Μεγάλη η προσφορά της μεσαίας τάξης…

Η μεσαία τάξη κατά τον Αριστοτέλη αποτελεί  απαραίτητο κορμό της πόλης. Συνήθως αποτελείται, όσο δυνατό είναι να γίνει αυτό, από τίμιους εργατικούς  ανθρώπους των γραμμάτων, της τέχνης, του εμπορίου, της γης. Βέβαια, το εμπόριο ήταν αυτό που έβγαζε τα πιο πολλά χρήματα και σε αυτό οφείλουμε τα έργα τέχνης.
Έμποροι από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα που χωρίς κόπο έχουν αποκτήσει πολλά χρήματα, τα διαθέτουν για έργα τέχνης. Υπάρχει και η τάξη των πλουσίων που ο μόνος σκοπός της ζωής τους είναι το χρήμα που δεν το αποχωρίζονται ούτε για να βοηθήσουν τα παιδιά τους.
Στην χαμηλότερη τάξη πολλές φορές έχουν αρκετά χρήματα, αδήλωτα στην εφορία και μαζεμένα με κάθε είδους στέρηση και τσιγκουνιά. Αντίθετα, η μεσαία τάξη είναι η προοδευτική τάξη, άμεμπτη στις υπηρεσίες που προσφέρει χωρίς μεγάλη φοροδιαφυγή και με προσοχή για την οικογένεια και τον τόπο.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα κάθε κυβέρνηση βοηθούσε μόνο τους ‘’δικούς της’’ ανθρώπους και τους ανέβαζε στην ανώτερη τάξη. Θυμάμαι την Ελένη Βλάχου επί ΕΡΕ να λέγει ότι ο Καραμανλής έκανε ανασχηματισμό και μας δούλευε κατά κάποιο τρόπο. Ο Καραμανλής ο Μεγάλος είχε πενήντα στενούς συνεργάτες και όταν έλεγε ότι άλλαζε το Υπουργικό Συμβούλιο, έπαιρνε τον έναν Υπουργό και τον έβαζε στη θέση άλλου. Μου έλεγε εξάδελφος, βουλευτής της ΕΡΕ, ότι ήταν ‘’τόσο μεγάλος’’ που δεν ήξερε και δεν μιλούσε ποτέ σχεδόν με τους βουλευτές του ξεχωριστά.
Η ΕΡΕ έκανε μια πλούσια τάξη κολλημένη στο κόμμα. Το ίδιο αργότερα έκανε κι η Ένωση Κέντρου και η Δικτατορία. Στην μεταπολίτευση πρώτα η Νέα Δημοκρατία μετά το ΠΑΣΟΚ κατήργησαν τα πάντα. Πιστεύαμε ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με νέο στην ηλικία αρχηγό, τον κ. Τσίπρα, θα έκαναν την αλλαγή. Δυστυχώς, πράττουν κι αυτοί τα ίδια. Το 2010-2017 φτάσαμε την εποχή του 40-50. Οι περισσότεροι είμαστε φτωχοί και πάντα υπάρχουν οι πλούσιοι με πρώτες τις τράπεζες με ιλιγγιώδη κέρδη και μηδέν προσφορά.
Το ‘’Ίδρυμα Νιάρχος’’ είναι το μόνο που προσφέρει χρήματα χρήσιμα στην Ελλάδα. Έφτιαξε το Φάληρο, έφτιαξε Νοσοκομεία, στεγάζει και ταΐζει ανθρώπους κάθε ηλικίας. Γιατί λοιπόν δεν του παραχωρούμε την διακυβέρνηση της χώρας; Tο ίδρυμα Ωνάση ασχολείται μόνο με την τέχνη, θέατρο, ζωγραφική, μουσική… πού διαθέτει τα χρήματα που άφησε ο Ωνάσης;
Τελικά, όλη η μεσαία τάξη είμαστε φτωχοί και στέλνουμε τα παιδιά μας έξω για δουλειά ώστε να βοηθούν εμάς και το κράτος.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, μόνο πεινάει και πολλοί άνθρωποι είναι σε δυστυχία. Αν ποτέ βελτιωθεί η κοινωνία και επιζήσουμε πριν μας διαλύσουν οργανωμένα συμφέροντα που δουλεύουν με την συμμετοχή, δυστυχώς, πολλών Ελλήνων, τότε ίσως αλλάξουν τα πράγματα.
Το κράτος πιστεύει ότι η μεσαία τάξη  είναι… γερόντια και σε λίγο θα χαθούν και δεν ξέρουν την παροιμία που λέει ‘’εκεί που ήσουν ήμουνα κι εδώ που είμαι θα’ ρθεις’’.
Άλλωστε, εκτός των άλλων αγαθών που μοιράζει η μεσαία τάξη είναι και το πλεόνασμα που αφειδώς χορηγείται για τις ασθενέστερες τάξεις οι οποίες στερούνται τροφής και στέγης. Αλήθεια, οι πλούσιοι πότε θα πληρώσουν, όταν θα καταστραφεί η χώρα;

*Ο Κωνσταντίνος Λ. Μπουραντάς είναι Καθηγητής Παθολογίας και Αιματολογίας. e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..