Για ποια συναίνεση και ομοψυχία μιλάμε;

on .

-  Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗ,Ομότ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών

 Ο αείμνηστος εθνάρχης Κων. Καραμανλής είπε: «Απέφυγα πάντοτε να προσβάλλω τους αντιπάλους μου. Γιατί αν τους είχα προσβάλλει, θα ήταν ντροπή δική μου να τους δεχθώ ως συνεργάτες. Ενώ τώρα που δέχομαι αυτούς που με προσέβαλαν αντί ντροπής αισθάνομαι υπερηφάνεια». Σήμερα όμως αντ’ αυτού τι βιώνουμε;
Παριστάμεθα άναυδοι μάρτυρες χυδαίων ύβρεων και χαρακτηρισμών μεταξύ των «Αρχηγών» των κομμάτων εξακοντιζομένων μάλιστα από το ιερό βήμα της Βουλής, εις επήκοον όλων των Ελλήνων.
«Απατεώνες, ψεύτες, υποκριτές, διαπλεκόμενοι, υπηρέτες σκοτεινών συμφερόντων, διεφθαρμένοι, άβουλοι, καιροσκόποι, καρεκλοκένταυροι, λαϊκιστές, δημαγωγοί, υπερεθνικιστές φασίστες, προδότες, ανίκανοι, ασυνεπείς, πουλημένοι, γερμανοτσολιάδες, ακροδεξιοί, κακέκτυπα αριστεράς, απροσάρμοστοι κουμμουνιστές, ορφανά του Στάλιν κ.α.π.» είναι τα κοσμητικά… επίθετα που ακούμε σε κάθε συζήτηση της ολομέλειας της Βουλής, μπροστά μάλιστα και στους μαθητές που τις παρακολουθούν από τα θεωρεία της…
Με αυτά τα δεδομένα και πλήρη έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης και στοιχειώδους ευθιξίας για ποια συνεργασία, συναίνεση και ομοψυχία μιλάμε; Η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο, ακόμα και σε θέματα εθνικής σημασίας, όπως το Σκοπιανό, που από το 1990 μέχρι σήμερα ταλανίζει την εξωτερική μας πολιτική. Ακραίες, αντιδιαμετρικές και αντιφατικές οι θέσεις των κομμάτων και των βουλευτών τους, αλλά, το χειρότερο, κατηγορηματικά αντίθετη η θέση των συγκυβερνώντων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Από το καμιά αναφορά στο όνομα Μακεδονία και σ’ οποιοδήποτε παράγωγό της, άρα απόρριψη της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό και για όλες τις χρήσεις, ακούστηκαν κατά καιρούς από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναφορές τους με το όνομα σκέτο Μακεδονία (σήμερα τ’ αναμασούν αλλά γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει…) σε αντίθεση με τη θέση του κ. Πρωθυπουργού.
Άλλα ο κ. Τσίπρας, άλλα ο Καμμένος, άλλα ορισμένοι βουλευτές ή υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλα η κ. Γεννηματά, άλλα ο νεόκοπος ηγέτης του 1% κ. Θεοδωράκης. Προϋποθέσεις και νουθεσίες η στάση του κ. Λεβέντη, άχρωμη και άοσμη η θέση του κ. Κουτσούμπα. Αναβλητική η στάση της Ν.Δ. υπό τα σημερινά δεδομένα και τους λαθεμένους, κατ’ αυτήν, χειρισμούς του κ. Τσίπρα. Καθαρή θέση μέχρι τώρα πήραν η Χρυσή Αυγή, οι ΑΝΕΛ και η Ένωση Κεντρώων παρά τις όποιες προϋποθέσεις.
Θα ήταν παράλειψη όμως να μην σχολιασθεί η στάση των ΑΝΕΛ. Ο κ. Π. Καμμένος δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι θα καταψηφίσει κάθε όνομα που θα περιέχει το Μακεδονία ή παράγωγό της. Από κύκλους των ΑΝΕΛ διέρρευσε ότι ο πρόεδρός τους «Σαμαράς δεν γίνεται» υποστηρίζοντας ότι ο κ. Σαμαράς έριξε την κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη που σημαίνει ότι δεν ρίχνει την κυβέρνηση, προεξοφλώντας ότι θα βρεθούν άλλοι βουλευτές που θα δώσουν την πλειοψηφία στην πρόταση του ΣΥ­ΡΙΖΑ. Αν όμως, ώ του θαύματος, αυτό δεν συμβεί, τότε για να μην πέσει θα πρέπει οι ΑΝΕΛ να κάνουν «κωλοτούμπα» και να υπερψηφίσουν.
Δεν είναι περίεργοι οι λεονταρισμοί του κ. Π. Καμμένου; Όλη η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι όσο παραμένει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στην ουσία ΣΥΡΙΖΑ, γιατί οι, κατά καιρούς, διαφοροποιήσεις των ΑΝΕΛ είναι της πλάκας κυμαινόμενοι μεταξύ γέλιου και γελοίου, τόσο η χώρα βυθίζεται στην καταστροφή. Αν αυτό πιστεύουν, τότε γιατί δεν την ρίχνουν αφού έτσι κι αλλιώς το Σκοπιανό για να λυθεί θα χρειασθούν κάποια χρόνια; Άλλωστε, μετά τις εκλογές, αφού προβλέπουν νίκη, θα έχουν την ευκαιρία να το χειρισθούν αυτοί καλύτερα.
Μήπως όμως «η καρέκλα» είναι γλυκιά για όλους; Θες το ένα, θες το άλλο, την πολυπόθητη συνεργασία ακόμα και σε εθνικά θέματα ούτε την είδαμε, ούτε τη βλέπουμε, ούτε θα τη δούμε.
Κρίμα! Αν συνεργαζόταν Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου, αν συνεργαζόμενοι στήριζαν τον Λ. Παπαδήμο, αν συνεργαζόταν Αντ. Σαμαράς και Αλ. Τσίπρας και τέλος αν συνεργαζόταν Αλ. Τσίπρας και Κ. Μητσοτάκης η χώρα σήμερα θα είχε αισιόδοξη περπατησιά προς τα εμπρός.
Η σοφή ρήση του Κων. Καραμανλή, καταστάλαγμα μακρόχρονης εμπειρίας, αγνοήθηκε και αγνοείται συστηματικά από τους άπειρους νεανίες αρχηγούς και αρχηγίσκους. Και κλείνουμε την παρούσα πάλι με ρήση Κων. Καραμανλή: «Όταν ένας πολιτικός γνωρίζει τι πρέπει να γίνει εις την χώραν του και δεν δύναται να το πραγματοποιήσει οφείλει αντί να συμβιβάζεται με τη συνείδησή του να αποχωρεί». Ακούει κανείς;
Ακόμα και σε θέματα εθνικής σημασίας όπως το Σκοπιανό, οι θέσεις των κομμάτων και των βουλευτών τους είναι ακραίες και αντιφατικές…