Δ.Ε.Θ. και πολιτικοί…

Ά νοιξε και φέτος τις πύλες της η Δ.Ε.Θ. Ίδια και απαράλλαχτη όπως κάθε χρόνο. Απορώ πως δεν την κατήργησαν, διότι δημιουργήθηκε επί «επάρατης», όπως... σχίσανε τα μνημόνια, τα ΕΝΦΙΑ, τους φόρους, Capital Controls.
Για εμάς τους απλούς πολίτες η Δ.Ε.Θ. σκοπό είχε με την έκθεση, την ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της οικονομίας και γενικώς στόχευε στις επενδύσεις των ξένων στη χώρα μας.
Για τους πολιτικούς μας η Δ.Ε.Θ. είναι μόνο το «Θ» από τα 3 γράμματα. Ανεβαίνουν για να εξαγγείλουν από βήματος της έκθεσης τα μεγάλα «ΘΑ». Λες και μετά τη λήξη της θα ζούμε στη γη της επαγγελίας.
Και ιδού το παράδοξο: η Δεξιά μιλά με γλώσσα «αριστερή» και οι αριστεροί με γλώσσα «δεξιά». Μου θυμίζουν την παλαιά ελληνική ταινία «Ξύπνα Βασίλη». Όλοι οι Μαυρογιαλούροι στην πρώτη γραμμή. «Θα σας εξαφανίσουμε» και δεν έχουν άδικο. Ήδη είμαστε εξαφανισμένοι σε όλα τα επίπεδα. Εμείς οι Έλληνες έχουμε πολλά: μία ασύλληπτη πνευματική κληρονομιά, ένα θαυμάσιο εύκρατο κλίμα, μία υπέροχη θάλασσα, μοναδική στον κόσμο πανίδα και χλωρίδα με μεγάλη ποικιλία φρούτων και δημητριακών. Έχουμε έναν από τους πιο ευλογημένους τόπους στον πλανήτη. Πλην όμως δεν έχουμε πολιτικούς. Κοιτάνε μόνο την «πάρτη» τους, οι τσακωμοί για το «πάπλωμα», να κρατηθούν στην καρέκλα τους και στην εξουσία και να ξέρετε, η εξουσία ζητά περισσότερη εξουσία.
Εμείς όμως; Δεν βάλαμε μυαλό. Συμπεριφερόμαστε σαν πρόβατα. Αφού ξέρουμε ότι αν μείνουμε στο μαντρί θα μας φάει ο τσοπάνος κι αν φύγουμε θα μας φάει ο λύκος «να πάψουμε να είμαστε πρόβατα».
Έβλεπα αυτόν τον συρφετό των Τούρκων που ζητωκραύγαζαν αλαλλάζοντας σε τεράστιες συγκεντρώσεις πίσω από έναν μισότρελλο από τη μέθη της εξουσίας, που χωρίς να καταλαβαίνουν, τους έταζε «λαγούς με πετραχήλια» και την επομένη των εκλογών η λίρα κατρακυλούσε σαν κάλπικη.
Ας υποθέσουμε ότι αυτοί είναι μπουνταλάδες. Εμείς όμως «οι Ευρωπαίοι» που τα καταλαβαίνουμε όλα; Θυμάμαι αυτό το καλόπαιδο με το ωραίο χαμόγελο που τον κάναμε πρωθυπουργό, όταν πριν λίγα χρόνια ζητούσε από βήματος της ΔΕΘ επίμονα και επιτακτικά εκλογές, όχι γιατί βιαζόταν να κυβερνήσει, αλλά «επειδή αυτό επιτάσσει το συμφέρον του λαού», όπως έλεγε και κατηγορούσε τους προηγούμενους ότι «είχαν αναλάβει πρόθυμα τον ρόλο του υπάκουου μαθητή και του γραμματοκομιστή των γερμανικών συμφερόντων». Φαίνεται βιαζόταν να γίνει γερμανοτσολιάς, φόρεσε φερετζέ και το ψηλό καπέλο με τη σημαία της Αμερικής και ξεπούλησε τα πάντα για το... συμφέρον μας. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η ΔΕΘ από χώρο ανταλλαγής προϊόντων, απόψεων, εκθεμάτων έχει μεταβληθεί σε «πεδίο μαχών».
Δυστυχώς στερέψαμε από πολιτικούς. Αυτοί έχουν βάλει ταμπέλα «Πωλείται η Ελλάς». Αν ζούσε ο Καραμανλής, αυτοί εδώ δεν θα τολμούσαν ούτε και έξω από τη Βουλή να περάσουν. Για μένα πολιτικοί ήταν ο Καποδίστριας, ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής, ενώ ο Ανδρέας με τον Σημίτη ήταν η ταφόπλακα της Ελλάδος. Δικές τους αμαρτίες πληρώνουμε σήμερα. Ήταν ο πιο τυχερός πρωθυπουργός με τρία πακέτα Ντελόρ, μεσογειακά προγράμματα για ανάπτυξη και αυτός «Τσοβόλα δώστα όλα», προς άγραν ψήφων και παίξτε χρηματιστήριο, η ποντικομαμμή. Ο «λεφτά υπάρχουν» ας μην τον αναφέρουμε, που μας έβαλε στο ΔΝΤ.
Μεγάλος πολιτικός για μένα ήταν ο Αβέρωφ που έβαλε πάνω από το ατομικό του συμφέρον, να γίνει πρωθυπουργός, το συμφέρον της πατρίδος και έφερε τον Καραμανλή, γιατί πράγματι το «επίτασσε το συμφέρον του λαού». Μου είχε πει κάποτε ο Αβέρωφ ότι τον κάλεσε στο σπίτι του ο πρώην Πρόεδρος Κ. Τσάτσος. «Έλα Βαγγέλη το βράδυ να γνωρίσεις έναν νέο δικηγόρο, σοβαρό, μετρημένο, εύελπι, από τας Σέρρας. Πράγματι το βράδυ εκεί στη δεξίωση με τις συζητήσεις στα πηγαδάκια έκανε την εμφάνισή του ο Καραμανλής. Το παρουσιαστικό του ήταν τέτοιο που μόλις πρόβαλλε στην είσοδο, απότομα σταμάτησαν οι συζητήσεις και ένα επιφώνημα θαυμασμού ακούστηκε από τους καλεσμένους».
Ανέφερα αυτά τα παραδείγματα πολιτικών για να κάνετε τη σύγκριση με τους σημερινούς. Οι σημερινοί μόνο θυμηδία σου προκαλούν. Κατάντια και μόνο κατάντια. Όμως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουμε εμείς. «Δεν ήξερες δεν ρώταγες» ή «όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι», λέει θυμόσοφα ο λαός μας. Εμάς μας ενδιαφέρει το ατομικό μας συμφέρον «δική μου μάνα πέθανε, καμία να μην μείνει». Μα ακόμη δεν μάθαμε ότι όταν υπάρχει δυστυχία δίπλα μας θα έρθει και στο σπίτι μας; Κλείστε τα αυτιά και τα μάτια στις σύγχρονες σειρήνες, τους πολιτικούς μας. Μη παρασύρεστε από αυτά που τάζουν. Είναι λόγια του αέρα, φούμαρα. Άλλωστε να ξέρετε ότι οι ίδιοι και οι ίδιοι θα βολεύονται, μια με τον έναν, μια με τον άλλον. Πού πήγαν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι ιδεολόγοι που σε σφάζαν ότι «δεν δικαιούστε να ομιλείτε»; «Λακίσαν» όπως λέει ο λαός, πήγαν σε άλλες πολιτείες οι ιδεολόγοι, να βολευτούν.
Και να μην ξεχάσω. Στις 17 Νοέμβρη η πορεία θα ξεκινήσει από την Αμερικάνικη Πρεσβεία προς το Πολυτεχνείο. Μην μπερδευτείτε. Καληνύχτα μας...