Ξεφυλλίζοντας…. Σκονάκια!

on .

- Μαζεύοντας ο μέτοικος «σκονάκια» στις περιπλανήσεις του, ήρθαν στην οθόνη του μνημονικού τα αυθεντικά ιστορικά σκονάκια, τώρα που λένε, ότι σχεδόν θα καταργήσουν τα φαρμακεία!
- Ο μέτοικος θυμάται έναν παλιό φαρμακοποιό, και μάλιστα στην κατοχή, που πάνω στο τραπέζι του, σε ένα γουδί (ιγδίον αρχαιοελληνιστί κατά Ζουράρι!), μέσα στο οποίο ανακάτευε κάποιες ουσίες, με ένα γουδοχέρι γυάλινο, και εκτελούσε κάποια συνταγή του γιατρού για κάποιον ασθενή. Το προϊόν της ανάδευσης μοίραζε σε δόσεις,  και το συσκεύαζε σε μικρά τεμάχια χαρτιού, τα δίπλωνε, τα έκλεινε,  και αυτά ήταν τα αυθεντικά σκονάκια, κάτι σαν τα σημερινά χαπάκια!
- Στην  ιστορία, και συχνά για την Ιστορία, στα σχολεία, οι μαθητές σε κάτι μικρά χαρτάκια κρυπτογραφούσαν πληροφορίες που στα κρυφά τις αντέγραφαν στις εξετάσεις. Αυτά τα χαρτάκια ήταν τα «σκονάκια» της παιδείας, και κάπως έτσι θα τα θυμούνται πολλοί παλιοί μαθητές.
- Κάπως έτσι λοιπόν και ο μέτοικος, μαζεύει σε σκονάκια τις τρέχουσες ειδήσεις, στις περιπλανήσεις του, και ξεφυλλίζοντας «σκονάκια», τις απλώνει στη σελίδα του.
- Ένα σκονάκι αφιερώνεται στην είδηση, για έναν περιορισμό των φαρμακείων και των….φαρμακοποιών, και άνοιγμα του επαγγέλματος. Και κάπως έτσι δικαιολογείται και αυτός ο κατακλυσμός διαφήμισης παρασκευασμάτων, για πάσαν νόσον και πάσαν αναζήτηση ελιξηρίου νεότητος!
- Οδηγίες απλές, φαρμακευτικές, μετά σχημάτων και ανατομικών λεπτομερειών, ώστε να είναι τόσο κατανοητά που να μη χρειάζεται και παράσταση ιατρού. Μαζί με τις εμφανίσεις των επιτευγμάτων της ιατρικής τέχνης και ψηφιακής τεχνολογίας, μικροσυσκευών, που μετράει κανείς ψηφιακά πολλούς δείκτες, η πρακτική ιατρική και η αυτοεξέταση να γίνεται και προσιτή ακόμη και στους αδαείς.
- Με όλες   αυτές τις κατακτήσεις και τις αποφάσεις, η σύγχυση, η απορία, και η ταχύτητα των εξελίξεων, η υγεία και η θεραπεία των ασθενειών θα μεταφερθούν σε εγχειρίδια σαν εκείνα που κυκλοφορούν για τα τεχνικά θέματα του τύπου Do it yourself!
- Ένα άλλο «σκονάκι»  σημειώνει, ότι και οι βουλευτές της «πρώτης φοράς Αριστερά», το τελευταίο διάστημα, δίνουν ρεσιτάλ με δελτία τύπου, για επισκέψεις σε υπηρεσίες, οργανισμούς, επιχειρήσεις, ιδρύματα, και ανακοινώνουν ότι μεταφέρουν τα προβλήματα στην κεντρική διοίκηση, και μάλιστα σε μερικές φορές σημειώνουν και τις επιτυχίες των παρεμβάσεων αυτών, κάτι σαν το παλιό «κατόπιν ενεργειών…»! Οι δε τηλεοπτικές εμφανίσεις δεν μετριούνται.   Μπήκαν πλέον και οι Αριστεροί αδιάφθοροι του «ηθικού πλεονεκτήματος» στα πατήματα και στα χνάρια, και στο δρόμο του παλιού κατεστημένου, του φθαρμένου, και φαύλου πολιτικού συστήματος πλησίστιοι και φουριόζοι.
- Ο Δήμος καταδίκασε τη ρύπανση της εγχάρακτης καλλιτεχνικής δημιουργίας της εισόδου της Τράπεζας της Ελλάδος  στην αρχή της οδού Αβέρωφ.  Για μια ακόμη φορά, και αυτή την περίοδο  η εικόνα της πόλης είναι άθλια, με όσα βλέπουν οι επισκέπτες της  στους τοίχους των οικιών και δημοσίων κτιρίων.Προς τι η καταγγελία;  Η προβολή στην πλατεία με, τον πύργο του Τατλιν, του συμβόλου της Γ΄ Διεθνούς της μπολσεβικικής επανάστασης, και η διατήρησή του ακόμη, και μετά τις γιορτές,  δίνει το σύνθημα ότι η «επανάσταση»  έφθασε, και η λαοκρατία κτυπάει το κεφάλαιο, στον τοίχο της Τράπεζας! Μάλιστα, το κτίριο της Περιφέρειας, ξαναγέμισε τέτοια  επαναστατικά συνθήματα, πολύ γρήγορα, μετά την κάποια σιωπηρή εκεχειρία που τουλάχιστον η πρόσοψη είχε γίνει εμφανίσιμη. Η σταλινολατρεία συνεχίζεται.
- Και μια και βρισκόμαστε στα Σκοπιανά μαγειρεύματα, και στην προσπάθεια να βαπτιστεί κάποτε, έστω και παράκαιρα και ανορθόδοξα, και χωρίς δοξολογίες και και χριστιανικές κολυμβήθρες, μια μικρή περιπλάνηση  στην ιστορία να μπει και σε αυτή τη σελίδα.
- Ο Γκριγκόροφ, πρώτος πρόεδρος του κρατιδίου των Σκοπίων, είχε δηλώσει ότι: «Εμείς δεν έχουμε σχέση με την Μακεδονία, είμαστε σλαύοι». Αυτό λίγο αναφέρθηκε στις διάφορες  και φλύαρες πολιτικές δηλώσεις.  Την ιστορία δεν την μελετάει η «πρώτη φορά Αριστερά» γιατί θέλει να ξεχνάει τις συμφωνίες που είχε κάνει η πιο παλαιότερη ένοπλη Αριστερά, στην «Αντίσταση» με του Σλαύους.
- Η ιστορία όμως έχει και μια ακόμη σελίδα, που δεν την διάβασαν, και κάπου βρέθηκε σε κάποιο «σκονάκι».
- Ο Μίλοβαν Τζίλας, Μαυροβούνιος παρτιζάνος και δεξί χέρι του Τίτο της Γιουγκοσλαβίας, το 1961 έγραψε ένα βιβλίο  με τίτλο «ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ  ΜΕ  ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ». Γράφει πολλά και ενδιαφέροντα για την κομμουνιστική ιδεολογία, που τα πλήρωσε με την αποπομπή του, και την πενταετή φυλάκισή του από τον σύντροφο Τίτο. Στο βιβλίο αυτό ο Τζίλας περιγράφει ένα από τα ταξίδια του στο Κρεμλίνο σε αποστολή από τον Τίτο, και γράφει και τα εξής ταξιδεύοντας με το αεροπλάνο πάνω από τη Γιουγκοσλαβία:
- «Αμυδρά έφερνα στη μνήμη μου πως επί τρεις αιώνες Γιουγκοσλάβοι οραματιστές και πολεμιστές, πολιτικοί και εστεμένοι- ειδικότερα οι ατυχείς πρίγκιπες- επίσκοποι του Μαυροβουνίου- επήγαιναν σε αληθινά προσκυνήματα στη Ρωσία και ζητούσαν εκεί κατανόηση και σωτηρία.  Δεν ταξίδευαν άραγε στα δικά τους μονοπάτια; Και δεν ήταν αυτή η χώρα, χώρα των προγόνων μας, τους οποίους κάποια άγνωστη χιονοστιβάδα έφερε και απόθεσε στα ανεμόδαρτα Βαλκάνια;». Και συμπληρώνει: «Ενσωματώθηκα μέσα στο μέγα κύμα του Βόλγα και στις απέραντες, τις χωρίς όρια γκρίζες στέπες, και βρήκα τον πρωτόγονο εαυτό μου, πλημμυρισμένον έως επάνω, με άγνωστες  εσωτερικές παρορμήσεις».
- Είναι μια ομολογία ότι αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση με την Μακεδονία, είναι φερτοί, από τις στέπες της Ρωσίας. Το βιβλίο αυτό δεν το διαβάζουν οι Αριστεροί.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…
ο  μέτοικος