παμβώτιδας και το υγιές κομμάτι του με τον καλαμιώνα, παραβαίνοντας όλους τους Νόμους και Οδηγίες της Ε.Ε. προστασίας των υγροβιοτόπων.
3) Με την παρέμβασή του στο Σ.τ.Ε., με την οποία ζητούσε από το Δικαστήριο  την νομιμοποίηση της αποφάσεως της Επιτροπής Αιγιαλού και Παραλίας με  την οποία αυτή είχε οριοθετήσει τη Λίμνη μέχρι τα αναχώματα και όχι μέχρι τα φυσικά  της όρια, γνωρίζοντας τις τραγικές για την Παμβώτιδα συνέπειες μιάς τέτοιας απόφασης.
4) Με την άρνησή του να δεχθεί απομάκρυνση ακόμη και του μικρού τμήματος των 500 μέτρων του αναχώματος Αμφιθέας, που θα αποκαθιστούσε  μέρος της επικοινωνίας  της Λίμνης με τις πηγές, (από το τέλος του στίβου θαλασσίου σκί μέχρι την Ντραμπάτοβα).
5) Με την ανάθεσή του, ως Περιφέρεια Ηπείρου  νέας μελέτης, με τίτλο «Μελέτη Ροής Υδάτων στο ανάχωμα Αμφιθέας 2018 για τον εμπλουτισμό της Παμβώτιδας από τις πηγές»,  μετά την απόρριψη της αρχικής πρότασής του για θραύση του αναχώματος  Αμφιθέας σε τρία σημεία. Σ’ αυτήν  μελετάται η επόμενη πρόταση η οποία αφορά στην μεταφορά των υδάτων των πηγών με αγωγό (σωλήνα)  ή Τάφρο μήκους 1.700 μ. από τις πηγές Σεντινίκου,  με κατάληξη στο ανάχωμα  πλησίον  της Ντραμπάτοβας. Μία πρόταση αστεία, που δείχνει το μέγεθος του παραλογισμού, εκθέτοντας  μία Δημόσια Αρχή για να κρατήσουν το ανάχωμα.
Με την λογική αυτή σίγουρα η επόμενη μελέτη τους θα αφορά στη μεταφορά των υδάτων των πηγών με…υδροφόρες!
Δυστυχώς, η κατάσταση έχει φτάσει σε αδιέξοδο και η Παμβώτιδα, ένα αξιοθαύμαστο δημιούργημα της Φύσης, μετατράπηκε από τα αναχώματα σε ένα ακέφαλο και ακρωτηριασμένο σώμα, στερημένο από πηγές ζωής (πηγές Αμφιθέας, υγροβιότοπος Ανατολής – Κατσικά) οδηγείται σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Η μεγάλη τραγωδία  της Παμβώτιδας είναι ότι πληρώνει το τίμημα  μιάς σειράς αυθαιρεσιών, εσφαλμένων και καταστροφικών ενεργειών, ενός ατόμου με διοικητική εξουσία, αλλά και της αδράνειας (με εξαίρεση το Τ.Ε.Ε/Τ.Η.) μιάς ολόκληρης κοινωνίας και των Δημοτικών Αρχών, πολιτιστικά  υποβαθμισμένων, που δεν έσπευσαν, ως όφειλαν, να προστατέψουν την φυσική τους κληρονομιά. 
***
Αρκετά πιά! Ο κ. Καχριμάνης δημιούργησε χωρίς λόγο ένα τεράστιο πρόβλημα. Δαπάνησε χρήματα των φορολογουμένων σε αχρείαστες μελέτες με σκοπό την μονιμότητα των αναχωμάτων, που δεν οδηγεί πουθενά! Επιτέλους, είναι καιρός να δεί την πραγματικότητα και να κατανοήσει ότι τα αναχώματα δεν έχουν πλέον λόγο υπάρξεως και τυχόν μονιμότητά τους θα οδηγήσει την Λίμνη μας στο θάνατο. Να δεί και να κατανοήσει ότι οι παραπάνω ενέργειές του επισκιάζουν το οποιοδήποτε άλλο έργο του. Να αναλάβει δράση για αποκατάσταση της Παμβώτιδας με όραμα την εικόνα της Λίμνης πρίν από τα αναχώματα. Θα είναι μια πράξη αγάπης και σεβασμού στο περιβάλλον και τα Γιάννενα.
Στη ζωή και στην πολιτική είναι σημαντικό να διορθώνουμε τα λάθη μας. 
Αν ΟΧΙ, που το απεύχομαι, αυτό θα σημαίνει  ότι για τον Περιφερειάρχη, η τύχη της όμορφης και ιστορικής Λίμνης μας έχει μικρότερη σημασία από τα αναχώματα!
Η μονιμότητα των οποίων, πέραν της ικανοποίησης της εσφαλμένης επιλογής του, θα εξυπηρετήσει ενδεχομένως κάποια συμφέροντα καταπατητών και κάποιων άλλων, οι οποίοι  επιδιώκουν την οικοπεδοποίηση των υγροβιοτόπων.
Ας μην ξεχνά όμως ότι τίποτα δεν θα μπορέσει να τον απαλλάξει από τις ευθύνες και την κατακραυγή του κόσμου για την καταστροφή της Λίμνης Παμβώτιδας, η οποία θα τον ακολουθεί σ’ όλη του την ζωή.