Τα εθνικά μας δίκαια δε διαπραγματεύονται!

- Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΣΟΔΟΥΛΟΥ, Δρ. Οικονομολόγου

 Το τελευταίο διάστημα, οι γνωστοί άγνωστοι διεθνείς προβοκάτορες, έβγαλαν ξανά από την κατάψυξη το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου των Σκοπίων, τμήματος της άλλοτε μεγάλης Γιουγκοσλαβίας. Παρότι, πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που το εν λόγω θέμα ήταν πάλι στο προσκήνιο, φαίνεται πως δεν ξεχάστηκε και προσπαθούν για μια ακόμη φορά με τον ίδιο πάντα εντεταλμένο μεσολαβητή, μεγάλης πλέον ηλικίας, να το επιλύσουν. Ως γνωστό όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες για την επίλυση του θέματος,  που έγιναν κατά τα προηγούμενα χρόνια, έπεσαν στο κενό εξαιτίας της διαφωνίας για το όνομα.  
Όμως, πριν αναφέρουμε οτιδήποτε άλλο, θεωρούμεσκόπιμο να βάλουμε εξ αρχής το όλο θέμα στην ορθή του διάσταση και να πούμε ορισμένες αλήθειες που είναι αναγκαίες για την αντικειμενική και μεροληπτική προσέγγισή του. Βασικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται αυστηρά για ένα εθνικό θέμα και ως εκ τούτου θα πρέπει να το προσεγγίζουμε κάτω από αυτό το πρίσμα. Οι προσωπικές - κομματικές απόψεις και ιδεοληψίες δεν έχουν θέση εδώ, αυτό τουλάχιστον επιτάσσει το εθνικό συμφέρον που φυσικά είναι υπεράνω όλων.   
Ας μη τρέφουμε αυταπάτες, την ονομασία του κρατιδίου τους, μόνοι τους τη μετέτρεψαν σε πρόβλημα γιατί προφανώς έτσι εξυπηρετούνται οι όποιες σκοπιμότητες υπάρχουν, ενδογενείς και εξωγενείς. Από την πρώτη στιγμή γνώριζαν ότι, η επιλογή ονόματος όπου θα συμπεριλαμβανόταν η λέξη Μακεδονία, θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις από την Ελλάδα και  παρόλα αυτά, επέλεξαν συνειδητά την οδό της αντιπαράθεσης. Εάν, πραγματικά ήθελαν το αντίθετο, θα μπορούσαν να επιλέξουν οποιοδήποτε άλλο όνομα, που δε θα  προκαλούσε καμία απολύτως αντίδραση από τη χώρα μας.
Όλα αυτά τα χρόνια που εφίσταται το θέμα εμείς ως χώρα δε νομίζω να χάσαμε κάτι ουσιαστικό, αντιθέτως εκείνοι χάσανε εξαιτίας της όλης στάσης τους. Σε περίπτωση που και τώρα δε βρεθεί λύση πάλι εμείς δε χάνουμε τίποτα, μη κοροϊδευόμαστε, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συρθούμε στην υιοθέτηση της οποιαδήποτε λύσης, μόνο και μόνο για να αποδείξουμε το πόσο «καλά» πολιτικά παιδιά είμαστε. Για το γεγονός  πως ακόμη εκκρεμεί η ένταξη του κρατιδίου τους στους κόλπους της ευρωατλαντικής συμμαχίας, που ως γνωστό διακαώς επιθυμούν, δεν ευθυνόμαστε εμείς. Παρότι και εδώ γνωρίζουν τα αίτια της κωλυσιεργίας για την μη ένταξη, εμμένουν αδιάλλακτοι στις θέσεις τους και περιμένουν να υποχωρήσει η άλλη πλευρά. 
Τώρα, εάν εξετάσουμε το θέμα ιστορικά, θα δούμε πως η άλλοτε   Μακεδονική Αυτοκρατορία, απλωνόταν πολύ πάνω από το συγκεκριμένο κρατίδιο και πως ανατολικά έφτανε μέχρι τις Ινδίες και την Αίγυπτο. Με τη διαφορά όμως, πως οι σημερινοί γείτονες μας πρωτοεγκαταστάθηκαν στα συγκεκριμένα εδάφη δέκα αιώνες μετά και ως εκ τούτου σε καμία περίπτωση δεν είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάτι το οποίο άλλωστε είχαν ομολογήσει δημοσίως στο παρελθόν και οι ίδιοι.  Παρόλο λοιπόν που τα γνωρίζουν όλα αυτά, εκείνοι καθώς και οι υποκινητές αυτών, συνειδητά επέλεξαν τον προκλητικό δρόμο των εντάσεων και της καπηλείας της ενδοξότατης Ελληνικής - Μακεδονικής ιστορίας.
Επίσης, το  ότι, εδώ και εικοσιπέντε χρόνια δεν έχει βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων, δε σημαίνει πως πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί τώρα και πόσο μάλλον εις βάρος της χώρας μας. Είναι πραγματικά ντροπή Έλληνες κενόδοξοι εξουσιαστές να ισχυρίζονται πως θα πρέπει  άμεσα να λυθεί το θέμα, μόνο και μόνο επειδή υφίσταται για πολλά χρόνια, αδιαφορώντας για την ουσία.  
Ακόμη και ο χρόνος που επιλέχτηκε από τους γνωστούς αγνώστους διεθνείς προβοκάτορες, για την επίλυση του κατασκευασμένου  σκοπιανού προβλήματος, ίσως να μην είναι τυχαίος. Ύστερα από το οικονομικό δράμα, το εθνικό ξεπούλημα και την κοινωνική εξαθλίωση που μας επέβαλαν, τώρα επιδιώκουν και την εθνική μας ταπείνωση. Ίσως να πήραν θάρρος και από το γεγονός ότι, μέχρι σήμερα οι διαχειριστές της πολιτικής και πολιτειακής εξουσίας του τόπου μας, ουδέποτε αντέδρασαν στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών και πάντα νομοθετούσαν ότι εκείνοι τους επέβαλαν, χωρίς αντιρρήσεις και ενδοιασμούς.    
Όμως, εδώ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και ως εκ τούτου θα πρέπει, ως συνεχιστές της ένδοξης ιστορίας μας, να αντιδράσουμε και να γνωστοποιήσουμε στους πάντες πως εμείς δεν  διαπραγματευόμαστε τα εθνικά μας δίκαια, παρά μόνο τα υπερασπιζόμαστε. Οφείλουμε να διατρανώσουμε σε ανατολή και δύση, πως οι όποιες εσωτερικές διαφωνίες και αντιπαραθέσεις έχουμε ως λαός, όταν πρόκειται για εθνικά θέματα ξεχνιούνται μονομιάς και ενωμένοι στεκόμαστε περήφανοι μπροστά στο εθνικό καθήκον. Ιδιαίτερα δε όταν το δίκιο είναι με το μέρος μας, όπως αναμφίβολα συμβαίνει τώρα.
Παράλληλα, καλό θα είναι όλοι οι βαλκάνιοι «φίλοι» μας να εμπεδώσουν πως, παρότι βρισκόμαστε σε δύσκολη οικονομική θέση, εξακολουθούμε να είμαστε η πιο ισχυρή χώρα των Βαλκανίων σε όλους τους τομείς. Εμείς έχουμε αποδείξει κατ’ επανάληψη πως σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, τιμούμε τους καλοπροαίρετους γείτονες και τηρούμε εις το ακέραιο τις διεθνείς συνθήκες που καθορίζουν τις διακρατικές μας σχέσεις. Ίσως, για το μόνο που θα μπορούσε κανείς να μας κατηγορήσει είναι για την υπερβολική ανοχή που έχουμε κατά καιρούς δείξει αλλά και δείχνουμε, στις προκλήσεις ορισμένων ανόητων και ανιστόρητων γειτόνων, που αρκούνται στο να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, να παραχαράζουν την ιστορία και να προσπαθούν να διαστρεβλώνουν τις διεθνείς συνθήκες.
Βέβαια, η πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας, μας έχει διδάξει πώς όταν οι εξουσιαστές στριμώχνονται, τότε παρακινούμενοι από τα δημοκρατικά τους ένστικτά και τις ιδεολογικές φαμφάρες, θυμούνται το λαό και ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα, δηλαδή διεξάγουν δημοψήφισμα. Όμως, εδώ την πάτησαν, δεν υπάρχει περίπτωση να ρίξουν την μπάλα στο λαό, θα το αποφύγουν όπως ο διάβολος τη θυμίαμα, διότι ξέρουν πως θα φάνε «γκολ» από τα αποδυτήρια και η ήττα θα είναι αναπόφευκτη. Οπότε, θα κληθούν να βγάλουν μόνοι τους τα κάστανα από τη φωτιά.
Γι’ αυτό θα πρέπει επιτέλους οι εξουσιαστές να σοβαρευτούν και να πάψουν τα επικίνδυνα εθνικά παιχνίδια, διότι εάν ανοίξουν οι αλύτρωτοι βαλκάνιοι ασκοί του Αιόλου, τότε μόνο θύελλες θα  έχουμε να αντιμετωπίσουμε και ο νοών νοείτω. Η τακτική που θέλει, τα πολιτικά παπαγαλάκια που στερούμενοι τεκμηριωμένης άποψης, να λοιδορούν και να βάζουν ταμπέλες στους πολίτες που διατυπώνουν δημόσια την εθνική τους ανησυχία, μόνο κακό κάνει. Άλλωστε, όταν ο λαός βγαίνει μαζικά στους δρόμους, αυτό σημαίνει πως η πολιτική εξουσία κάτι δεν κάνει σωστά. Ας γίνει πλέον κατανοητό από τους αυτοαποκαλούμενους προοδευτικούς - δημοκράτες εξουσιαστές, πως το να υπερασπίζεσαι  την πατρίδα σου είναι αρετή, ενώ το αντίθετο σίγουρα είναι κάτι άλλο…