Ας ειπωθεί κάτι και για το περιβάλλον!

• Στις παρέες και τα οικογενειακά τραπέζια, τα τελευταία χρόνια, η κλιματική αλλαγή κι η προστασία του περιβάλλοντος συζητούνται όλο και πιο έντονα. Η κατανάλωση κρέατος, τα αεροπορικά ταξίδια που επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με ρύπους, η κυκλοφορία με συμβατικά αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, απασχολούν έντονα.
Λίγo - πολύ όλοι έχουμε την πρόθεση να κάνουμε κάτι καλό και ολοένα περισσότεροι δηλώνουν έτοιμοι να συμβάλουν ακόμη και με οικονομικά μέσα. Η πράξη όμως συχνά διαψεύδει τις ομολογουμένως καλές προθέσεις. Ξανατρώμε κρέας, ταξιδεύουμε με αεροπλάνα, χρησιμοποιούμε ξανά το αυτοκίνητο ακόμη και για μικρές αποστάσεις. Ενδεχομένως αυτή η ανακολουθία μεταξύ πρακτικής εφαρμογής και βασικών αρχών της οικολογικής συνείδησης οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος σε όλη την οικουμένη που να μην έχει καταλάβει πως ο κόσμος του δεν είναι ίδιος με τον κόσμο που παρέλαβε από τους γονείς του, κι εκείνοι από τους δικούς τους γονείς. Και τηλεόραση να μην έχει, και στο Διαδίκτυο να μην συχνάζει ή να μην γνωρίζει καν την ύπαρξή του, του αρκούν όσα βλέπουν τα μάτια του: Το νερό σε ποτάμια και λίμνες λιγοστεύει, πηγές αρχέγονες σβήνουν, οι ψαριές φτωχαίνουν, τα τετράποδα και τα φτερωτά μειώνονται, οι εποχές χάνουν τα όριά τους, δύσκολα μπορείς να πεις πια ότι είναι τέσσερις.
Στο σύγχρονο κόσμο τα πάντα γίνονται για το κέρδος, χωρίς ενδιαφέρον για τις συνέπειες, είτε χρησιμοποιώντας το περιβάλλον είτε ακόμα και τους ίδιους τους ανθρώπους.
Στην περίπτωση του περιβάλλοντος, ο καθένας σκέφτεται πώς θα κάψει τα δάση, για να χτίσει. Είτε αυτό είναι μια εξοχική κατοικία, είτε ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα ή και ολόκληροι οικισμοί. Από την καταστροφή της φύσης με τις παρεμβάσεις του ανθρώπου, συνήθως καταστρέφεται το δασικό οικοσύστημα και μετατρέπεται σε αστικό, με περισσότερη ρύπανση και λιγότερο οξυγόνο.
Συνήθως τις απομακρυσμένες δασικές περιοχές προτιμούν να τις αντικαθιστούν με μεγάλες βιομηχανίες. Φυσικά οι περισσότερες απ’ αυτές κρατούν τα κέρδη, χωρίς να σκέφτονται τη χρήση των απαραίτητων φίλτρων και του κατάλληλου εξοπλισμού, για να καταφέρουν την ελαχιστοποίηση της ρύπανσης. Επίσης φροντίζουν να χτίζουν σε κάποια ταυτοχρόνως παραθαλάσσια περιοχή, ώστε τα χημικά απόβλητα να ρίχνονται στη θάλασσα.
Ένα άλλο θέμα, που μας απασχολεί τα τελευταία χρόνια, είναι η μείωση της χλωρίδας και της πανίδας, χάρη στη δημιουργία των τούνελ και των φραγμάτων. Έτσι σταματά η αναπαραγωγή μεταξύ των ζώων και έχουμε τα γνωστά σε όλους μας ''είδη υπό εξαφάνιση''.
Κάθε χρόνο, παγκοσμίως γίνεται μια μικρή προσπάθεια για τη μείωση της υπερκατανάλωσης ρεύματος, κλείνοντας τα φώτα για μία ώρα. Ενδεικτικά στην Ελλάδα κλείσαμε τα φώτα του βράχου της Ακροπόλεως. Αυτό όμως δε λύνει το πρόβλημα, είναι απλά μια ένδειξη διαμαρτυρίας. Για ένα πιο επιθυμητό αποτέλεσμα, θα έπρεπε να ληφθούν πιο δραστικά μέτρα, όπως για παράδειγμα η αλλαγή των λαμπτήρων σε σπίτια, καταστήματα, δρόμους κ.α.
Η υπερκατανάλωση ρεύματος σε συνδυασμό με την υπερκατανάλωση καυσίμων, που ξεκινά απ' τον κάθε απλό πολίτη, ο οποίος για τις καθημερινές του ανάγκες χρησιμοποιεί ασύστολα όλες τις ηλεκτρικές συσκευές και δύο-τρία οχήματα, για τις μετακινήσεις της κάθε οικογένειας, άθελά του συμβάλλει στην καταστροφή του πλανήτη.
Ο σύγχρονος άνθρωπος διακατέχεται από τρία βασικά ελαττώματα: την αισχροκέρδεια, την υπερκατανάλωση και την αμέλεια ή αδιαφορία. Τα μεγάλα συμφέροντα των τεράστιων βιομηχανιών δεν πολεμούνται εύκολα ούτε από χώρες ούτε από κυβερνήσεις ευαισθητοποιημένων λαών. Η υπερκατανάλωση και η αμέλεια όμως των απλών πολιτών, μπορούν να νικηθούν με την ενημέρωση (γιατί πολλές φορές επικρατεί και η αμάθεια) και με την προσωπική μας προσπάθεια.
Για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας, γιατί όσο κι αν ακούγεται μοιρολατρικό όλα όσα κάνουμε και επιθυμούμε θα είναι ανώφελα χωρίς την ύπαρξή του.