Η καταιγίδα έρχεται και η ελπίδα φεύγει…

on .

Στο παρελθόν, ημέρες κενόδοξης αριστεράς, σε σχετικό άρθρο είχαμε επισημάνει πως τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας ήταν δύο, η παρατεταμένη πνευματική κρίση και η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Σήμερα, παρότι υπήρξε η επιβεβλημένη αλλαγή στην πολιτική σκυτάλη, τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται, ενώ ταυτόχρονα δεν παρατηρείται καμία απολύτως πρόθεση αντιμετώπισης τους. Το χειρότερο είναι πως οι τωρινοί κεντροδεξιοί εξουσιαστές συνεχίζουν την τακτική των προηγούμενων, δηλαδή δώστε θεάματα στον λαό και «σανό στα ζωντανά…». Τα όποια βήματα γίνονται για την επιστροφή στην κανονικότητα, δεν επαρκούν. Εδώ που φτάσαμε χρειάζονται άλματα, εάν θέλουμε να προλάβουμε τις εξελίξεις. Η χιονοστιβάδα ξεκίνησε και εμείς οι άμοιροι αντί να τρέξουμε, βγάζουμε selfies.
Η πνευματική σκέψη τελεί υπό σύγχυση, η ορθολογική κρίση αναζητεί διακαώς τον προσανατολισμό της και η εθνική – κοινωνική υπευθυνότητα βρίσκεται εγκλωβισμένη στις σύγχρονες συμπληγάδες πέτρες των ιδιοτελών συμφερόντων. Οι άλλοτε μπροστάρηδες στους πολυάριθμους εθνικούς αγώνες του λαού μας πνευματικοί ηγέτες, στις μέρες μας έχουν υποστείλει προκλητικά την σημαία του καθήκοντος και διάγουν περίοδο παρατεταμένης σιωπής, ένοχης σιωπής.
Παράλληλα, το προσφυγικό - μεταναστευτικό έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις που καθιστούν πλέον απρόβλεπτες τις επιπτώσεις τόσο για τις τοπικές κοινωνίες όπου διαμένουν όσο και για τη χώρα ολάκερη. Το χειρότερο δε είναι πως τα θεσμοθετημένα πολιτικά εξουσιαστικά όργανα εξακολουθούν να μη κατανοούν την σοβαρότητα του θέματος. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η υπέρμετρη προχειρότητα με την οποία το αντιμετωπίζουν, καθώς την διαχείριση την έχουν αφήσει στις διάφορες ανεξέλεγκτες οργανώσεις που έρχονται από το πουθενά και φυσικά υπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα.
Εκτός βέβαια αν όλα γίνονται με την ανοχή των εξουσιαστών μας και κατ’ εφαρμογή κάποιων σκοτεινών σχεδίων που χρησιμοποιούν ανθρώπινα ναυάγια για να αλλοιώσουν πληθυσμούς, να υποτάξουν εθνικές συνειδήσεις και να επιβάλλουν μια νέα τάξη πραγμάτων. Θαρρώ πως πολυπολιτισμική κοινωνία την ονομάζουν οι ανόητοι, όπου η δημοκρατία, η ελευθερία, η ανθρωπιά, η ορθοδοξία και ο πολιτισμός θα τελούν υπό αμφισβήτηση και φυσικά η κοινωνία θα βρίσκεται σε συνεχή σύγχυση.
Όμως, για να μην αδικήσουμε κανένα, πριν αναφέρουμε οτιδήποτε άλλο, ας δούμε πώς έχουν σήμερα τα πράγματα γύρω από το προσφυγικό – λαθρομεταναστευτικό. Από το σύνολο των αλλοδαπών που εισέρχονται σήμερα στη χώρα μας μόνο το 20% περίπου προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές και κατά συνέπεια είναι πρόσφυγες, το υπόλοιπο 80% προέρχονται από άλλες χώρες, για άλλους λόγους κυρίως οικονομικούς και επειδή εισέρχονται παράνομα είναι λαθρομετανάστες.
Όσοι εισέρχονται στην χώρα μας, συχνά και με τη συνδρομή του Ελληνικού Λιμενικού, απαγορεύεται η προώθηση τους προς χώρες του βορρά. Η FRONTEX που είναι εγκαταστημένη στη χώρα μας, έχει ως κύριο σκοπό να εμποδίσει την φυγή των μεταναστών προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι να εμποδίσει την είσοδο αυτών στην χώρα μας. Η αυτονόητη διαδικασία του διαχωρισμού των πραγματικών προσφύγων από τους παράνομους μετανάστες κωλυσιεργεί χαρακτηριστικά, τι στιγμή που θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα. Η προβλεπόμενη διαδικασία της επαναπροώθησης των παράνομων μεταναστών στη χώρα εισόδου, δηλαδή στην Τουρκία, δεν υιοθετείται, αφού κατά την τελευταία διετία επαναπροωθηθήκαν μόλις 1800 άτομα περίπου.
Η Τουρκία όχι μόνο δεν τηρεί τις ισχύουσες συμφωνίες που την δεσμεύουν να εμποδίσει την έξοδο αυτών προς την Ευρώπη, αλλά αντιθέτως τους χρησιμοποιεί συχνά – πυκνά ως μοχλό πίεσης για την προώθηση άλλων αιγαιοπελαγίτικων συμφερόντων, ακολουθώντας την τακτική του φράγματος. Η μεταφορά δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στην ενδοχώρα, δεν λύνει το πρόβλημα, απλά το μεταθέτει και το εδραιώνει, αφού όσο περισσότερο απομακρύνονται από την πύλη εισόδου τόσο δυσκολότερο θα επαναπροωθηθούν.
Η πολυπολιτισμική κοινωνία που ευαγγελίζονται ορισμένοι ψευτοιδεολόγοι, δεν είναι τίποτα άλλο από τη μετατροπή της σε μουσουλμανική κοινωνία καθώς οι μουσουλμάνοι πουθενά στον κόσμο δεν έχουν ενσωματωθεί σε τοπικές κοινωνίες. Μαθημένοι σε αυταρχικές και καταπιεστικές κοινωνίες, όπου η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα και τα ατομικά δικαιώματα είναι άγνωστα, με τον ερχομό τους στην χώρα μας νιώθουν απελευθερωμένοι και διεκδικούν δικαιώματα που ούτε στον ύπνο τους δεν είχαν ονειρευτεί. Μάλιστα, εκμεταλλεύοντας την ανοχή μας και το προκλητικά χαλαρό νομοθετικό πλαίσιο, προβάλλουν συχνά ένα επιθετικό πρόσωπο, καταλαμβάνουν εθνικές οδούς, βάζουν φωτιές, επιτίθενται σε αστυνομικούς και πολίτες, προβαίνουν σε κλοπές και δολιοφθορές, προσβάλλουν και βεβηλώνουν εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα, επιδίδονται σε βιαιότητες και απειλούν με απέραντο θράσος. Φυσικά υπάρχουν ανάμεσα τους και πολλοί φιλήσυχοι που δεν συμμερίζονται παραβατικές πρακτικές και σέβονται τη χώρα και τους πολίτες της που τους φιλοξενούν.
Επιπλέον, οι διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις που δρουν ανεξέλεγκτα, έχοντας στη διάθεσή τους τεράστια ποσά που αντλούν από άγνωστες πηγές, κατάφεραν να γίνουν οι βασικοί ρυθμιστές του όλου θέματος – προβλήματος. Οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν επωμιστεί το τεράστιο κόστος προκειμένου να τους παρέχεται δωρεάν τροφή, στέγη, εκπαίδευση, νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τέλος, από ορισμένους ψευτοιδεολόγους μπαίνουν ταμπέλες του τύπου «ρατσιστής», «ακροδεξιός», «φασίστας», «ξενοφοβικός» κ.τ.λ. σε όποιον τολμά να εκφράσει την ανησυχία του για την κατάσταση, την διαφωνία του για τον χειρισμό και τον προβληματισμό του για το άμεσο μέλλον.
Ύστερα από όλα αυτά, θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη υπευθυνότητα από τους τωρινούς πολιτικούς εξουσιαστές, συντεταγμένη εθνική στάση και φυσικά ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και χωρίς την χάραξη εθνικής στρατηγικής, οι συνέπειες για την χώρα μας θα είναι τραγικές. Μη τρέφουμε αυταπάτες, εάν δεν πάρουμε εγκαίρως τις σωστές αποφάσεις, εάν δεν θέσουμε τα όρια μας και εάν δεν ορθώσουμε το ανάστημά μας, το αύριο θα είναι ζοφερό. Τα μηνύματα στέλνονται καθημερινά από το σύνολο των τοπικών κοινωνιών όπου διαμένουν πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, οι αποδέκτες οφείλουν επιτέλους να τα λάβουν σοβαρά υπόψη.
Το γεγονός ότι, μέχρι τώρα οι Έλληνες έδειξαν τεράστια αντοχή και ανοχή, περισσότερη από κάθε άλλο λαό, αυτό οφείλεται στην παιδεία, τον πολιτισμό και στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Όμως αυτή η ανώτερη στάση δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, διότι επειδή στηρίζεται στον σεβασμό των εθνικών αρχών, αξιών και συμβόλων, αναπάσα στιγμή μπορεί να γίνει ο εκτροχιασμός εάν οι εμπλεκόμενοι - μεταφερόμενοι δεν δείξουν την πρέπουσα συμπεριφορά. Οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες, η ένταση του ανέμου συνεχώς αυξάνει, η θάλασσα αγριεύει και οι πιθανότητες ενός «ατυχήματος» είναι δυστυχώς ορατές.
Η κοινή λογική διδάσκει πως ουδέποτε έφταιξε το μπαρούτι και η φωτιά, αλλά εκείνος που τα αντάμωσε. Είναι μέγα σφάλμα να θεωρούμε δεδομένο πως ο γιαλός είναι στραβός. Αντιθέτως, δεδομένο και υπαρκτό, για όλες τις κατευθύνσεις είναι το πρόβλημα των κατευθυνόμενων και ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών. Τα μαύρα σύννεφα καθημερινά καλύπτουν τον γαλάζιο ουρανό μας, η καταιγίδα έρχεται, η ελπίδα φεύγει και εμείς τι περιμένουμε; Καιρός είναι λοιπόν ορισμένοι να απεγκλωβίσουν τη σκέψη τους από την ιδεοληπτική ελαφρότητα, να ελευθερωθούν από τα δεσμά του λαϊκισμού και να δουν τα πράγματα πιο καθαρά. Η τακτική φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών που δεν συμφωνούν με τις προκλητικές τετελεσμένες μονομερείς πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες επηρεάζουν και διαταράσσουν τόσο την καθημερινότητα όσο και το μέλλον τους, είναι άκρως φασιστική και επικίνδυνη.
Τέλος, ας μη ξεχνάμε πως ο φάρος έχει αξία για τα καράβια μόνο την νύχτα και εφόσον είναι αναμμένος, σε κάθε άλλη περίπτωση είναι άχρηστος. Με το ίδιο λοιπόν σκεπτικό, ο κάθε πολιτικός – από το μετερίζι του - είναι χρήσιμος μόνο όταν με γνώμονα πάντα το εθνικό συμφέρον, στο σωστό χρόνο πράττει το ορθό χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς, όταν πρωτίστως σέβεται τον λαό του και δεν τον εξισώνει με άλλους, παρασυρόμενος από ρηχές ιδεοληψίες και φυσικά, όταν τιμά το ιερό αίμα των ηρώων μας που χύθηκε προκειμένου η γαλανόλευκη και ο σταυρός να στέκονται περήφανα και για πάντα ψηλά. Πάντως, ο ανεπανάληπτος – μέγας Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας είχε πει: «Η ιστορία και το μέλλον της Ελλάδος στηρίζονται πάνω σε τρεις λέξης: Θρησκεία, Ελευθερία και Πατρίς».
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΟΔΟΥΛΟΣ