Έξοδος…

• Με αφορμή τις άγιες ημέρες του Πάσχα, ήρθε στο μυαλό μου η ιστορία της Εξόδου των Ισραηλιτών από τη σκλαβιά της Αιγύπτου και της ελεύσεώς τους έπειτα από δεκαετίες παθών και δοκιμασιών στη γη της Χαναάν. Ο λόγος δεν ήταν άλλος, παρά οι ομοιότητες που παρουσιάζει η διαχρονική αυτή ιστορία, με τα τεκταινόμενα στη χώρας μας τα χρόνια της κρίσης.
Η Έξοδος περιγράφει το επίπονο και μακροχρόνιο ταξίδι των Ιουδαίων, μέσα από την έρημο Σινά, προκειμένου να οδηγηθούν από το Μωυσή, στην ελευθερία και τη γη που τους Είχε Υποσχεθεί ο Θεός.
Η υπόσχεση αυτή είναι η Διαθήκη, που αποτέλεσε το πλαίσιο μιας συμφωνίας, η οποία προέβλεπε πως οι Ισραηλίτες λατρεύοντας αποκλειστικά τον Ένα και Αληθινό Θεό και τηρώντας το Νόμο Του, θα οδηγούνταν στη "Γη της Επαγγελίας". Όπως είθισται σε κάθε συμφωνία από αρχαιοτάτων χρόνων, προβλέπονταν μια σειρά από απαιτούμενα μέτρα. Θεμελιώδες κείμενο αυτών στην προκειμένη περίπτωση, αποτέλεσαν φυσικά οι Δέκα Εντολές. Πέραν αυτού, στα πλαίσια της Διαθήκης και δεδομένης της πλήρους απουσίας τροφής και νερού στην έρημο, ο Θεός παρείχε στους πιστούς το "μάννα εξ' ουρανού".
Παρά το γεγονός ότι οι δοκιμαζόμενοι Εβραίοι είχαν πίσω τους τη δουλεία αλλά και τις στρατιές της Αιγύπτου να τους καταδιώκουν, παρά το ότι ο Ίδιος ο Θεός τους είχε Αποκαλυφθεί, Προστατεύοντάς τους, Θρέφοντάς τους και Καθοδηγώντας τους δια του Μωυσή και τέλος, παρά το ότι τόσο το πέρασμα δια της ερήμου όσο και η λατρεία του Ενός Θεού ήταν στην πραγματικότητα μονόδρομος, οι Ισραηλίτες, μέσα στην απελπισία και στη δυσπιστία τους, στράφηκαν κατά καιρούς σε ψεύτικα είδωλα. Ως αποτέλεσμα, ένα ταξίδι που ακόμη και την εποχή εκείνη, θα διαρκούσε μόλις λίγες μέρες, διήρκησε εν τέλει σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Εν προκειμένω, αντί του αιγυπτιακού στρατού, η χώρα μας βρίσκονταν υπό τη δαμόκλειο σπάθη των αγορών και της άτακτης χρεωκοπίας, όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αποφάσισαν να παρέμβουν και να μας διασώσουν. Αντί Διαθήκης, υπογράψαμε μνημόνια και αντί για ένα θεόσταλτο προφήτη, είχαμε τους θεσμούς να μας εποπτεύουν. Θεσμούς που μας κατέστησαν σαφές εξαρχής, ότι διερχόμενοι μέσω της "ερήμου" της αυστηρής λιτότητας και των δομικών μεταρρυθμίσεων, θα οδηγηθούμε μια μέρα στη δική μας "Έξοδο". Όπως οι Ιουδαίοι στην έρημο λάβανε "μάννα", έτσι κι εμείς λάβαμε οικονομική στήριξη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, όταν καμία άλλη πηγή χρηματοδότησης δεν ήταν διαθέσιμη ή πρόθυμη να μας δανείσει.  Πάρα ταύτα, όπως πάλι οι Ιουδαίοι κατέφυγαν σε είδωλα, έτσι κι εμείς αναζητήσαμε "σωτήρες" όπως ο Αλέξης, ο Αρτέμης, ο Γιάννης με ένα νι, ο Πάνος και "μαγικές λύσεις" όπως οι Ρώσοι, οι Κινέζοι και η δραχμή, αντί να συνειδητοποιήσουμε πως η εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων αποτελεί μονόδρομο.
Κατά συνέπεια, το ταξίδι προς τη δική μας "Έξοδο", αντί για ένα με δύο χρόνια που πήρε σε όσες χώρες τήρησαν τις δεσμεύσεις τους προς τους εταίρους, διαρκεί ήδη οκτώ χρόνια, με το τέλος του να μην είναι ακόμη ορατό.
Οι Ισραηλίτες κατάφεραν εν τέλει να φτάσουν στη γη της Χαναάν, έστω και μετά από πολλά χρόνια. Κατάφεραν τούτο όμως, μόνο όταν αποφάσισαν να τηρήσουν απαρεγκλίτως τις Δέκα Εντολές και τη Διαθήκη τους με το Θεό. Ίσως λοιπόν, όταν και εμείς οι Έλληνες πάψουμε να αναζητούμε μαγικές λύσεις, να ακολουθούμε λαϊκιστές και τσαρλατάνους, αλλά αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα στη χώρα μας, όχι γιατί μας το επιβάλλουν, αλλά γιατί συνειδητοποιούμε οι ίδιοι ότι πρέπει, τότε και μόνο τότε, θα οδηγηθούμε ως λαός στη δική μας "Γη της Επαγγελίας", που δεν είναι άλλη, παρά μια πραγματικά ανεξάρτητη, υγιής, δημοκρατική και σύγχρονη δυτική ευρωπαϊκή χώρα, η Ελλάδα που αξίζουμε.

* Ο Κωνσταντίνος Δαρδαμάνης είναι  πολιτικό στέλεχος που αναδείχθηκε από τη διαδικασία αξιολόγησης του Μητρώου Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και μέλος του Τομέα Οικονομίας και Ανάπτυξης.