Το ξέσπασμα…

• Το ότι θα… «πλακωνόμουν» με το μπατζανάκη μου, χρονιάρες μέρες, δεν το περίμενα! Ήρθε με τη γυναίκα του απ’ την Αθήνα στο χωριό για τις γιορτές. Και καθώς τα δικά μου παιδιά δεν ήρθαν από τη Γερμανία και ούτε τα δικά του από… την Αυστραλία, ανταμώσαμε στο χωριό να γιορτάσουμε μαζί Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά!
Τα Χριστούγεννα καλά περάσαμε. Με μπόλικες… τσιπουρομαχίες και ευτυχώς χωρίς πολιτικές… αψιμαχίες! (Μας χωρίζει… ιδεολογικό χάσμα!).
Την Πρωτοχρονιά όμως το μεσημέρι έγινε το κακό… Στο γιορτινό τραπέζι καθίσαμε με τις γυναίκες να φάμε και να πιούμε. Κάναμε τις σχετικές… προπόσεις, πάρα πολλές προπόσεις! Μέχρι που η γυναίκα του, του είπε: Άντρα μου, πρόσεχε… μη μπουκώσεις!
Και ενώ στο σπίτι μου θα έπρεπε να είμαι εγώ ο αρχηγός (δηλαδή… η γυναίκα μου!), τον ρόλο αυτόν τον ανέλαβε ο μπατζανάκης μου!
Πήρε μόνος του το τηλεκοντρόλ και άνοιξε την τηλεόραση. Ξεκίνησε από το κρατικό κανάλι. Εκείνη την ώρα… είχε κλασική μουσική, έπαιζε Γιόχαν Στράους!
Παίρνω εγώ το τηλεκοντρόλ και αλλάζω κανάλι, βάζοντας το τοπικό, όπου… βούιζε το κλαρίνο!
- Τι κάνεις εκεί, μου λέει ο… Αθηναίος μπατζανάκης! Δεν έχεις καθόλου μουσική παιδεία;
- Δεν ξέρω τι μου λες για την… παιδεία! Εγώ ξέρω πως τα παιδιά μας είναι στη Γερμανία και την Αυστραλία! Κι εμένα το κλαρίνο μου τα θυμίζει…
Και ο μπατζανάκης, έγινε γρήγορα… κάτοχος του τηλεκοντρόλ και γύρισε στον Γιόχαν Στράους! (Και αναρωτήθηκα: Αυτός, πριν την Αθήνα, πρόβατα φύλαγε στο χωριό, πότε μου έγινε… κλασικός;).
- Εμάς μας αρέσει το κλαρίνο, του είπα και ξαναάλλαξα κανάλι!
Αγρίεψε ο μπατζανάκης, πιαστήκαμε στα χέρια και οι γυναίκες μας έκαναν τους διαιτητές! Με αποκάλεσε… αγροίκο, αμόρφωτο και μουσικά απαίδευτο!
Μας είπε με καμάρι πως στην τελευταία εκδρομή με τη γυναίκα του στην Ιταλία παρακολούθησε κλασική μουσική στη… Σκάλα του Μιλάνου! (Απέκρυψε όμως το γεγονός πως η γυναίκα του στην Αθήνα καθαρίζει… τη σκάλα της πολυκατοικίς, ενώ η δική μου… είναι κυρία στο χωριό!).
Ο διαπληκτισμός μας σταμάτησε όταν τηλεφώνησαν τα παιδιά του από την Αυστραλία και ειπώθηκαν οι ευχές για καλή χρονιά! Και τότε ο μπατζανάκης μου, ακούγοντας τις ευχές των παιδιών του, σε… συνδυασμό με τον ήχο του κλαρίνου και το τραγούδι της ξενιτιάς, δάκρυσε και ξέσπασε σε λυγμούς… 

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.