Το Σκοπευτήριο Ασπραγγέλων κατέληξε να γίνει… στάνη!
Mε σκληρή γλώσσα περιγράφει ο Ζαγορίσιος εκπαιδευτικός και μέλος της Εθνικής Ομάδας Σκοποβολής Βασίλης Ζωρδούμης το κατάντημα του Δημοτικού Σκοπευτηρίου στους Ασπράγγελους, το οποίοι, όπως λέει έχει μετατραπεί σε… στάνη! Σε εκτενή επιστολή του προς τον Δήμαρχο Ζαγορίου, την οποία κοινοποίησε και στον «Π.Λ.», αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Με αφορμή τη δημοσίευση στον τοπικό Τύπο που αφορά το Δημοτικό Σκοπευτήριο Ασπραγγέλων και δεδομένου ότι μέχρι στιγμής έχω αφιερώσει 28 χρόνια από την ζωή μου σε αυτό, θα ήθελα να διατυπώσω μερικές προσωπικές μου σκέψεις αλλά και να εκθέσω μερικά γεγονότα τα οποία σκόπιμα αποσιωπούνται.
Το σκοπευτήριο έγινε, διότι η Πολιτεία αποφάσισε να βοηθήσει κάποιους σκοπευτές οι οποίοι κάτω από εντελώς πρωτόγονες συνθήκες προπόνησης αλλά με περισσή αγάπη για το άθλημα έφτασαν να στελεχώνουν τις Εθνικές ομάδες της χώρας, να κερδίζουν διεθνείς διακρίσεις, ακόμη και να διεκδικούν τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς αγώνες. Παράλληλα, το σκοπευτήριο θα συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής καθώς θα προωθούσε τον αθλητικό τουρισμό.
Οι Ασπράγγελοι ήταν μία από τις επιλογές. Εμείς το προτείναμε στον τότε πρόεδρο της κοινότητας Γαβριήλ Παπαναστασίου και το κοινοτικό συμβούλιο σταθμίζοντας τα υπέρ και τα κατά είχε τη δυνατότητα αποδοχής της πρότασης μας ή απόρριψής της. Θα μπορούσε να πει και όχι. Ούτε παρακαλέσαμε ούτε πιέσαμε κανέναν.
Σας πληροφορώ ότι η συμπεριφορά και η αγωνία των τότε υπευθύνων για το αν τελικά επιλεγούν οι Ασπράγγελοι, μόνο με εκείνη βαριά εθισμένου ναρκομανούς με σύνδρομο στέρησης θα μπορούσε να συγκριθεί.
Ο μηχανικός που ανέλαβε το σκοπευτήριο με ανάθεση το έχτισε συνεχίζοντας τα κατασκευαστικά του «τερτίπια» παρά το γεγονός ότι είχαν δημοσιευθεί στον τύπο προσωπικές μου καταγγελίες. Καταθέτω μία φωτογραφία, δείγμα της δουλειάς του. Πραγματικά θλίβομαι που δικαιώθηκα σε ό,τι τότε κατήγγειλα.
Θα συμφωνείτε φαντάζομαι, κε Δήμαρχε, ότι, όταν ένας φορέας προβαίνει στην κατασκευή ενός έργου που το χρηματοδότησε η Πολιτεία -εν προκειμένω η Γεν. Γραμματεία Αθλητισμού– αυτόματα αναλαμβάνει την ευθύνη της συντήρησής του και της προστασίας του.
Όσον αφορά τη συντήρηση, σας πληροφορώ ότι όλα αυτά τα χρόνια ο Δήμος δεν έβαλε καρφάκι, εκτός από ένα τσιμέντο που έριξε στο πάτωμα ενός γραφείου το οποίο παραχώρησε σε σύλλογο αεροπτεριστών. Το ξύλινο είχε σαπίσει πριν την παραλαβή του έργου, καθώς, όποτε έβρεχε, το νερό έμπαινε στο γραφείο με ορμή ρυακιού. Όποια συντήρηση έγινε όλα αυτά τα χρόνια σε κτηριακές εγκαταστάσεις και μηχανολογικό εξοπλισμό έγινε με μέριμνα, έξοδα και προσπάθεια των μελών της Σκοπευτικής Λέσχης Ζαγορίου. (ΣΚΟ.ΛΕ.Ζ).
Ουδέποτε συνεργάστηκε ο Δήμος μαζί μας, ουδέποτε μας απάντησε σε έγγραφα αιτήματά μας. Ουδέποτε μας κάλεσε ως καθ’ ύλην αρμόδιους στο Δημοτικό Συμβούλιο, ουδέποτε είμαστε στο σκοπευτήριο όταν αυτός το επισκεπτόταν.
Σε μία από αυτές τις επισκέψεις πήρε, «απήγαγε» από την αποθήκη και ένα μεταλλικό φωριαμό όπου φυλάγαμε ανταλλακτικά του μηχανολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού που αγοράστηκαν με χρήματα της ΣΚΟ.ΛΕ.Ζ. Θα θέλαμε να γνωρίζουμε τον λόγο της πράξης αυτής, καθώς και πού βρίσκεται ο φωριαμός αυτός. Μπορούν να απαντήσουν στο από 12/8/2016 και με αριθ. πρωτ 6499 έγγραφο της ΣΚΟ.ΛΕ.Ζ το οποίο ακόμη περιμένουμε να απαντηθεί.
Όσον αφορά την προστασία της μοναδικής αθλητικής εγκατάστασης του Δήμου και μοναδικής στο είδος της στη Βορειοδυτική Ελλάδα που βρίσκεται 1.000 μέτρα από το Δημαρχείο, τι θέλετε, αλήθεια, να πιστέψουμε; Ότι ο Δήμος είναι τόσο ανίκανος που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει επί δεκαετίες τις συνεχόμενες κλοπές; τους συνεχόμενους βανδαλισμούς; την κατάληψη και διαμονή στο χώρο γιδοπροβάτων και βοοειδών; Μέχρι και ηλεκτροφόρα σύρματα τοποθετήθηκαν για να μη βγαίνουν τα ζώα από το σκοπευτήριο.
Στο μέρος αυτό που σταλίζουν τα συμπαθή γιδοπρόβατα του νυν προέδρου των Ασπραγγέλων -λίγο μόνο καιρό από τη παράδοση του έργου- φιλοδοξούσαμε οι αφελείς να φιλοξενήσουμε την αφρόκρεμα της παγκόσμιας σκοποβολής.
Όχι, δεν είναι θέμα ανικανότητας. Είναι θέμα βούλησης την οποία δεν είχε, ως όφειλε. Από τη στιγμή που ο Δήμος εξασφάλισε τον πακτωλό των χρημάτων της Πολιτείας, τον οποίο -για να μη ξεχνιόμαστε- εμείς φέραμε και αυτός διαχειρίστηκε, μόνιμο και διαχρονικό μέλημά του ήταν το πώς θα υποβαθμίσει και πώς θα υπονομεύσει το σκοπευτήριο. Είναι ο ηθικός αυτουργός όλων αυτών που προανέφερα. Με την απαράδεκτη στάση του αποθράσυνε και παρότρυνε όλους αυτούς τους λωποδύτες που το ρήμαξαν.
Τον βόλευε όλη αυτή η κατάσταση για την επίτευξη του σκοπού του, όπως τον βόλεψε η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε από τη θεωρία περί… κινδύνου μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα από τον μόλυβδο των σκαγιών.
Η θεωρία αυτή αναπτύχθηκε από «ευαισθητοποιημένο» οικολογικά άτομο που υποστηρίζει ότι ο μόλυβδος των σκαγιών ξεπλένεται από τα όμβρια ύδατα και μέσω αυτών και της βαρύτητας μεταφέρεται στις υδάτινες αποθήκες που κινδυνεύουν να μολυνθούν. Επειδή δεν είδα το άτομο αυτό και τους οπαδούς τις θεωρίας του να έχουν την ίδια ανησυχία για την μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα από τους εκατοντάδες μη στεγανούς βόθρους και τις χωματερές που βρίσκονται στο χωριό, αιώνες τώρα, αλλά και από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει μόλυνση στο νερό, έβγαλα δύο συμπεράσματα: α) ότι τα βοθρολύματα και τα κατάλοιπα των χωματερών στους Ασπραγγέλους δεν υπόκεινται στους νόμους της βαρύτητας ούτε παρασύρονται από τα όμβρια ύδατα και β) ότι οι επιστήμονες που συνέταξαν την περιβαλλοντολογική μελέτη για το σκοπευτήριο, πήραν τα πτυχία τους… νύχτα!
Θέλω να σχολιάσω και την περίπτωση τέως Αντιδημάρχου που ήταν παράλληλα πρόεδρος κυνηγετικού συλλόγου και φανατικός πολέμιος του σκοπευτηρίου.
Θα συμφωνείτε πιστεύω ότι, όπως ένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί να αντιτίθεται στην κατασκευή του μοναδικού σχολείου μιας περιοχής, ένας κληρικός στην κατασκευή του μοναδικού Ιερού Ναού, έτσι και ένας Πρόεδρος κυνηγετικού συλλόγου δεν μπορεί να αντιτίθεται στην κατασκευή σκοπευτηρίου κυνηγετικού όπλου. Σας βεβαιώνω ότι το Ζαγόρι είναι το μοναδικό μέρος στον πλανήτη που συμβαίνει αυτή η γελοιότητα. Τα σκοπευτήρια του είδους χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας, ως σχολεία κυνηγετικής αγωγής και σωστής χρήσης του όπλου. Αυτό εδώ το χρησιμοποιούν οπλοφόροι για να δοκιμάσουν τα όπλα τους πυροβολώντας τις πόρτες του με βαρέως τύπου φυσίγγια, χωρίς βέβαια να σκεφτούν τι μπορεί να βρίσκεται πίσω από αυτές. Είναι άραγε αυτού του είδους η παιδεία που επιθυμεί για τους κυνηγούς του συλλόγου του ο εν λόγω κύριος;
Διαβάζω για την πρόταση μετατροπής της αθλητικής εγκατάστασης σε γήπεδο (5Χ5). Είμαι βέβαιος ότι θα βρεθεί το άτομο που χωρίς αιδώ και με απύθμενο θράσος θα ζητήσει από την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει την κατεδάφιση του έργου που η ίδια χρηματοδότησε για να χτιστεί και που επί της ουσίας ουδέποτε λειτούργησε, για να γίνει έστω μια μικρή απόσβεσης της επένδυσής της. Δεν μπορεί να βρεθεί άλλο μέρος για να γίνει, αν το θέλετε τόσο και πρέπει να κατεδαφιστεί μια μοναδική εγκατάσταση; Πολύ ωραία λογική. Το βρίσκω όμως πολύ χλωμό, από τη στιγμή που το λεκανοπέδιο Ιωαννίνων βρίθει τέτοιων γηπέδων να ανεβεί κάποιος εκεί πάνω για να παίξει. Πάντως, εγώ πιστεύω ότι θα λειτουργεί όλο το 24ωρο. Τη μέρα θα παίζουν γιδοπρόβατα και βοοειδή και το βράδυ αγριογούρουνα, λύκοι, αρκούδες και λοιπά ζώα του άγριου ζωικού βασιλείου.
Έχω και εγώ να σας κάνω μία πρόταση που είναι μάλιστα και πολύ οικονομική. Αφού τοποθετηθεί μια πινακίδα στην οποία θα αναγράφεται α) το ποσόν των χρημάτων που δαπάνησε η Πολιτεία, β) το όνομα του Δημάρχου επί Δημαρχίας του οποίου έγινε το έργο και γ) το όνομα του Δημοτικού συμβούλου που το παρέλαβε, να μείνει ο χώρος όπως είναι και στα πρόσωπα αυτών που αναγράφονται στην πινακίδα να τιμάται ες αεί η ικανότητα του Ζαγορίσιου Δημοτικού Άρχοντα να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Υ.Γ.1: Κύριε Δήμαρχε αυτές οι φωτογραφίες που είδατε στην επιστολή είναι από ένα τεράστιο αρχείο φωτογραφιών που έχω συλλέξει τα 28 αυτά χρόνια και αποτυπώνουν την ιστορία του έργου. Θα είχε πιστεύω μεγάλο ενδιαφέρον να γινόταν μία έκθεση με το αρχείο αυτό. Οι επισκέπτες θα έβγαζαν χρήσιμα συμπεράσματα για το τι μπορεί να συμβαίνει στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη χώρα μας.
Υ.Γ.2: Λίγες μέρες προτού καταρρεύσει ο τοίχος της πρώτης φωτογραφίας φιλοξενούσα σε ξενώνα των Ασπραγγέλων τον Σουηδό προπονητή μου στην Εθνική Ομάδα. Όταν είδε το σκοπευτήριο μου είπε ότι αν ήταν στοιχειωδώς προσεγμένο θα μπορούσαν να γίνουν πολλά προπονητικά camps της Εθνικής Ομάδος εκτός από τους αγώνες. Και μετά πρόσθεσε: Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί ως χώρα περνάτε αυτά που περνάτε.
Υ.Γ.3: Βλέποντας άλλους Δήμους να ψάχνουν με τα κιάλια και να βραβεύουν πρωταθλητές συνοικιών, μου πέρασε από το μυαλό ότι το να σκεφτεί ο Δήμος Ζαγορίου να τυπώσει ένα δίπλωμα σε μία χαρτοπετσέτα και να το απονείμει στους πρωταθλητές της περιοχής, πράγματι θα έδινε άλλο νόημα στη λέξη ΥΠΕΡΒΑΣΗ.
Βασίλης Ζωρδούμης
Καθηγητής ΜΕ
Μέλος Εθνικής Ομάδος Σκοποβολής
