Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης;

Στη σαραντάχρονη δημοσιογραφική μου καριέρα είδα κυβερνήσεις διαφόρου …βεληνεκούς και αξίας και Κυβερνήτες ανάλογους των κυβερνήσεών τους. Πολλές φορές ο λαός και οι… «επαΐοντες» συμφωνούσαν στην αξιολόγησή τους και τους έκριναν σωστά καταδικάζοντάς τους ή επιβραβεύοντάς τους, αναλόγως. Όταν το αισθητήριο του λαού απομονώνει το… μπαλκόνι και τα αυτιά του και επιτρέπει στο μυαλό του την κρίση και την επεξεργασία των όσων ακούει, τότε οι επιλογές του και η εκλογική του κρίση είναι σωστή και τότε είναι που η γνώμη του συμπίπτει με τη γνώμη και τη γνώση των επαϊόντων που είναι, συνήθως, η σωστή.
Έτσι, έχουμε δει, ανάλογα με την κρίση του λαού, κυβερνητικές ανικανότητες, ιδιοτέλειες, διαφθορές, προδοσίες, άκρατους κομματισμούς και εθνικά ζημιογόνους σχηματισμούς εξουσίας και εξουσιαστές! Όπως και κυβερνήσεις θετικές! Αλλά τέτοιο θλιβερό συνονθύλευμα κυβερνητικού σχηματικού σαν το τωρινό, που το χαρακτηρίζουν όλα τα παραπάνω αρνητικά χαρακτηριστικά, συν την παροιμιώδη αναισθησία αυτού του κυβερνητικού σχήματος, πιστεύω ότι δεν έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια, εξαιρουμένης, φυσικά, της δικτατορίας, την οποία κρίνουμε με άλλα στοιχεία.
Σα να μην έφταναν όλα τα άλλα που φόρτωσε στις πλάτες του λαού, τόσο που δεν …λύγισε αλλά έσπασε η μέση του από το βάρος των υποχρεώσεων, ήρθε και η λαίλαπα της φωτιάς για να ολοκληρωθεί η συμφορά της χώρας που τη βύθισε στην οδύνη και το πένθος! Αλλά για να φανεί και η μοναδική αναισθησία και ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης, αρκέστηκε στην ανάληψη της… πολιτικής ευθύνης του Πρωθυπουργού! Τι άλλο να θέλουμε δηλαδή; Αφού ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της συμφοράς, όλα είναι πλέον εντάξει και… διορθώσιμα! Μια εκατόμβη θύματα, κάποιες δεκάδες αγνοούμενοι και τρεις - τέσσερις χιλιάδες καμένα σπίτια δεν είναι και σπουδαία πράγματα μπροστά στη… σπουδαιότητα της ανάληψης της «πολιτικής ευθύνης» του Πρωθυπουργού!
Αλλά, τι θα πει αυτό, κ. Τσίπρα; Δε μας το κάνεις… λιανά για να καταλάβουμε κι εμείς πόσο μεγάλο πράγμα είναι αυτό που έκανες για μας και τι, τελικά, θα πει αυτό; Πώς μεταφράζεται αυτό σε ένα λαό που θρηνεί για το θάνατο τόσων ανθρώπων, παιδιών και ολόκληρων οικογενειών, περιουσιών και δάσους, επειδή η Κυβέρνησή σου, αποτελείται από μετριότητες ανίκανες και να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν κάθε κατάσταση και να δράσουν έγκαιρα και ανάλογα με την κρισιμότητα κάθε περίστασης; Και επειδή εσύ, Πρωθυπουργέ της Χώρας, δεν πρόκειται ούτε να μας απαντήσεις, ούτε να μας εξηγήσεις, τα περί «πολιτικής ευθύνης», θα σου πούμε εμείς τι θα πει αυτό!
Αυτό θα πει τίποτε απολύτως! Είναι μια πομφόλυγα! Είναι ένα τίποτα, με μπόλικο καθόλου, που λέει επιτυχέστατα και ο λαός, ο οποίος έμαθε πλέον να ξεχωρίζει, επί τέλους, την αλήθεια από το αληθοφανές, με τις βαρύγδουπες λέξεις και το ανάλογο… βαρυσήμαντο ύφος!
Μην τα ξοδεύετε άλλο αυτά σας τα όπλα, κύριε Πρωθυπουργέ. Κρατείστε τα, θα σας χρειαστούν για τις εκλογές. Πού ξέρετε; Μπορεί κάποιοι να σας πιστέψουν και πάλι και να σας δώσουν κι άλλες ευκαιρίες… αναλήψεως ευθυνών. Μη γένοιτο ή επί το λαϊκότερο: ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΕΙ!