Στον αφρό της λίμνης
- Πάλι είδαμε νέες εικόνες από τον αφρό του Σαρωνικού! Μετά από ένα μήνα, είδαμε, τηλεοπτικά βέβαια, συνεργεία να καθαρίζουν τις ακτές, να πλένουν τα μαύρα βοτσαλάκια σε μπετονιέρες και άλλους να μαζεύουν πετρελαιωμένη από την κηλίδα άμμο, για φόρτωμα!
- Συνεργεία, με λευκές «νοσοκομιακές» στολές, θεραπεύουν τις συνέπειες της ρύπανσης και ποιος ξέρει πόσα κονδύλια και από πού καταναλώνονται για τη «Ριβιέρα της Αττικής»!
- Και αυτά, λίγες μέρες μετά τη μεγάλη και πάλι συνεχιζόμενη στη μικρή μας πόλη, από δεκαετιών, συζήτηση για τη ρύπανση της «Ριβιέρας των Ιωαννίνων», την Παμβώτιδα.
- Κι αναλογίζονται ασφαλώς οι παλιοί Γιαννιώτες, όσοι λίγοι έχουν απομείνει, και οι μέτοικοι που γέμισαν την πόλη και τα παραλίμνια προάστια, πότε θα δουν λευκόπεπλους «νοσοκόμους», να καθαρίζουν τη λίμνη μας και να την ξανακάνουν φημισμένη και τραγουδισμένη όπως ήταν!
- Οι παλιοί Γιαννιώτες βέβαια, ακόμη θα μολογούν ιστορίες για την καθαρή λίμνη, που κολυμπούσαν στην ξύλινη εξέδρα στου Μαβίλη, και στην «πλάζ» της λιμνοπούλας, και κάπου θα διαβάζουν ότι οι Εβραίοι έπαιρναν νερό με τα γκιούμια μερικές δεκάδες μέτρα μακρύτερα από την ακτή, για πόσιμο.
- Πολλές παλιές φωτογραφίες καταγράφουν αυτές τις αναμνήσεις της λίμνης και είναι να απορούν πολλοί, πως ακόμη οι υπέρμαχες συλλογικότητες, που «αγωνίζονται» για την καθαρότητα της λίμνης, δεν έκαναν μια έκθεση με τέτοιες φωτογραφίες ή ένα λεύκωμα ενισχύσεως των προσπαθειών για κάθαρση!
- Οι μέτοικοι, οι παλιοί από τα δύσκολα χρόνια, χωριάτες από τα βουνά που δεν κολυμπούσαν θαύμαζαν την ωραία λίμνη από τον «τενεκέ» με γκαζόζα και υποβρύχιο.
- Κι ο μέτοικος στις περιπλανήσεις στις αναμνήσεις του, θυμάται και δεν λησμονεί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στην πρώτη του μεταπολιτευτική επίσκεψη ως πρωθυπουργός που είπε δυό λιτές κουβέντες στους παλιογιαννιώτες παράγοντες:
«τη λίμνη και τα μάτια σας».
- Και από τότε άρχισαν οι συζητήσεις για τη λίμνη, φορείς συστήνονται, επιτροπές, μελέτες συντάσσονται, ειδικοί προσκαλούνται, δαπάνες πολλές γίνονται, μηχανήματα χρησιμοποιούνται, ασημόψαρα και γόνος νέων ποικιλιών ψαριών, και χελιών να εμπλουτίζουν τη λίμνη, κύκνοι ρίχνονται στη λίμνη, το αποχετευτικό υπόσχεται κάθαρση στη λίμνη, αλλά και τα μπαζώματα στη λίμνη συνεχίζονται, διαμάχες αναδεικνύονται για τον εμπλουτισμό της λίμνης σε νερό, υδροπλάνα διεκδικούν λιμναίους διαδρόμους και σημεία προσδέσεως, ιδέες για Ολυμπιακούς ναυταθληταγώνες ονειρεύονταν άλλοι, νέα πλωτά μέσα συγκοινωνιών και ρομαντικών περιπλόων φθάνουν και καθελκύονται στη λίμνη, νέα προγράμματα επί άλλων προτάσεων αξιοποίησης της λίμνης παρεμβάλλονται, νέες συνθήκες συμμετοχής στη διαχείριση της λίμνης δημιουργούν οι νέες Διοικητικές μεταρρυθμίσεις «Καποδιστριακού» και «Καλλικρατικού» νόμων, παλαιά προβλήματα ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια της λίμνης, και νέες «κηλίδες» ρύπων και σκουπιδιών, αγνώστων πηγών και προελεύσεων επιπλέουν στην επιφάνεια, και άλλα στοιχεία υποβάθμισης της φημισμένης και τραγουδισμένης λίμνης.
- Και μένει μια ανάμνηση από τα παλιά, η καλοκαιρινή εκδήλωση της «λυρικής Παμβώτιδος» και μερικές ρομαντικές βαρκαρόλες των παλιών τροβαδούρων να θυμίζουν παλιές μαγευτικές βραδιές με το ολόγιομο φεγγάρι να καθρεφτίζεται αισθαντικά στα νερά της. Και οι παλιοί Γιαννιώτες, και οι μέτοικοι που κατέβηκαν από τα βουνά, να θυμούνται τις τσίμες που γέμιζαν τον νταβά στο φούρνο, τα χέλια που ήταν το καύχημα της λίμνης, τις συναυλίες των βατράχων που τους νανούριζαν τις νυχτερινές ώρες, τα λελέκια με τον περιβαλλοντικό τους ρόλο, ακόμη και τους κιλαλάδες, και τις κάργιες, μια γραφικότητα περιβαλλοντική και οικολογική που εξαφανίστηκε. Αλλά και κάποιοι πάσχοντες από ειδικά νοσήματα, εκεί στην όχθη της λίμνης, που έφθαναν τα νερά της δίπλα στο δρόμο προς το Μέτσοβο μετά το Πέραμα, προμηθεύονταν τις «θεραπευτικές» βδέλες, για εποχικές αφαιμάξεις ή άλλες χρήσεις της λαϊκής ιατρικής. Οι «παλιοί Γιαννιώτες», και πολλές άλλες ρομαντικές «οικολογικές» και «περιβαλλοντικές» αναμνήσεις θα θυμούνται από τη ζωή δίπλα και μέσα στη λίμνη.
- Και τώρα, πάλι αρχίζουν συζητήσεις και συσκέψεις και πολλές προτάσεις, για νέα προγράμματα και νέα σχέδια για την «αξιοποίηση» της λίμνης, στο αφρό και στο βούρκο.
- Το πρόβλημα όμως, όπως αναδεικνύεται από όλες αυτές τις συζητήσεις και «ιδέες», και «τεχνολογίες», είναι καθαρά οικολογικό και περιβαλλοντικό, για μια αναζητούμενη επαναφορά της παλιάς φυσικής φυσιογνωμίας της λίμνης, και για μια περιφερειακή ανάπλαση της ακτής της λίμνης, ώστε να είναι προσεγγίσιμη στους πολίτες του διευρυμένου εις έναν πλέον αυτοδιοικητικό φορέα, όπως είναι σήμερα ο Δήμος Ιωαννιτών, στα νέα όρια του οποίου ανήκει η όλη λίμνη.
- Κάποτε τα σχολεία, στα οποία από το Δημοτικό διδασκόταν την αξία και τον σεβασμό και την διαφύλαξη του περιβάλλοντος (ας θυμηθούμε το «Γιάννη γιατί έκοψες τον πεύκο γιατί: γιατί: αγέρας θάναι λέει ο Γιάννος και περπατεί στο λιοπύρι», ή το ποίημα για του σκύλου την ουρά «έχω ακούσει χίλια λόγια φοβερά λυπητερά μα ποτέ καμιά φορά δεν μιλήσανε τα λόγια σαν του σκύλου την ουρά»-τώρα μιλάμε για τα αδέσποτα).
Και τότε οι μαθητές έκαναν όλες τις αναδασώσεις που σώζονται μέχρι σήμερα. Η πόλη έχει πολλές σχολικές μονάδες. Ας μοιράσει ο Δήμος ένα κομμάτι στα πρανή του περιφερειακού δρόμου σε κάθε σχολείο να το εξωραϊσουν, σαν πρακτικό μάθημα περιβάλλοντος, όπως οι μαθητές το επιλέξουν και ας βάλλουν εκεί τη δική τους ταυτότητα και «καινοτομία». Μια ιδέα είναι και αυτή που την πέταξε κάποιος που γνώρισε τον Μακρή ο οποίος γέμισε την πόλη με πολλές δενδροστοιχίες.
- Σκέψεις ενός μέτοικου, που θυμάται τον «Πεύκο μες΄ τον κάμπο» και τη «Βασιλική δρύ» του Παπαδιαμάντη.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…
ο μέτοικος
