Επιτεύγματα και προκλήσεις!

- Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Διανύουμε την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Κι αν η προηγούμενη δεκαετία ήταν για τη χώρα μας περίοδος δοκιμασίας απροσδόκητης για τους περισσότερους και δεινής για όλους, η νέα φαίνεται πως μπορεί να εξελιχθεί πολύ καλύτερα συνδυάζοντας την έξοδο από την περιπέτεια με την κατάκτηση μιας εδραίας προκοπής, που δεν θα είναι τόσο ευάλωτη στο έλεος κάποιας μελλοντικής κρίσης οπουδήποτε συμβεί αυτή.

«Ο κόσμος εις αυτά τα 25 χρόνια έγινε πολύ μικρότερος από άλλοτε, αι αποστάσεις και τα τείχη που εχώριζαν τα έθνη δεν εξησφάλιζαν πλέον την απομόνωσιν τους. Το κάθε συμβάν εις την μακρινήν Ασίαν, εις την Αμερικανικήν ήπειρον ή τα κράτη της Ευρώπης είχε τον αντίκτυπόν του παντού. Και εις την Ελλάδα», γράφει ο ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, το 1955 παρακαλώ, στην εισαγωγή του ιστορικού έργου του «Χρονικόν της Τραπέζης της Ελλάδος». Και αν το 1955 υπήρχε αντίληψη της αλληλεπίδρασης των φαινομένων παγκοσμίως, σήμερα τι να πούμε;
Η χώρα μας αντικρύζει το 2020 με βάσιμη αισιοδοξία, εν σχέσει με εκείνους τους παράγοντες που τα προηγούμενα χρόνια την είχαν οδηγήσει στην παρατεταμένη κρίση. Η οικονομία προχωρεί καλά. Αναμένουμε αύξηση του εθνικού προϊόντος κατά 2,8%, και 100.000 λιγότερους ανέργους μέσα στο επόμενο έτος. Το ΑΕΠ πλησιάζει κατά πολύ τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ πηγές αναστάτωσης της οικονομίας όπως η ΔΕΗ, οι Τράπεζες, το Ασφαλιστικό μπαίνουν σε γερές ράγες νέας σωστής πορείας. 
Το πολιτικό περιβάλλον δεν εγκυμονεί αστάθεια. Έχουμε Κυβέρνηση με σταθερή πλειοψηφία, νέο Σύνταγμα που δεν περιλαμβάνει στις διατάξεις του τη δυνατότητα καταχρηστικής πρόκλησης πολιτικής κρίσης, αλλά που εξασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα. Στον ευρωπαϊκό περίγυρο όλοι οι συντελεστές έχουν νωπή εντολή και χρόνο μπροστά τους. Νέο Ευρωκοινοβούλιο, νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, νέο Συμβούλιο, νέα διοίκηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. 
Και σε όλα αυτά έρχεται ως επιβεβαίωση η πρόσφατη έκθεση της πάντα σοβαρής και συγκρατημένης Τράπεζας της Ελλάδος που μας λέει πως «η Ελληνική οικονομία συνεχίζει να ανακάμπτει παρά την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας. Οι δείκτες οικονομικού κλίματος και προσδοκιών έχουν βελτιωθεί σημαντικά και υποδηλώνουν συνέχιση της αναπτυξιακής δυναμικής. Καταγράφονται θετικές εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα με αύξηση των καταθέσεων και βελτίωση των συνθηκών χρηματοδότηση των τραπεζών... Η αποφασιστική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που ψηφίστηκαν και η διεύρυνση του πεδίου των μεταρρυθμίσεων ώστε αυτό να συμπεριλάβει την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, τη διευθέτηση των δικαιωμάτων χρήσης γης, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του Δημόσιου Τομέα, και τη ριζικη αντιμετώπιση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων θα βοηθήσουν να αντισταθμιστούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας... Ταυτόχρονα καταγράφονται ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά μηνύματα όπως η ανοδος της αγοράς ακινήτων, η συνεχιζόμενη ανάκαμψη της αγοράς εργασίας και η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, η σημαντική αύξηση των επενδύσεων, η αύξηση της αποταμίευσης και χρηματοδότησης των επιχειρήσεων από τις τράπεζες και τις κεφαλαιαγορές, καθώς και η ανοδική πορεία εσόδων από τον τουρισμό τα τελευταία έτη... Η πορεία των δεικτών οικονομικού κλίματος το γ’ τρίμηνο του 2019 αντανακλά την αυξημένη εμπιστοσύνη στις προοπτικές της οικονομίας».
Είναι λοιπόν η κατάσταση εν όψει του 2020 ειδυλλιακή; Προφανώς όχι. Και πρωτίστως όχι γιατί καλούμαστε ως έθνος το 2020 να αντιληφθούμε πλήρως και να αντιμετωπίσουμε τον παροξυσμό μιας προκλητικής κατά της χώρας μας συμπεριφοράς της Τουρκίας. Από το 1973, οπότε και η Τουρκία άρθρωσε τον αναθεωρητισμό της έναντι της Ελλάδος μέχρι σήμερα έχουν περάσει 46 χρόνια. Αυτή τη φορά το σκηνικό της πρόκλησης έχει διευρυνθεί αφάνταστα, περιλαμβάνει όλη την ανατολική Μεσόγειο, αγνοώντας στοιχειώδη δικαιώματα της Ελλάδος που προστατεύει το δίκαιο της θάλασσας. 
Η εξομάλυνση των σχέσεών μας με την Τουρκία είναι κρίσιμος παράγων για τη γαλήνη και την πρόοδο της χώρας μας. Και δεν είναι νοητό, τώρα που με τόσες θυσίες του ελληνικού λαού φτάσαμε στην έξοδο από την κρίση να υπονομεύεται αυτή η πορεία από συνθήκες γεωπολιτικής αστάθειας που επιδιώκει να προξενήσει η «αυτοκρατορική» γείτων.
Ήδη η εξωτερική μας πολιτική περικύκλωσε το τουρκικό εξάνθημα προκλητικότητας με συνθήκες διεθνούς αποδοκιμασίας και καταδίκης. Η Τουρκία δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα πλέον, απειλεί και αμφισβητεί ευρύτερα συμφέροντα και δικαιώματα στην περιοχή.
Το 2020 μπαίνει αισιόδοξα για το μέτωπο της οικονομίας και με προκλήσεις για το μέτωπο των ελληνο-τουρκικών σχέσεων. Μόνο που στο τελευταίο έχουμε δίπλα μας όχι μόνο το διεθνές δίκαιο, όχι μόνο την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και ένα σύνολο χωρών και διεθνών παραγόντων που δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν εκβιαστικά ένα ρόλο της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο ευρύτερο από ό,τι της αναλογεί και από ό,τι προφανώς δικαιούται. Η τελευταία κρίση από την οποία οφείλουμε να εξέλθουμε είναι η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας. Το 2020 και μάλιστα οι πρώτοι μήνες του μπορεί να είναι καθοριστικοί για αυτό.
***
Η χώρα μας απέδειξε πως κατάφερε να διεκδικήσει και να κατοχυρώσει μια νέα πορεία της προς το μέλλον. Με όρους ευρωπαϊκούς. Με νέα κανονικότητα. Με όρους διατηρήσιμης προκοπής, γαλήνης στο εσωτερικό, και ασφάλεια στα σύνορά της παραμένοντας και ασπίδα ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή. Η Ελλάδα δοκιμάστηκε πολύ, πληγώθηκε πολύ, αλλά κατάφερε και να δρομολογήσει και να πιστέψει τα παραπάνω. Είναι τώρα καιρός φαίνεται να το αντιληφθεί και η Τουρκία.