Η πολιτική των υποχωρήσεων βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα!..

Πολλές φορές έχουμε διερωτηθεί, αν το Ισραήλ βρισκόταν στη θέση της Ελλάδος, πώς θα αντιδρούσε στην Τουρκική επιθετικότητα. Το ερώτημα, βέβαια, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, είναι ρητορικό. Την απάντηση την ξέρουμε όλοι. Δεν θα επέτρεπε σε κανένα να αμφισβητήσει την κυριαρχία του. Πώς θα το έκανε αυτό; Όπως το κάνει και σήμερα. Με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Με ισχυρή και συνεχώς αναπτυσσόμενη πολεμική βιομηχανία. Με τη σύναψη πανίσχυρων συμμαχιών που βασίζονται στα κοινά συμφέροντα. Με αποφασιστικότητα και όχι με φοβικά σύνδρομα, αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Θα κατέρριπτε από την πρώτη στιγμή κάθε εχθρικό αεροπλάνο που θα παραβίαζε τον εθνικό εναέριο χώρο. Θα ασκούσε όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από διεθνείς συνθήκες, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα μίλια και ο καθορισμός της ΑΟΖ. Θα υπεράσπιζε τους ομοεθνείς του με κάθε δυνατό τρόπο.
Από όσα λέμε πιο πάνω συνάγεται, κατ’ αντιπαράθεση, η ελλειμματική και αναποτελεσματική ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Για να είμαστε πιο σαφείς. Η πολιτική των Ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των γειτόνων της είναι πολιτική «χαϊδέματος» και κατευνασμού. Αυτή εφαρμόζεται έναντι των συνεχών προκλήσεων της Αλβανίας, έναντι της ψευτο-Μακεδονίας των Σλάβων, και έναντι πρωτίστως της Τουρκίας. Η αυταπάτη και η ψευδαίσθηση ότι με την τακτική των υποχωρήσεων ή της μη αντίδρασης στις επεκτατικές ενέργειες της Τουρκίας θα κρατήσουμε τον πραγματικό εχθρό μας εντός λελογισμένων ορίων συμπεριφοράς, αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ότι βλάπτει ανεπανόρθωτα τα εθνικά συμφέροντα.
Στην περίπτωση της Αλβανίας οι προκλήσεις μένουν αναπάντητες, σαν να είμαστε μια εντελώς αδύναμη χώρα. Αδυνατούμε να προστατεύσουμε αποτελεσματικά τα δικαιώματα των βορειοηπειρωτών. Στην περίπτωση των Σκοπίων, η προηγούμενη κυβέρνηση επαίρεται ότι έλυσε το πρόβλημα με την παραχώρηση των όσων ζητούσαν από χρόνια οι Σλάβοι, δηλαδή το όνομα και μαζί με αυτό όλα τα άλλα. Ο Μητσοτάκης άλλα έλεγε προεκλογικά, όταν γίνονταν τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, και άλλα τώρα ως πρωθυπουργός. Είναι σαφές ότι δεν τολμά να κάνει τίποτα, για να μην διαταράξει τις βουλήσεις και τα συμφέροντα είτε της Γερμανίας είτε των Η.Π.Α. Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις μας υπακούουν στις εντολές, χωρίς τουλάχιστον κάποια σοβαρά ανταλλάγματα.
Έναντι της Τουρκίας η Ελληνική πολιτική είναι εντελώς φοβική και ανερμάτιστη. Ξέρουμε όλοι, ποια είναι η πολιτική της. Την διακηρύσσουν καθημερινά χρόνια τώρα οι εκάστοτε ηγέτες της και τα πολιτικά κόμματα συναγωνίζονται μεταξύ τους, ποιο θα είναι περισσότερο επιθετικό έναντι της πατρίδας μας. Το πρόβλημα για εμάς είναι ότι αυτά που διακηρύσσουν, προσπαθούν και τα κάνουν πράξη. Δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Τώρα και λίγους μήνες μιλάνε για την «γαλάζια πατρίδα» και βέβαια εννοούν και το διακηρύσσουν και με σχετικούς χάρτες, για να μην μένει καμιά αμφιβολία για το περιεχόμενο που δίνουν σε αυτό, δηλαδή το μισό Αιγαίο και όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Και για να επιτύχουν τον στόχο τους χρησιμοποιούν τη στρατιωτική ισχύ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.
Από μεγάλα λόγια των πολιτικών μας χορτάσαμε! Διακηρύσσει ο Μητσοτάκης ότι η πολιτική των κανονιοφόρων που ασκεί τη Τουρκία είναι του 19ου αιώνα, δεν κάνει όμως τίποτα για να την ανακόψει. Και το ίδιο κάνει ο αλλοπρόσαλλος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Αναστασιάδης. Σύρεται σε διαπραγματεύσεις, τη στιγμή που έχει γίνει τρίτη Τουρκική εισβολή στα χωρικά ύδατα και στην ΑΟΖ της Κύπρου, καθώς και προώθηση του κατοχικού στρατού στην νεκρή ζώνη στη Λευκωσία, ενώ την ίδια στιγμή λέει ότι δεν μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση με την απειλή των όπλων. Πράξεις σε πλήρη ανισορροπία με τους λόγους.
Η δε πολιτική των Ελληνικών Κυβερνήσεων έναντι της Κύπρου συνοψίζεται στο «κάντε ότι θέλετε και αφήστε μας ήσυχους», σε αντίθεση με την Τουρκική πολιτική η οποία καθορίζει και τις εξωτερικές αλλά και τις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού. Σαν να μην έχει η Ελλάδα ζωτικά συμφέροντα στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι μάλιστα, ας μην το ξεχνούμε, εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της Κύπρου! Αφήνει την Τουρκία ανενόχλητη σε ότι κάνει. Το πολύ να καταδικάσει διά λόγων την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο. Τίποτα περισσότερο! Ισχύει δηλαδή το Καραμανλικό δόγμα, ότι η Κύπρος είναι μακριά. Και έτσι οι Τούρκοι, υπερασπιζόμενοι δήθεν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, προωθούν τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή, αφού δεν βρίσκουν καμιά απολύτως αντίσταση.
Αλλά, θα μου πείτε, εδώ δεν είναι ικανοί οι πολιτικοί μας να υπερασπιστούν τα στενά συμφέροντα της Ελλάδος στο Αιγαίο, για την Κύπρο θα νοιαστούν! Εδώ δεν μπορεί να ανακόψει τις ορδές των λαθρομεταναστών που βάσει σχεδίου της Άγκυρας αλλοιώνουν τη δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού και μετατρέπεται και αυτή η Κυβέρνηση του Μητσοτάκη, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση, σε «διακινητή» των λαθρομεταναστών από τα νησιά στο εσωτερικό της χώρας. Μοιάζει με τον πίθο των Δαναϊδων, όσο νερό και να ρίξεις μέσα, δεν γεμίζει ποτέ. Ρίχνει η Τουρκία τις χιλιάδες των λαθρομεταναστών, και οι Ελληνικές κυβερνήσεις το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να αδειάζουν τον πίθο μεταφέροντας συνεχώς αυτούς στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς να νοιάζονται για το μέλλον αυτού του τόπου.
Διακηρύσσει η Ελλάδα τις στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ποια σοβαρά ανταλλάγματα παίρνει η Ελλάδα από τις Αμερικανικές βάσεις στην χώρα μας, βάσεις που επεκτείνονται και αναβαθμίζονται συνεχώς; Δίνουμε τα πάντα, για να είμαστε αρεστοί και να μείνουνε στην εξουσία, χωρίς να παίρνουμε τίποτα; Η βάση στη Σούδα είναι η πιο σημαντική που έχουν οι ΗΠΑ στη Μεσόγειο. Δεν έπρεπε να απαιτηθούν σοβαρά ανταλλάγματα γι’ αυτό; Τόσο οσφυοκάμπτες είναι οι πολιτικοί μας;

* * *
Αν θέλουν να επιτύχουν ως πολιτικοί ηγέτες, ας μελετήσουν σε βάθος τον Θουκυδίδη, για να μάθουν πώς λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις και ποιο είναι το χρέος τους προς την πατρίδα. Θα πρέπει, όπως είπε ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός, ο Περικλής, στον επιτάφιο λόγο του, να γίνουν εραστές της πατρίδας μας, να ενεργούν με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορούν να πουν στον ελληνικό λαό ότι «τὴν πόλιν τοῖς πᾶσι παρεσκευάσαμεν καὶ ἐς πόλεμον καὶ ἐς εἰρήνην αὐταρκεστάτην», να πιστέψουν ότι «τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ’ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον» και έχοντας αυτό ως βάση των αποφάσεών τους να μην φοβούνται να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας χρησιμοποιώντας και την πολεμική ισχύ, όπως πράττει η Τουρκία.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ