Η… μετάλλαξη του Αλέξη Τσίπρα!
Η εκλογή του Τσίπρα στο αξίωμα του Πρωθυπουργού προ τριετίας γέμισε τις ψυχές πολλών Ελλήνων με ελπίδες και με βεβαιότητες για μια νέα Ελλάδα και για έναν καινούργιο κόσμο. Σ’ αυτό δε συντέλεσε μόνο το νεαρό της ηλικίας ούτε οι δεσμεύσεις του για το γκρέμισμα όλου του παλιού συστήματος. Προπαντός οι περισσότεροι πίστεψαν στο ιδεολογικό του στοιχείο που ήταν οι αξίες και οι αρχές της Αριστεράς. Γιατί έχει και η ιστορία την ευθύνη της στα πολιτικά μας πράγματα και στο ρόλο των ηγετών.
Και τώρα, ύστερα από τρία χρόνια διαχείρισης της εξουσίας, βλέπουμε ότι το αστέρι του Πρωθυπουργού ήταν ετερόφωτο και έχει ξεθωριάσει παντελώς. Σήμερα δεν εκπέμπει ούτε ελπίδα, ούτε ίχνος από κάποιο όραμα για την Ελλάδα. Αντίθετα έχει αποδειχτεί ότι πρόκειται για έναν πολιτικό ηγέτη χωρίς χαρίσματα. Δηλαδή είναι ένας αρχηγός κόμματος που βρέθηκε στη θέση του Πρωθυπουργού λόγω της οικονομικής κρίσης και λόγω της αδυναμίας των προηγούμενων πρωθυπουργών να εμπνεύσουν το λαό και να διαχειριστούν τα δύσκολα.
Αναμφισβήτητα η Ελλάδα τούτα τα δύσκολα χρόνια χρειαζόταν έναν πραγματικό ηγέτη, με ξεχωριστές ικανότητες και με όραμα για τον τόπο. Γιατί οι ηγέτες δείχνουν το ύψος τους στις δύσκολες συνθήκες μιας χώρας και όχι σε καταστάσεις κανονικής λειτουργίας. Γι’ αυτό και ιστορικά λίγους ηγέτες ξεχωρίζουμε και τιμούμε στην πορεία του νεοελληνικού κράτους.
Δυστυχώς για την Ελλάδα, δεν ευτύχησε να βρεθεί στο τιμόνι της τούτη την εποχή ηγέτης προικισμένος με εφόδια. Ίσως η δραματική κατάσταση της οικονομίας της χώρας να θόλωσε την πολιτική σκέψη του Έλληνα και να βασίστηκε η κρίση του στο συναίσθημα και όχι στο πολιτικό αισθητήριο που πηγάζει από την ορθολογική ερμηνεία της πραγματικότητας.
Και τώρα έχουμε χάσει οι Έλληνες τον προσανατολισμό μας και δεν ελπίζουμε σε τίποτε. Η κύρια ευθύνη βαραίνει τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αφού αυτός είναι που χαράσσει την πολιτική γραμμή σε όλα τα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα του τόπου. Γι’ αυτό και επισημαίνω ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει απολύτως καμιά σχέση ούτε με όσα υποσχόταν, ούτε με την ιδεολογική ταυτότητα της Αριστεράς, αλλά ούτε και με τις υποχρεώσεις που επιβάλλει το αξίωμά του. Δηλαδή έχει πάρει οριστικό διαζύγιο και από την Αριστερά, αλλά και από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, ανεξαρτήτως από τα «πιστεύω» του καθενός μας. Ως Πρωθυπουργός από την πρακτική που εφαρμόζει και από τις ανεφάρμοστες υποσχέσεις θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως ένας πολιτικός οπορτουνιστής και ως ένας δημαγωγός ανενδοίαστος.
Τι να πρωτοπεί κανείς για την ταυτότητα του Πρωθυπουργού με αναφορά σε βασικές επιλογές και πρακτικές του; Το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής του δράσης είναι το πάντρεμα του λαϊκισμού με τον εθνικισμό. Έφτασε σε σημείο ένας ηγέτης γέννημα και θρέμμα του αριστερού κινήματος, με κοινωνικούς αγώνες, να ταυτίζεται και να συνεργάζεται με έναν πολιτικό που το μοναδικό του στίγμα είναι ο εθνικισμός. Ο καθηγητής του Παν/μίου Χάρβαρντ Πίτερ Χολ σε πρόσφατη συνέντευξη είπε: «Υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη είναι το μείγμα λαϊκισμού και εθνικισμού».
Στην ίδια νοοτροπία συντάσσεται και ο τρόπος που διαπραγματεύεται το ζήτημα της Μακεδονίας. Δεν ενημερώνει ούτε τα κόμματα ούτε το λαό. Ενώ με θρησκευτική ευλάβεια, αυτός που δηλώνει άθεος, έχει εγκατασταθεί σχεδόν μόνιμα στην Αρχιεπισκοπή, όπου συζητάει και «προσεύχεται» με τον κ. Ιερώνυμο για την επίλυση του προβλήματος. Μήπως μ’ αυτή την τακτική νομίζει ότι θα πάρει και την εξουσία, όπως δηλώνει και η σύντροφός του;
Και μια ακόμη πλευρά της πρωθυπουργικής τακτικής με πολλά ερωτήματα: Έχει μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο των ισχυρών και προσφέρει «γη και ύδωρ», αρκεί να παραμείνει στην εξουσία. Γι’ αυτή την πολιτική υπενθυμίζω δήλωση του Μανώλη Γλέζου: «Όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός ξαναγυρίζει την Ελλάδα στην εποχή του Πιουριφόι… Όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός υμνεί τον Πλανητάρχη για τα δημοκρατικά του αισθήματα, τότε η υποταγή της χώρας στις ΗΠΑ είναι όχι μόνο φανερή, αλλά και ολοκληρωτική».
Τι άλλο πρέπει να πάθουμε ακόμα, για να πιστέψουμε ότι ο Πρωθυπουργός έχει μεταμορφωθεί και δεν έχει καμιά σχέση με τον νέο ηγέτη και αρχηγό της Αριστεράς; Ο ασυμβίβαστος επαναστάτης έχει καταντήσει εισπράκτορας φόρων και εκτελεστής πλειστηριασμών!
ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ
