Ήθος και πολιτικοί…

«Αιδώς Αργείοι», θα έλεγα με τα όσα μαθαίνουμε ότι έχουν λάβει χώρα και ψηφισθεί στην Βουλή για την προνομιακή μεταχείριση των αντιπροσώπων μας, βουλευτών που ψηφίσαμε και εκλέχτηκαν για να μας προστατεύσουν από την περεταίρω φτωχοποίησή μας. Αντί να ψηφίζουν νόμους υπέρ των φτωχών και αδυνάτων, ψηφίζουν νόμους για την «πάρτη τους», αυξάνουν τα προνόμιά τους με επιδότηση ενοικίου, με αφορολόγητες τις αμοιβές από την συμμετοχή στις επιτροπές της βουλής, λες και δεν είναι υποχρέωσή τους, με extra χρήματα γιατί κουράστηκαν το καλοκαίρι, που δεν έκλεισε η βουλή, αλλά και όσα άλλα που ανακαλύπτονται μέρα με τη μέρα.
Οι κ.κ. βουλευτές αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα; Δεν τα βγάζουν πέρα, όπως κοινώς λέμε; Πρέπει ο φτωχοποιημένος Ελληνικός λαός να επιβαρύνεται περισσότερο για χάρη τους; Δεν επαρκούν για τους βουλευτές, τα περίπου 10.000 ευρώ το μήνα (5.000 ευρώ ο μισθός τους ή αποζημίωση όπως τον έχουν ονομάσει συν 5.000 ευρώ από την συμμετοχή τους στις επιτροπές περίπου) που εισπράττουν, ενώ στους φτωχούς και αδυνάτους κόβονται τα επιδόματα πείνας, το ΕΚΑΣ  και των αναπήρων;
Τι έχουν να απαντήσουν στους μακροχρόνια άνεργους και απολυμένους, στους νέους με τους μισθούς των 200 ή 300 ή 400 ευρώ; Για τους 550.000 χιλιάδες νέους μας και δη επιστήμονες που ξενιτεύτηκαν για να επιβιώσουν; Για αυτούς επαρκούν;  Μπορούν να επιβιώσουν;
Αυτά που συμβαίνουν, αυτά που κάνει η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα γενικά, είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτα στη φτωχοποιημένη χώρα μας. Δεν στέκουν σε καμία σοβαρή, λογική σκέψη, Αριστερή ή Δεξιά θεωρία ή πρακτική.
Κάποτε είχα πει σε βουλευτές το εξής: «Εσείς οι βουλευτές μόλις περάσετε πρώτη φορά την πόρτα της Βουλής και πατήσετε τα κατακόκκινα χαλιά, που είναι πολύ παχιά, καβαλάτε ένα μεγάλο «καλάμι», γιατί οι περισσότεροι για πρώτη φορά βλέπετε να πιστώνεται ο λογαριασμός στην τράπεζα με περίπου 10.000 ευρώ το μήνα και μετά ξεχνάτε πολύ γρήγορα τους φίλους, συντρόφους σας και τον λαό».
Δεν αξίζει πιστεύω οποιαδήποτε κριτική για αυτά που συνέβησαν και παρακολουθήσαμε από την  τηλεόραση επί ένα 24ωρο κατά την συζήτηση για το σκάνδαλο Novartis. Τι να πούμε για την γλώσσα που χρησιμοποιούσαν, το μίσος, το πάθος και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει ίσως είναι η εξουσία και το χρήμα!
Εδώ ο κόσμος «καίγεται», πεινάει, οι Τούρκοι μας απειλούν, οι Σκοπιανοί και Αλβανοί μιλάνε λες και είναι η υπερδύναμη, οι ΗΠΑ κι εμείς τι κάνουμε; Τρωγόμαστε μεταξύ μας, τηρούμε αμυντική στάση, λες και φταίμε, φτάνουμε στο σημείο να δεχόμαστε τις ανιστόρητες αερολογίες για την ιστορία και τον πολιτισμό μας των χιλιάδων ετών, για τα σύνορά και ότι άλλο διεκδικούν οι «φίλοι» μας γείτονες μαζί με τους προστάτες τους ΗΠΑ και Ε.Ε.
Τον πρώην πρόεδρο της δημοκρατίας κ. Σαρτζετάκη, πιστεύω ότι θα τον επικαλούμαστε για δυο πράγματα: για το θάρρος που έδειξε στην απόδοση των ευθυνών ως εισαγγελέας που ήταν στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και σε αυτό που είπε ότι «η Ελλάς είναι ανάδελφο έθνος».
Έχει απόλυτο δίκιο. Απόδειξη τούτου έχουμε με τον εμβολισμό του λιμενικού μας σκάφους, προκαλώντας ζημιά στην πρύμνη του, από την Τουρκική ακταιωρό στα Ίμια. Οι μεν «σύμμαχοι» και «προστάτες» μας ΗΠΑ μας είπαν «να τα βρείτε μεταξύ σας», λες και εμείς επιτεθήκαμε και προξενήσαμε ζημιές στο σκάφος. Οι δε «φίλοι» και «εταίροι» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν είναι δυνατόν να λέγονται έτσι, ήταν «ήξεις, αφίξεις», δηλαδή και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλξ!
Είναι καιρός να θυμηθούμε τον αρχαίο μεγάλο συγγραφέα μας Θουκυδίδη, τον καλύτερο αναλυτή των αιτίων που προκαλούν τους πολέμους, που διδάσκεται σε όλες σχεδόν τις στρατιωτικές σχολές του κόσμου, ο οποίος είναι πάντοτε επίκαιρος για το ότι «τα αίτια που γεννούν τους πολέμους είναι πάντοτε οικονομικά, οικονομικοί λόγοι και εθνικά συμφέροντα».
Για αυτό καλό είναι έστω και στην ύστατη ώρα να καταλάβουμε ότι, αφού δεν υπάρχουν ούτε σωτήρες ούτε προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.), πρέπει μόνοι μας να σωθούμε. Όλοι μαζί ενωμένοι Λαός και Εξουσία με σοβαρότητα, ειλικρίνεια, ισονομία και ισοπολιτεία και με πρόγραμμα, έστω και αν το υπάρχον πολιτικό προσωπικό φαίνεται να είναι κατώτερο των περιστάσεων, να οργανωθούμε Τοπικά, Περιφερειακά και Πανελλαδικά, γιατί άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουμε μόνοι μας να επιτύχουμε και να επιβιώσουμε δεν έχουμε.
Αν είχαμε άμεση δημοκρατία και ελέγχαμε την τοπική, την περιφερειακή και την κεντρική εξουσία, δεν θα είχε επέλθει η καταστροφή, η φτωχοποίηση της χώρας μας που δυστυχώς συνεχίζεται. Είναι λοιπόν η ώρα των μεγάλων αποφάσεων…

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣ