Δημοκρατία για όλους!

«Ανάπτυξη για όλους» ήταν το κεντρικό σύνθημα του νέου Πρωθυπουργού της χώρας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ωραίο πράγματι σύνθημα και ελκυστικό για ένα λαό βουτηγμένο εδώ και δέκα χρόνια σε βαθιά και πολύπλευρη κρίση, μέσα στην οποία η έννοια της ανάπτυξης μοιάζει να είναι είδος όχι απλώς έν ανεπαρκεία, αλλά είδος έν ανυπαρξία.
Είχε φροντίσει γι’ αυτή την τραγική κατάσταση της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης το πέρα για πέρα πελατειακό και κομματικό πολιτικό μας σύστημα. Όπως διαπιστώνει στο βιβλίο του «οι Αιτίες της Παρακμής της Σύγχρονης Ελλάδας», ένας από του σημαντικότερους, κατά γενική αποδοχή, διανοητές της εποχής μας, ο Παναγιώτης Κονδύλης, «στα πλαίσια του καθιερωμένου λαϊκισμού, το πελατειακό παιχνίδι έπρεπε τώρα να παιχθεί σε επίπεδο όχι μόνο κλαδικό, αλλά μαζικό. Ο ψηφοφόρος έδινε την ψήφο του προσδοκώντας πρωταρχικά από μια κομματική παράταξη ότι θα του διασφάλιζε το καταναλωτικό του επίπεδο και θα του το ανέβαζε βραχυπρόθεσμα, αδιάφορο με ποια οικονομικά μέσα. Έτσι τα κόμματα, με τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα και με πρωταρχικό τους μέλημα την κατάληψη του Κράτους και το μοίρασμα των ανώτερων κρατικών θέσεων στα ανυπόμονα στελέχη τους, υποχρεώθηκαν να συναγωνίζονται το ένα το άλλο στην υιοθέτηση και στην προάσπιση των οποιωνδήποτε αιτημάτων απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονταν.
Δημιουργήθηκε μια ψυχολογική κατάσταση που ελάχιστα διαφέρει από τη σχιζοφρένεια, καθώς τα κόμματα πλειοδοτούν σε εθνικιστική ρητορεία την ίδια στιγμή που εκποιούν τον κρατικό μηχανισμό και το Κράτος γενικότερα για να ικανοποιήσουν τις καταναλωτικές απαιτήσεις των ψηφοφόρων τους. Εξυπακούεται ότι είχαν ικανοποιήσει πρωτίστως τις δικές τους απαιτήσεις».
Αυτήν την κατάσταση τη ζούσαμε χρόνια τώρα, άσχετα αν κάναμε πως δεν τη βλέπαμε. Χρειάζεται πολλή αισιοδοξία, να πιστέψει κανείς ότι η κατάσταση αυτή είναι εύκολο να αλλάξει.
Βέβαια ο Πρωθυπουργός πριν πάει στη Θεσσαλονίκη και διακηρύξει το «ανάπτυξη για όλους», είχε επισκεφθεί τρεις ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους διαβεβαίωσε ότι θα προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν επενδύσεις και αυτές την ανάπτυξη.
Ωραία ακούγονται όλα αυτά, αλλά οι ξένοι όταν λένε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις εννοούν ιδιωτικοποιήσεις που σημαίνει ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.
Και από τέτοιες, να φάνε και οι κότες. Ό,τι έχουμε φτιάξει τόσα χρόνια, με τόσες θυσίες, το έχουμε βγάλει στο σφυρί. Εμείς δε εδώ στην Ελλάδα έχουμε μπουχτίσει να ακούμε χρόνια τώρα για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Θυμάστε την περιβόητη ΑΛΛΑΓΗ του Ανδρέα. Κάτι έκανε τα πρώτα χρόνια και μετά έδιωξε όλα τα ικανά στελέχη και έτσι «Η Αλλαγή τελείωσε νωρίς». Ήρθε έπειτα ο Σημίτης με τον εκσυγχρονισμό του και γέμισε «η πολιτική σκηνή από αμοραλιστές, αριβίστες και τυχοδιώκτες οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά προβεβλημένα στελέχη, υπουργοί ή και δελφίνοι γιατί εξαργύρωσαν την υποτακτικότητά τους στα διαπλεκόμενα». Όσα ακολούθησαν από τότε και μέχρι σήμερα είναι «διηγώντας τα να κλαίς». Έτσι, καλώς ή κακώς, ακούγοντας τους πολιτικούς μας να τάζουν και συχνά να μένουν στο τάξιμο, επόμενο είναι να έχουμε και τον ανάλογο προβληματισμό.
Προβληματίστηκα πράγματι ως Ηπειρώτης ακούγοντας το σύνθημα «ανάπτυξη για όλους». Πώς θα γίνει αυτή η ανάπτυξη, σκέφτηκα εδώ στην Ήπειρο, όταν επισκέπτεσαι την ύπαιθρο χώρα και νιώθεις θλίψη και ντροπή, καθώς βλέπεις την επαρχία μας ερημωμένη, τη γη εγκαταλειμμένη, τα χωριά μας μαραμένα, την παραγωγή ελαττωμένη, την αγροτική οικονομία που είναι η βάση της οικονομίας της χώρας μας κλονισμένη στα θεμέλιά της; Και να λάβουμε υπόψη ότι έχουν διατεθεί μέχρι τώρα τεράστια ποσά από τα κοινοτικά προγράμματα για σκοπούς αναπτυξιακούς. Πολλά από αυτά έχουν δοθεί κατά τρόπο ανορθόδοξο και ανεξέλεγκτο, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ας κάνει τον κόπο ο Πρωθυπουργός να ζητήσει στοιχεία από τα αρμόδια Υπουργεία και τότε θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται.
Προβληματίστηκα επίσης με την υπόσχεση ότι η ανάπτυξη αφορά όλους τους Έλληνες, άρα και εμάς τους Ηπειρώτες. Και πώς είναι δυνατόν εμείς εδώ στα Γιάννινα να είμαστε ίσοι με τους λοιπούς Έλληνες, όταν το επίσημο Κράτος αρνείται πεισματικά επί ολόκληρες δεκαετίες το πιο απλό και αυτονόητο για ένα στοιχειωδώς ευνομούμενο Κράτος, τη συνταγματική τάξη και τη νομιμότητα, δηλαδή την ίδια τη Δημοκρατία; Ας ζητήσει από τον Υπουργό των Οικονομικών, το Χρήστο Σταικούρα να του δώσει τον Οργανισμό με τον οποίο διοικείται ακόμα σήμερα το Κληροδότημα του Γεωργίου Σταύρου -του ιδρυτή της Εθνικής Τράπεζας στην οποία και ο ίδιος (ο Πρωθυπουργός) υπηρέτησε επί Καρατζά ως σύμβουλος-και ασφαλώς θα φρίξει, όπως φρίξαμε και εμείς διαβάζοντας ότι «ο Οργανισμός αυτός «Τελεί Τη εγκρίσει Και υπό την ανωτάτην εποπτείαν της Κυβερνήσεως της Α.Μ. του Σουλτάνου».
Ποιες αλλαγές ετοιμάζεται να κάνει ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εδώ στην Ήπειρο, όπως υποσχέθηκε στους Ευρωπαίους ηγέτες; Ας ρωτήσει τον ίδιο το Χρήστο Σταικούρα να του πει τι έπαθε από το Σαμαρά και το Βενιζέλο, το 2013, όταν θέλησε να αλλάξει αυτό το καθεστώς της τουρκοκρατίας που ισχύει ακόμα και σήμερα στην πόλη μας. Συνέταξε το σχετικό νομοσχέδιο για τις κοινωφελείς περιουσίες, με το οποίο καταργούσε τα αντισυνταγματικά διατάγματα των τριών φασιστικών καθεστώτων και ενώ ήταν έτοιμος να το καταθέσει στη Βουλή, υποχρεώθηκε, μετά από παρέμβαση των σκοτεινών δυνάμεων, από τους συγκυβερνήτες Σαμαρά - Βενιζέλο, να καταργήσει αυτή την αλλαγή που προβλέπεται από το Σύνταγμα (άρθρο 109) και να στείλει στη Βουλή για ψήφιση ένα νόμο έκτρωμα, με τον οποίο γελοιοποιήθηκε και ευτελίστηκε η νομοθετική διαδικασία. Ας βάλει κάποιον από τους συνταγματολόγους του να διαβάσει τα άρθρα 2 και 82 του νόμου 4182/2013 για να διαπιστώσει αυτή τη γελοιοποίηση. Και αν πράγματι πιστεύει στις αλλαγές που υπόσχεται ας δώσει εντολή να τις υλοποιήσουν, για να σταματήσει επί τέλους ο εμπαιγμός τον οποίο επί χρόνια υφιστάμεθα από δεξιούς, σοσιαλιστές, εκσυγχρονιστές, μεταρρυθμιστές, αριστερούς και κάθε λογής αυτόκλητους σωτήρες, που δεν είναι σε θέση να τηρήσουν ούτε τον όρκο που δίνουν όταν αναλαμβάνουν την εξουσία, γι’ αυτό και μας χρεοκόπησαν.
ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ