Ο Βασίλης Ασωνίτης σχολιάζει την υποψηφιότητα του Δημ. Δημητρίου

Διαβάζοντας στον «Π.Λ.» της 06 Οκτωβρίου 2018 την επίσημη υποψηφιότητα του Δημ. Δημητρίου για την Περιφέρεια Ηπείρου, άφησα να περάσει λίγος χρόνος για να έχω μια πληρέστερη εικόνα του «Ήπειρος Όλον» και από άλλες θέσεις των ΜΜΕ του τόπου μας. Στον Γιαννιώτικο Τύπο αρθρογραφώ από το 2010. Όλα αυτά τα χρόνια διαπιστώνω με λύπη μου ότι σχεδόν σε όλες τις δημοσιεύσεις επικρατεί ένα πνεύμα αντιπαλότητας, επιζήμιας κριτικής και προσπάθεια προσωπικής προβολής. Έτσι πάμε από το κακό στο χειρότερο παρά την συχνή αναφορά στην «ηθική και πολιτική σκέψη» που στην ουσία δεν είναι τίποτε διαφορετικό από το αντιπολιτευτικό μικρόβιο. Μήπως δεν είναι αυτές οι αντιπαλότητες και η παρεξηγημένη κριτική, η κατάρα που μας δέρνει τόσα χρόνια και δεν μπορούμε να κάνουμε κράτος, ενώ είμαστε ένα από τα αρχαιότερα έθνη της γής;
Aναλύοντας τις θέσεις του κ. Δημητρίου διαπιστώνω ένα νέο πνεύμα που στόχο έχει την ομόνοια και την προκοπή των Ηπειρωτών. Μια οραματική φιλοσοφία που ενώνει και αναπτύσσει. Μια φιλοσοφία για το μέλλον της Ηπείρου!

«Ηπειρος όλον»
• Δεν είναι μόνον το όνομα μιας παράταξης και δεν πρέπει να είναι πολιτική ιδεολογία, που μπορεί να επηρεάσει την αντικειμενικότητα του στόχου. Πρέπει να είναι Όραμα και Αγάπη για τον τόπο, Σκοπός και Ευθύνη που να διέπει τις σκέψεις και τις πράξεις κάθε υπευθύνου που αποφάσισε να συνδέσει την τύχη του με την τύχη της Ηπείρου και πιστεύει πως η ενότητα και η φιλία των Ηπειρωτών πρέπει να θεμελιώνονται στην ελευθερία του ατόμου. Και οι πολίτες είναι τότε μόνον ελεύθεροι και ενωμένοι όταν δεν υπάρχουν διακρίσεις και συμφέροντα ευνοουμένων. Όταν δεν υπάρχει σπατάλη του ΕΣΠΑ σε μικροκατασκευές της ασφάλτου και του τσιμέντου. Όταν δίπλα σε μία λίμνη, βασικό παράγοντα για την ανάπτυξη της πόλης και της Ηπείρου δεν κτίζονται πεζο-ποδηλατόδρομοι που δυναμώνουν το πρόβλημα των τοξικών αναθυμιάσεων και των ασθενειών σε μια πόλη με 111.000 κατοίκους. Όταν δεν υπάρχει οικονομική οπισθοδρόμηση με ανεργία και φτώχεια.
Το «όλον» δεν θα πρέπει να είναι αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης με φτηνές αντιπαραθέσεις. Το «όλον» πρέπει να είναι το όνειρο ενός 10-ετούς προγράμματος γεμάτου περιεχόμενο και όχι δοχείο άδειο με πολύ θόρυβο. Πρέπει να είναι η δομή και το πλαίσιο ενός πραγματικού στόχου που να αξιολογεί και να ενώνει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε ηπειρώτικης γωνιάς χωρίς διακρίσεις και συμφέροντα σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο για όλους τους Ηπειρώτες και όχι για τον συγγενή και τον πολιτικό φίλο. Οι φράσεις, ότι η Ήπειρος είναι μια «Ανώνυμη Εταιρία» με το όνομα Ήπειρος και ότι χρειάζεται ένα «Ηλεκτροσόκ» δεν είναι ατυχείς.
Το Ανώνυμη ενσαρκώνει την ανωνυμία, την μη ύπαρξη βεντετών και ιδιαίτερων συμφερόντων, την έλλειψη εγωκεντρικών επιδιώξεων, την απάλειψη τοπικιστικών συμφερόντων και καταστροφικών κλικών και την προώθηση ενός και μόνον στόχου: Την προκοπή της εταιρίας Ήπειρος που ενώνει με την συμμετοχή όλων των ηπειρωτών.
Και το «Ηλεκτροσόκ» είναι το μέσον για ν’ αφυπνιστεί ο Ηπειρώτης και να καταλάβει επιτέλους μετά από μια περίοδο μουχλιασμένης σουλτανικής νοοτροπίας ότι το συμφέρον του Ηπειρώτη, το ατομικό του συμφέρον, το συμφέρον των παιδιών του, των εγγονών του, των δισέγγονων του αλλά και όλων των μετέπειτα γενεών βρίσκεται στην ανάπτυξη της Ηπείρου και όχι στην εξυπηρέτηση του μικροσυμφέροντος και της διαρκούς εξάρτησης.
Η εφαρμογή ενός συνολικού αναπτυξιακού μοντέλου για την ανάπτυξη και την προκοπή της Ηπείρου, θεμελιωμένου στην υπεύθυνη συμμετοχή ενός ελεύθερου πολίτη πρέπει να γίνει βασική αποστολή κάθε τοπικού άρχοντα.
Ένα «αρμονικό όλον», στο οποίο η κάθε περιοχή, η κάθε ομάδα και το κάθε άτομο θα νιώθει ικανοποίηση για την δημιουργική αξία που γεννιέται μέσα σε ένα κλίμα φιλίας και συνεργασίας.
Αυτό πρέπει να είναι το «Ήπειρος όλον».

Βασίλης Ασωνίτης (Μόναχο Γερμανίας)