«Ο ποιμήν» και ο ποιμένας…

Του ΧΑΡΗ  ΛΕΟΝΤΑΡΗ

 Σεβασμιώτατε,
Η απουσία σας από το συλλαλητήριο του Γιαννιώτικου λαού για το «Μακεδονικό» προκάλεσε σοβαρά ερωτήματα σε όλους. Και τούτο γιατί οι πολίτες έχουν μάθει από την ιστορία ότι οι ηγέτες της εκκλησίας πάντα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων των Ελλήνων για την προστασία εθνικών ζητημάτων. Γι’ αυτό και θεωρώ ως ατόπημα ηθικής τάξεως να απέχετε τη στιγμή που διακρίνεται προθυμία εκ μέρους της κυβέρνησης για εθνική υποχώρηση. Και το αλγεινότερο είναι που δεν παρέστη κανένας κληρικός της Μητροπόλεως Ιωαννίνων. Προσωπικά θεωρώ αδύνατον οι κληρικοί μας να μην διακατέχονται από το ίδιο αίσθημα πατριωτικού καθήκοντος με όλους εμάς. Άρα φαίνεται πως έχετε την απόλυτη ευθύνη για την ακατανόητη αποχή, αφού ουδέποτε η Εκκλησία σε εθνικές περιπέτειες λειτούργησε ως ρίψασπις.
Δυστυχώς η ενέργεια αυτή υποδηλώνει διάθεση συμβιβαστική με σκοπιμότητες που βρίσκονται έξω από τις προσδοκίες των πιστών από την πνευματική του ηγεσία. Ο λαός χρειάζεται τον πνευματικό του ηγέτη σε δύσκολες στιγμές και όχι μόνο σε εκδηλώσεις λατρευτικές και πανηγυρικές.
Αλλά έσωσε το κύρος και το πνεύμα της τοπικής εκκλησίας ο παπα-Θανάσης. Αν και βαρειά άρρωστος με ηχητικό μήνυμα έδειξε τι σημαίνει ποιμένας σε δύσκολες ώρες και έδωσε σε όλους τους αγωνιζόμενους πολίτες το ηθικό παράγγελμα, προτρέποντάς μας σε αγώνα, πίστη, ενότητα και αγάπη.
Πιστεύω, Σεβασμιώτατε, να εξηγήσετε στον κόσμο τους λόγους που σας κράτησαν μακριά από μια σημαντική στιγμή.
Με σεβασμό…