Ο εορτασμός του Αγ. Γεωργίου στην Αθήνα το 1896…

on .

Στην εφημερίδα των Αθηνών “ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ” (αρ. φ. 172/19 Ιανουαρίου 1896) δημοσιεύτηκε στην 3η σελίδα ρεπορτάζ σχετικώς με την 58η επέτειο από το μαρτύριο του Νεομάρτυρα Αγ. Γεωργίου, του εν Ιωαννίνοις αθλήσαντος, και την 57η από την αγιοκατάταξή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο (19.9.1839). Η εφημερίδα την συγκεκριμένη επέτειο την ονομάζει «εορτή των Ηπειρωτών». Στην 1η και 2η σελίδα της ίδιας εφημερίδας παρατίθεται αυτούσιο το πλήρες κείμενο της ομιλίας του μητροπολίτη Πενταπόλεως Νεκταρίου Κεφαλά (μετέπειτα Αγίου Νεκταρίου), ο οποίος «ετέλεσεν την ιερουργίαν», υπό τον τίτλον: «ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΑΓΙΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ. Εκφωνηθείς υπό του Σ. Μητροπολίτου Πενταπόλεως κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑ εν τω ναώ της Χρυσοσπηλιωτίσσης τη 17 Ιανουαρίου 1896 ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ».
Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ο Μητροπολίτης Πενταπόλεως Νεκτάριος ήταν διευθυντής της Εκκλησιαστικής Ριζαρείου Σχολής και σύμβουλος της Φιλανθρωπικής Αδελφότητας των Ηπειρωτών. Από την εμπνευσμένη αυτή ομιλία έκρινα επωφελές να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα τιμώντας την φετινή 180η επέτειο της μνήμης του. Το μαρτύριο του σημαντικού αυτού νεομάρτυρα, όπως και το αντίστοιχο του αγίου Κοσμά του Αιωτωλού, ξεπέρασε, σχεδόν αμέσως, τα τοπικά όρια και η φήμη του απέκτησε ευρύτατο νόημα, γεγονός που το καθιέρωσε εξυπαρχής στη συνείδηση του λαού.
Το κείμενο έχει ως εξής: «…Τίσι αληθώς λόγοις πολύαθλε μάρτυς του Χριστού Γεώργιε ή ποίοις εγκωμίων άσμασι σε καταστέψωμεν; ποίαν πρώτην, ή ποίαν υστάτην των αρετών σου να επαινέσωμεν; την ευσέβειάν σου, δι’ ης του βίου σου ελάμπρυνας; την πίστιν σου; ην εν τω σταδίω του μαρτυρίου ωμολόγησας; την γενναιότητά σου; ην επεδείξω κατά το πολυώδυνόν σου μαρτύριον; το θάρρος σου δι’ ου τους αντιπάλους κατέπληξας; ή την αγάπην σου προς τον Θεόν δι’ ην υπέστης τα πάντα ίνα μη χωρισθής του Σωτήρος Χριστού. Το σθένος της ψυχής σου δι’ ου τας προσβολάς των εναντίων υπέμεινας και στερρώς τοις άθλοις ενεκαρτέρησας; πώς εγκωμιάσω την τοιαύτην των αρετών σου πληθύν· αλλά και τις έπαινος ικανός προς ταύτα; τις λόγος άξιος όπως εγκωμιάση, ον ο Θεός εδόξασεν; Ημείς, Άγιε Μάρτυς Γεώργιε, ομολογούμεν μόνον τας αρετάς σου και ταύτας θαυμάζομεν. Συ δε ως παρρησίαν έχων προς τον Κύριον πρέσβευε υπέρ ημών προς τον Σωτήρα, όπως ενισχύση ημάς εις το έργον της διπλής ημών αποστολής και αξιώση και ημάς, της Ουρανίου Αυτού Βασιλείας. Αμήν».