Εμφυλιοπολεμικά συμπλέγματα της Αριστεράς
- Το εμφυλιοπολεμικό τροπάριο των αριστερών ψαλτών, κεκραχτών, ινστρουχτόρων, κομισάριων, στρατευμένων κονδυλοφόρων, και «αγωνιστών» της ποικιλόχρωμης Αριστεράς, είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμο, στο ιδεολογικό οπλοστάσιο της Αριστεράς.
- Έχουν πάντοτε έτοιμες τις «μολότωφ», για άμυνα και για επίθεση, με επαναλαμβανόμενα τσιτάτα, επιθέσεις κατά της αστικής Δημοκρατίας, με τις σκουριασμένες και ξεπερασμένες πλέον αντιδεξιές θέσεις. Τις επαναλαμβάνουν δε με καρμπόν για περισσότερα από 70 χρόνια, με ένα ψυχογραφικό σύμπλεγμα που τους βασανίζει, με την αυτοεξορία τους μετά το Γράμμο. Κάπου εκεί υποβόσκει συνεχώς μια ρεβαντσιστική διάθεση και επιδίωξη.
- Θέλουν να διατηρούν το αποκλειστικό δικαίωμα να επικαλούνται και να μιλούν μονομερώς για «εμφύλιο», παρόλο που κάποιοι νόμοι θέλουν την ειρηνική λήθη και λησμονιά μιας δύσκολης και τραυματικής περιόδου της ιστορίας της πατρίδας μας.
- Ακόμη και η αποκαλούμενη «πρώτη φορά Αριστερά», που θα έπρεπε να έχει αποθεραπευτεί από το εμφυλιοπολεμικό σύμπλεγμα, επιμένει με ακραίες και προκλητικές θέσεις να θυμίζει μονομερώς εκείνα τα γεγονότα.
- Ένα γεγονός των τελευταίων ημερών, δίνει αφορμή για μια άλλη θεώρηση του «εμφύλιου», όχι αυτού που επικαλούνται οι Αριστεροί ινστρούχτορες, αλλά εκείνου που υποβόσκει μέσα στις τάξεις της Αριστεράς, από παλαιότερα, και είναι ένα ιστορικό καταγραμμένο μόνιμο Αριστερό σύνδρομο.
- Τον τελευταίο λοιπόν καιρό, και μετά την πολυπόθητη επίσκεψη του Αριστερού Τσίπρα στον Λευκό Οίκο, της Μέκκας του παγκόσμιου καπιταλισμού, και με όσα συνέβησαν εκεί, και συμφωνήθηκαν, χωρίς «σκληρή αριστερή διαπραγμάτευση», η εικόνα της «Πρώτης φοράς Αριστερά» θάμπωσε, και θόλωσε και αποκάλυψε να καταρρέει το επικοινωνιακό ιδεολογικό κατασκεύασμα του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς».
- Η επιστροφή του Τσίπρα από την Αμερική, συνοδεύτηκε από μια έντονη εσωκομματική άρνηση των αντιϊδεολογικών συμπεριφορών του Τσίπρα, που αποτέλεσε έναν σαφή εσωτερικό «εμφύλιο» της Αριστεράς. Κόμμα, αρχηγός, Πολιτική Γραμματεία, Ομάδα των 53+, και Αριστεροί «εκδρομείς» στη Μακρόνησο, ήταν απέναντι στον αρχηγό. Είναι μια άλλη μορφή «εμφύλιου» της Αριστεράς, που συνεχώς εμφανίζεται υπό διάφορες μορφές και που επιγραμματικά μένει στην ιστορία της Αριστεράς με τον χαρακτηρισμό «Συντροφικά Μαχαιρώματα». Τα βιβλία του Ακροναυπλιώτη Θωμά Δρίτσιου («Γιατί με σκοτώνεις σύντροφε», «Γιατί πεθαίνουμε έτσι σύντροφε», «Η εξέγερση της Τασκένδης»), περιγράφουν αυτές τις μορφές εμφύλιου πόλεμου στην Αριστερά.
- Η περίπτωση της «εκδρομής» Αριστερών, ακόμη και υπουργών και στελεχών, στην Μακρόνησο, ήταν μια ιδεολογική αντιπαράθεση στο Μαξίμου. Ένας «Εμφύλιος». Τα σχόλια δε που γράφτηκαν για long-island, Μακρόνησος στα Αγγλικά του Αθαμάνιου, για τον «Ατλαντιστή» Τσίπρα και η φωτογραφία του Κατρούγκαλου σε αρχαιοπρεπή αψίδα του «Παρθενώνα» του Παναγιώτη Κανελόπουλου, είναι δείγματα ενός δικού τους εμφύλιου. Στη πολιτική δε επικαιρότητα σκληρός εμφύλιος στην Αριστερά, είναι και οι αυτονόμηση των Ομάδων Λαφαζάνη, Ζωής Κωσταντοπούλου, τα πάση φύσεως και ιδεολογικής εκφράσεως Αριστερά γκρουπούσκουλα, και βέβαια όλα αυτά τα αναρχοαυτόνομα κινήματα. Αλλά και όλα αυτά τα ένοπλα κινήματα που μεταπολιτευτικά εμφανίστηκαν με δεκάδες θύματα, και πολλές σελίδες αριστερής φλύαρης δικαιολογίας των εγκλημάτων αυτών, είναι μια άλλη μορφή εμφύλιου μέσα στην Αριστερή Οικογένεια.
- Αν πάμε κει λίγο παλαιότερα, στο DNA του Σύριζα, και στις διάφορες μετονομασίες και ιδεολογικές μεταμορφώσεις, πέρασε πολλές μορφές εμφύλιων συγκρούσεων με πολλά μάλιστα θύματα και καρατομήσεις στελεχών. Μια μάλιστα περίοδος όπου η Αριστερά είχε μεγάλη διάσταση ιδεολογικών και εσωτερικών συγκρούσεων, εμφανίστηκε ως δικέφαλος σχηματισμός με ΚΚΕ-Εσωτερικού (σαλονάκηδες του ονόμαζε ο Ανδρέας), και ΚΚΕ Εξωτερικού, που εξέφραζε την επανάληψη της ένοπλης επανάστασης. Κάτι τέτοιο σχολιάστηκε και μετά το ταξίδι του Τσίπρα στην Αμερική, όπου μάλιστα ακούστηκε και ο διχασμός σε ΣΥΡΙΖΑ- Εσωτερικού και ΣΥΡΙΖΑ - Εξωτερικού!
- Και αφού γυρίζουμε πίσω στην ιστορία της Αριστεράς, δεν μπορεί να μην αναφερθεί το Μπούλκες, όπου στάλθηκαν όλοι οι ενεχόμενοι σε εγκληματικές πράξεις κατά τα Δεκεμβριανά από την ηγεσία της Αριστεράς, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, για να ετοιμάσουν τον «Τρίτο Γύρο», όπου ο Αριστερός εμφύλιος γέμισε πολλά πηγάδια του Μπούλκες, από κουφάρια συντρόφων.
- Ένας άλλος εμφύλιος στην Αριστερά ήταν και το μεταβαρκιζικό κυνηγητό και η διατεταγμένη απομόνωση του πρωτοκαπετάνιου Άρη («ουτε ψωμί ούτε νερό στον προδότη Άρη»), για να δώσει και αυτός τραγικό τέλος κοντά στη Μεσούντα Άρτας, στην περιοχή του Αθαμανίου. Εκεί όμως που ο Αριστερός εμφύλιος πήρε ιδιαίτερες διαστάσεις ήταν στα «εξωχώρια» γκρουπούσκουλα, στις χώρες του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, όπου στο κόμμα, συγκρούστηκαν οι Ζαχαριαδικοί με τους Κολιγιανικούς, στάλθηκαν πολλοί στα γκουλάγκ της Σιβηρίας, μεταξύ των οποίων και ο ηγέτης της Αριστεράς Ζαχαριάδης, όπου ετελεύτησε τραγικά αυτοκτονώντας.
- Μεγάλη διάσταση πήρε τότε ο Εμφύλιος της Αριστεράς, μεταξύ των ανταρτών προσφύγων στην Τασκένδη, όπου «γέμισαν τα νοσοκομεία» (έτσι το περιγράφουν οι ίδιοι) από τραυματίες στις μεταξύ τους συγκρούσεις. Ευτυχώς που οι Σοβιετικοί τους είχαν αφοπλίσει όταν έφθασαν εκεί.
- Μια αφανής «ΟΠΛΑ» λειτουργεί μόνιμα και κυρίαρχα μέσα στην Αριστερά, σε όλη την Ιστορία της, για να διατηρεί την «πειθαρχία», και συνεχώς με δικούς της εμφύλιους, ξεχωρίζει την αίρα από το στάρι, με οδυνηρές αποφάσεις και εξοντώσεις διαφωνούντων και εξαφανίσεις κυριολεκτικά και μεταφορικά «συντρόφων» και «συναγωνιστών». Ένας ιστορικά άλλος ΕΜΦΥΛΙΟΣ. Αυτό είναι το αθεράπευτο ιδεολογικό ψυχικό σύμπλεγμα της Αριστεράς, που δεν είναι τόσο νέο, όπως δεν είναι νέα η καλούμενη «Πρώτη φορά Αριστερά».
-Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…
ο μέτοικος
