Η κατσίκα του γείτονα…

on .

- Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΓΙΑ*

 «Αν νομίζεις πως δε με πονάει, αυτό που κάνεις, γελιέσαι…». Αυτά τα λόγια ακούγονται, από την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, στο τραγούδι «Αγάπη που’ γινες δίκοπο μαχαίρι» και ταιριάζουν γάντι, στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα!
Ο μέσος Έλληνας, δεν είναι ούτε… διεθνολόγος, ούτε ιστορικός αναλυτής, αλλά, με βεβαιότητα, είναι εραστής της απλής λογικής! Αυτήν έχοντας σαν πυξίδα, πορεύεται στην καθημερινότητά του και παρακολουθεί ταυτόχρονα, τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα. Στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης, στους χειρισμούς της, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής!
Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση, να έχει αγαθές προθέσεις, αλλά «τα αγκάθια» είναι πολλά στο δρόμο της…

Στην οικονομία, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας, μπας και τον ερχόμενο Αύγουστο, αποτινάξουμε... το άγος της οχταετίας (κάτι, που άλλοι «παθόντες» στην Ευρώπη, έδιωξαν σε ελάχιστο χρόνο!).
Αλλά, «εσωτερικές φωνές» φοβούνται ακόμη και ζητούν «προληπτική στήριξη». Αυτό δείχνει, πόσο βαριά ήταν ο άρρωστος και χρειάζεται ακόμη… ιατρική φροντίδα! (Εδώ, ένα διάστρεμμα παθαίνεις και χρειάζεσαι το χρόνο σου, πόσο μάλλον η ελληνική οικονομία, που βρέθηκε με… δύο πόδια σπασμένα, στο γύψο, για τόσα χρόνια!).
Σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, σε εθνικά θέματα, χρειάζονται λιγότερα λόγια και περισσότερη δουλειά! Τα ακανθώδη θέματα, των Σκοπίων, της Τουρκίας, της Αλβανίας, θέλουν σοβαρό χειρισμό.
Δεν χρειάζεται, ούτε υπεραισιοδοξία, αλλά ούτε και ηττοπάθεια… Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτοί είναι οι γείτονές μας. Με αυτούς είμαστε υποχρεωμένοι να συμβιώσουμε ειρηνικά!
Και όλοι αυτοί οι γείτονες, δυστυχώς, μάχονται να κάνουν κακό στην… ελληνική κατσίκα! Να ψοφήσει… η κατσίκα του γείτονα!
Γι’ αυτό, απαιτείται ψυχραιμία και όχι άναρθρες κραυγές!

* Ο κ. Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής